A la bougie; Ping-Pong; Arcane XV - Le Diable; Arcane XVIIII - Le Soleil; Le Mort Joyeux; Beauty and Sadness II; Le chemin (vertueux); L'Oiseau qu'on voit chante sa plainte; Arcane XXII - Le Mat; Le Cercle.
Znany m.in. z grup JASS, Qüntet, Clover i Longboard oraz znakomitego albumu "Le Tombeau de Poulenc", saksofonista i kompozytor Alban Darche od wielu lat zaskakuje nas własnymi projektami firmowanymi szyldem Le Cube, do udziału w nich zapraszając rozmaitych artystów.
Po płytach "Hyprcub: Crooked House" (2015) i "L'Orphicube: The Atomic Flonflons" (2017), w 2021 roku trafił do nas album "Le Gros Cube #2" w swej big bandowej formule nawiązujący do płyty "La Martipontine" z 2005 roku.
Koncepcyjny program albumu w całości przygotowany został przez Albana Darche, któremu w nagraniach towarzyszy 16 muzyków z różnych krajów. Wśród nich znajdziemy nazwiska współpracujących z Darche już wcześniej w ramach innych projektów: Matthieu Donariera (saksofon, klarnety), Geoffroya Tamisiera (trąbka), Sebastiena Boisseau (kontrabas), czy Christophe Lavergne (perkusja), ale też dwóch muzyków ze Szwajcarii: doskonale znanego w Polsce puzonistę Samuela Blasera i klasycyzującą pianistkę Marie Krüttli oraz trębacza z Belgii, Jean-Paula Estiévenarta.
Sam pomysłodawca i lider projektu zdecydował się na saksofon tenorowy. Alban Darche pozostawił jednak bardzo dużo miejsca pozostałym czterem saksofonistom, wśród których prym wiodą grający na instrumentach altowych Amerykanie: Jon Irabagon i Loren Stillman. Dzięki pełnej demokracji instrumentalnej, brzmienie tej międzynarodowej orkiestry jazzowej jest bardzo zrównoważone, przejrzyste i czytelne. Zasługą instrumentarium obejmującego pięć saksofonów, cztery trąbki, trzy puzony, tubę i rozbudowaną sekcję rytmiczną (fortepian, gitara, kontrabas i perkusja), jest brzmienie mogące kojarzyć się z estetyką amerykańskich składów w rodzaju: big bandów Woody'ego Hermana, Marii Schneider, czy Liberation Music Orchestra i Vanguard Jazz Orchestra.
Materiał przygotowany przez Albana Darche to zarówno zupełnie nowe kompozycje, jak zrekonstruowane i specjalnie zaaranżowane na duży skład wcześniejsze jego utwory, jak m.in. znany ze wspomnianego wcześniej albumu "The Atomic Flonflons": "L'Oiseau qu'on voit chante sa plainte", czy pierwotnie nagrany z grupą Longboard na płycie "Being Wild" (2019): "Beauty and Sadness II".
Warto wspomnieć, iż materiał zarejestrowano w dysponującym znakomitymi warunkami do nagrań orkiestrowych Peninsula Studio w Sarzeau (Francja) w styczniu 2020 roku, a więc tuż przed wybuchem pandemii, która w kolejnych tygodniach uniemożliwiłaby jednoczesną obecność w studio tak dużej grupy muzyków.
"Le Gros Cube #2" to nie tylko rodzaj brzmieniowego hołdu dla tradycji wielkich amerykańskich orkiestr jazzowych. Rozpisane na big band kompozycje Albana Darche zgromadzone na płycie, niosą w sobie wiele świeżości i nowatorskich rozwiązań. Każda solówka jest precyzyjnie zaplanowana i trafia w samo sedno. Jednocześnie odnosimy wrażenie dużego spontanu i swobody w zakresie dźwiękowych wycieczek, nie tylko instrumentów dętych, ale też fortepianu ("Le Mort Joyeux"), gitary i kontrabasu ("Beauty and Sadness II"), a nawet perkusji ("Ping-Pong").
Znakomici muzycy, urzekające kompozycje, świetnie dopracowane brzmienie.
Po płytach "Hyprcub: Crooked House" (2015) i "L'Orphicube: The Atomic Flonflons" (2017), w 2021 roku trafił do nas album "Le Gros Cube #2" w swej big bandowej formule nawiązujący do płyty "La Martipontine" z 2005 roku.
