Str.1: Do Wenecji stąd dalej codzień; Sen z różowym tłem; Stan na ,,M''; Nie zostało Ci już po mnie prawie nic
Str.2: Gdy wybierać jeszcze mogłam; Do wiosny niebieskiej: Wszyscy gromadzimy złom; Jak dobrze się wybacza; List do Buska
Po debiutanckiej płycie E.Adamiak sześć lat czekaliśmy na kolejny zbiór Jej piosenek. Płyta ,,Do Wenecji stąd dalej'' zawiera 9 nowych utworów, zdecydowanie inaczej zaaranżowanych niż te znane nam z albumu zatytułowanego po prostu: ,,Elzbieta Adamiak''. Tekstowo i klimatycznie nie zmieniło się nic: nadal mamy do czynienia z ciepłymi, łagodnie zaśpiewanymi lirycznymi piosenkami. Jednak brzmienie zespołu towarzyszącego jest zdecydowanie bogatsze, tworząc chwilami wręcz jazzowy klimat (,,Stan na ,,M''). Pięknie brzmi ,,Sen z rózowym tłem'' zabarwiony syntezatorami. W ,,Nie zostało ci już po mnie prawie nic'', mamy z kolei pięknie przygrywającą wokalistce harmonijkę ustną. Najpopularniejszą z tego albumu i zarazem jedną z najpiękniejszych piosenek ELŻBIETY ADAMIAK jest ,,Gdy wybierać jeszcze mogłam''.
Dodatkową atrakcją płyty jest gościnny udział w nagraniu Grażyny Auguścik, Henryka Miśkiewicza i Krzesimira Dębskiego... no to musiało być trochę jazzowo :) . Zupełnie niepotrzebny jednak wydaje się koszmarek ,,Wszyscy gromadzimy złom'', którego nie ratuje nawet saksofon H.Miśkiewicza.
W 2008 roku dwie pierwsze płyty E.Adamiak ukazały się łącznie w formie dwukompaktowego albumu ,,Do Wenecji stąd dalej co dzień''.
