6.2.23

Will Bernard: Party Hats /2007/

 Share the Sea; White Elephant Sale; Ripple Sole; Leo's Cat; Party Hats; Afro Sheen; Chin Up; Newbie; Folding Green; Rattle Trap; Penske.








Pochodzący z Berkeley w Kalifornii, a osiadły w Nowym Jorku gitarzysta Will Bernard doskonale czuje się w wielu gatunkach muzycznych: od jazzu, przez hip hop i world music do muzyki eksperymentalnej. 
Od najmłodszych lat uczył się gry na gitarze i fortepianie u Dave'a Creamera, Arta Lande'a i Juliana White'a, a później zaczął interesować się kompozycją muzyki klasycznej. Na początku swojej kariery grał z takimi wykonawcami, jak Don Cherry, Jai Uttal, Peter Apfelbaum, Beth Custer, czy zespoły The Coup i Midnight Voices. W późniejszych latach Will Bernard występował i nagrywał z takimi wykonawcami jak: Medeski Martin and Wood, Tom Waits, Mike Clark, Dr.Lonnie Smith, Ben Sidran, Dr.John, Booker T.Jones, Millennial Territory Orchestra, Adam Deitch, George Porter Jr., Zigaboo Modeliste, Global Noize, Greyboy Allstars, Galactic, Brian Charette, czy Idris Muhammad.
Nagrana przez niego z grupą T.J. Kirk płyta "If Four Was One" została  w 1997 roku nominowana do nagrody Grammy. Po związaniu się z triem Stantona Moore'a, z którym nagrał trzy albumy, Will Bernard zadebiutował jako lider albumem "Medicine Hat" (1998), prezentując swoje umiejętności i talent do funkowego, ciężkiego soul-jazzu. Następnie wydał dwa samodzielnie wyprodukowane albumy "Will Bernard and Motherbug" (2000) i "Directions To My House" (2005). Jednak dopiero wydana w 2007 roku płyta "Party Hats", okazała się przełomem w jego karierze zwracając uwagę wielu krytyków na całym świecie i zdobywając nominację do nagrody Grammy w 2008 roku w kategorii: Best Contemporary Jazz Album of 2007.
Album nagrany został z całą rzeszą znakomitych muzyków sesyjnych, dzięki czemu partie jego gitary zyskały wyjątkowo bogatą oprawę instrumentalną (saksofony, trąbka, puzon, organy Hammonda, bas i perkusja).
Na płycie dominuje spokojny, funkowy rytm, gitarowe riffy i bluesowe frazy. Obok gitary bardzo duża rola przypada partiom organów Hammond B3, których charakterystyczny dźwięk i ton niejednokrotnie definiują brzmienie całego zespołu.
Większość muzyków zaangażowanych do nagrań to wieloletni przyjaciele i muzyczni partnerzy gitarzysty, z którymi Bernard współpracował już podczas wielu innych projektów. Stąd wyjątkowy groove i feeling dostrzegalny w muzyce kreowanej przez artystów od lat doskonale z sobą zgranych.
Funk, fusion i elementy klasycznego jazzu splatają się z sobą tworząc wciągającą dźwiękową mieszankę. W utworze "Newbie" gitarzysta generuje dźwięki hinduskiego sitaru, dodając do tego stylistycznego amalgamatu elementy world music i orientu.
Z perspektywy kilkunastu lat i późniejszych dokonań gitarzysty, oraz siedmiu kolejnych albumów, "Party Hats" nadal brzmi atrakcyjnie i warto po latach sięgnąć po tę przełomową dla Willa Bernarda płytę.
Album ukazał się 20 lutego 2007.
Robert Ratajczak (2023)

__________________________________________


Will Bernard
Party Hats
CD 2007, Palmetto Records

program:
  1. Share the Sea
  2. White Elephant Sale
  3. Ripple Sole
  4. Leo's Cat
  5. Party Hats
  6. Afro Sheen
  7. Chin Up
  8. Newbie
  9. Folding Green
10. Rattle Trap
11. Penske
__________________________________________