Oslo, 32. August; Trio pour le trou du cul de l`espace; Intro; I Say Damata, You Say Matoma; Fort Pa Ski; Her…; What’s Damata; Mo; Hakuna Damata; …Piece.Damata to norweskie trio stylistycznie poruszające się na obrzeżach jazzu, elektroniki i ambientu, tworzone przez młodych artystów. Muzycy tworzący formację to artyści mający doświadczenie w ramach działalności w takich grupach jak Fieh, Master Oogway i Steinmoysa NB.
Instrumentarium zespołu to wspierane elektroniką: gitara (Torstein Slaen), kontrabas (Karl Erik Horndalsveen) i perkusja (Ola Overby), a nazwa grupy pochodzi od potocznego zwrotu stosowanego w języku norweskim, oznaczającego tyle co: "no tak", "i to tyle".
Zarejestrowany w styczniu 2019 roku materiał wypełniający album "What's Damata" to koncepcyjny program złożony zarówno z rozbudowanych kompozycji jak improwizacji i krótkich dźwiękowych impresji.
W utworach wypełniających niespełna 40-minutową płytę odnajdziemy echa inspiracji zarówno ambientowymi poszukiwaniami Briana Eno, jak muzyką francuskiego kompozytora Oliviera Messiaena (1908-1992) oraz estetyką drum'n'bass i jazz rocka z lat 70-tych.
Zanurzenie się w dźwiękowej otchłani tworzonej przez docierające z głośników dźwięki pozwala oderwać się od otaczającej rzeczywistości i lewitować uwalniając wyobraźnię i zmysły od codziennych trosk i zmartwień. Relaksacyjny i terapeutyczny aspekt utworów Damata to jedno. Drugim ważnym elementem muzyki tworzonej przez Norwegów, jest jej ogromy potencjał ilustracyjny, sprawiający iż zawartość albumu doskonale mogłaby sprawdzić się jako ścieżka dźwiękowa niejednego filmu.
Organiczne brzmienia, tajemniczość, magia i majestat, ale też poczucie humoru i dystans z jakim muzycy podchodzą do swej twórczości (dostrzeżemy to choćby w tytułach utworów: m.in. "Hakuna Damata"), sprawiają że mimo pozornego ciężaru, muzyka jest czytelna, bezpośrednia i pełna witalności.
Pozorna jest też monotonia, bowiem Slaen, Horndalsveen i Overby, stosują wiele nietypowych zabiegów jak m.in. nieoczekiwane przyśpieszenia czy zmiany harmoniczne.
Najdłuższym utworem jest rozbudowany do blisko 14 minut, wielowątkowy "I Say Damata, You Say Matoma", z kolei najkrótszym: trwający niespełna minutę "...Piece". Jednak podział programu na poszczególne utwory jest umowny i niedostrzegalny w trakcie słuchania płyty (mimo iż w wersji winylowej kolejność utworów została ze względu na ograniczenia wynikające z podziału na dwie strony płyty, nieco zmieniona).
Instrumentarium zespołu to wspierane elektroniką: gitara (Torstein Slaen), kontrabas (Karl Erik Horndalsveen) i perkusja (Ola Overby), a nazwa grupy pochodzi od potocznego zwrotu stosowanego w języku norweskim, oznaczającego tyle co: "no tak", "i to tyle".
Zarejestrowany w styczniu 2019 roku materiał wypełniający album "What's Damata" to koncepcyjny program złożony zarówno z rozbudowanych kompozycji jak improwizacji i krótkich dźwiękowych impresji.
W utworach wypełniających niespełna 40-minutową płytę odnajdziemy echa inspiracji zarówno ambientowymi poszukiwaniami Briana Eno, jak muzyką francuskiego kompozytora Oliviera Messiaena (1908-1992) oraz estetyką drum'n'bass i jazz rocka z lat 70-tych.
Zanurzenie się w dźwiękowej otchłani tworzonej przez docierające z głośników dźwięki pozwala oderwać się od otaczającej rzeczywistości i lewitować uwalniając wyobraźnię i zmysły od codziennych trosk i zmartwień. Relaksacyjny i terapeutyczny aspekt utworów Damata to jedno. Drugim ważnym elementem muzyki tworzonej przez Norwegów, jest jej ogromy potencjał ilustracyjny, sprawiający iż zawartość albumu doskonale mogłaby sprawdzić się jako ścieżka dźwiękowa niejednego filmu.
Organiczne brzmienia, tajemniczość, magia i majestat, ale też poczucie humoru i dystans z jakim muzycy podchodzą do swej twórczości (dostrzeżemy to choćby w tytułach utworów: m.in. "Hakuna Damata"), sprawiają że mimo pozornego ciężaru, muzyka jest czytelna, bezpośrednia i pełna witalności.
Pozorna jest też monotonia, bowiem Slaen, Horndalsveen i Overby, stosują wiele nietypowych zabiegów jak m.in. nieoczekiwane przyśpieszenia czy zmiany harmoniczne.
Najdłuższym utworem jest rozbudowany do blisko 14 minut, wielowątkowy "I Say Damata, You Say Matoma", z kolei najkrótszym: trwający niespełna minutę "...Piece". Jednak podział programu na poszczególne utwory jest umowny i niedostrzegalny w trakcie słuchania płyty (mimo iż w wersji winylowej kolejność utworów została ze względu na ograniczenia wynikające z podziału na dwie strony płyty, nieco zmieniona).
W wersji CD album ukazał się w formie stylowo wydanej, obustronnie czarnej płyty, nakładem działającej w Oslo, a wspierającej oryginalną i nietuzinkową twórczość wytwórni Dugnad rec.
Płyta ukazała się 16 kwietnia 2021.
Robert Ratajczak
_____________________________________________
Damata: What's Damata
CD, Dugnad rec
program:
1. Oslo, 32. August
2. Trio pour le trou du cul de l`espace
3. Intro
4. I Say Damata, You Say Matoma
5. Fort Pa Ski
6. Her…
7. What’s Damata
8. Mo
9. Hakuna Damata
10. …Piece
personel:
Torstein Slaen - gitara
Karl Erik Horndalsveen - kontrabas
Ola Overby - perkusja
____________________________________________