Koncepcyjny program albumu w całości przygotowany został przez Albana Darche, któremu w nagraniach towarzyszy 16 muzyków z różnych krajów. Wśród nich znajdziemy nazwiska współpracujących z Darche już wcześniej w ramach innych projektów: Matthieu Donariera (saksofon, klarnety), Geoffroya Tamisiera (trąbka), Sebastiena Boisseau (kontrabas), czy Christophe Lavergne (perkusja), ale też dwóch muzyków ze Szwajcarii: doskonale znanego w Polsce puzonistę Samuela Blasera i klasycyzującą pianistkę Marie Krüttli oraz trębacza z Belgii, Jean-Paula Estiévenarta.
Sam pomysłodawca i lider projektu zdecydował się na saksofon tenorowy. Alban Darche pozostawił jednak bardzo dużo miejsca pozostałym czterem saksofonistom, wśród których prym wiodą grający na instrumentach altowych Amerykanie: Jon Irabagon i Loren Stillman. Dzięki pełnej demokracji instrumentalnej, brzmienie tej międzynarodowej orkiestry jazzowej jest bardzo zrównoważone, przejrzyste i czytelne. Zasługą instrumentarium obejmującego pięć saksofonów, cztery trąbki, trzy puzony, tubę i rozbudowaną sekcję rytmiczną (fortepian, gitara, kontrabas i perkusja), jest brzmienie mogące kojarzyć się z estetyką amerykańskich składów w rodzaju: big bandów Woody'ego Hermana, Marii Schneider, czy Liberation Music Orchestra i Vanguard Jazz Orchestra.
Materiał przygotowany przez Albana Darche to zarówno zupełnie nowe kompozycje, jak zrekonstruowane i specjalnie zaaranżowane na duży skład wcześniejsze jego utwory, jak m.in. znany ze wspomnianego wcześniej albumu "The Atomic Flonflons": "L'Oiseau qu'on voit chante sa plainte", czy pierwotnie nagrany z grupą Longboard na płycie "Being Wild" (2019): "Beauty and Sadness II".
Warto wspomnieć, iż materiał zarejestrowano w dysponującym znakomitymi warunkami do nagrań orkiestrowych Peninsula Studio w Sarzeau (Francja) w styczniu 2020 roku, a więc tuż przed wybuchem pandemii, która w kolejnych tygodniach uniemożliwiłaby jednoczesną obecność w studio tak dużej grupy muzyków.
"Le Gros Cube #2" to nie tylko rodzaj brzmieniowego hołdu dla tradycji wielkich amerykańskich orkiestr jazzowych. Rozpisane na big band kompozycje Albana Darche zgromadzone na płycie, niosą w sobie wiele świeżości i nowatorskich rozwiązań. Każda solówka jest precyzyjnie zaplanowana i trafia w samo sedno. Jednocześnie odnosimy wrażenie dużego spontanu i swobody w zakresie dźwiękowych wycieczek, nie tylko instrumentów dętych, ale też fortepianu ("Le Mort Joyeux"), gitary i kontrabasu ("Beauty and Sadness II"), a nawet perkusji ("Ping-Pong").
Znakomici muzycy, urzekające kompozycje, świetnie dopracowane brzmienie.
Premiera 5 marca 2021.
Robert Ratajczak
___________________________________________________
Alban Darche: Le Gros Cube #2
CD, Yolk Records J2020
program:
1. A la bougie
2. Ping-Pong
3. Arcane XV - Le Diable
4. Arcane XVIIII - Le Soleil
5. Le Mort Joyeux
6. Beauty and Sadness II
7. Le chemin (vertueux)
8. L'Oiseau qu'on voit chante sa plainte
9. Arcane XXII - Le Mat
10. Le Cercle
personel:
Alban Darche, Jon Irabagon, Loren Stillman - saksofony
Matthieu Donarier - saksofon, klarnety
Rémi Sciuto - saksofon, flet
Joel Chausse, Geoffroy Tamisier, Jean-Paul Estiévenart, Olivier Laisney - trąbka
John Fedchock, Jean-Louis Pommier, Samuel Blaser - puzon
Matthias Quilbault - tuba
Marie Kruttli - fortepian
Gilles Coronado - gitara
Sébastien Boisseau - kontrabas
Christophe Lavergne - perkusja
___________________________________________________
Wydawcą płyty jest Yolk Records
Yolk Records
to francuska wytwórnia płytowa założona w 1999 roku, prowadzona przez
kontrabasistę, kompozytora i producenta nagraniowego, Sebastiena
Boisseau.
Program wydawniczy Yolk Records koncentruje się na
wartościowych zjawiskach francuskiej muzyki jazzowej oraz
międzynarodowych kolaboracjach artystów.
Starannie dobierany repertuar
owocuje pozycjami wyjątkowo wartościowymi i nietuzinkowymi.