[more]
Niezwykły to album, niezwykła Muzyka i niezwykły skład. To jedna z tych płyt, o których napisaniu zwlekałem bardzo długo, nie wiedząc od czego zacząć, jak ją opisać i na czym zakończyć tekst. Cóż można napisać o albumie w mojej subiektywnej ocenie doskonałym i nie dającym się sklasyfikować w żadnej znanej mi kategorii. Płycie, którą najzwyczajniej po prostu trzeba słuchać i czerpać z niej to wszystko co oferuje. A oferuje niewyobrażalną dawkę piękna i wrażliwości zaklętej w dźwiękach. ''Dance On Deep Water'' to dla mnie nie jest nawet płyta stricte jazzowa. To po prostu pełna piękna, niosąca z sobą ogrom rzadko spotykanych doznań Muzyka...
A jednak konieczne są w opisie albumu pewne fakty.
Lider tego przedsięwzięcia -niemiecki pianista i kompozytor Edgar Knecht rozpoczął karierę jako czternastolatek, grając swoje własne, oryginalne kompozycje fortepianowe podczas kameralnych koncertów. Dziś jest jednym z najlepszych pianistów jazzowych w Europie, wziętym kompozytorem muzyki teatralnej i filmowej, zdobywając w tych kategoriach rozmaite nagrody i wyróżnienia i występując u boku takich gwiazd jak m.in.: John Scofield, Pat Metheny czy Dave Holland.
W konwencję muzyki jazzowej z powodzeniem wplata motywy zaczerpnięte, bądź inspirowane folklorem, tworząc w ten sposób swój własny, niepowtarzalny język muzyczny poparty niebywałą techniką i zdolnościami wirtuozerskimi. Knecht prowadzi własny kwartet złożony z muzycznych przyjaciół, pomiędzy którymi głębokie porozumienie sięga zdecydowanie dalej niż wzajemne interakcje instrumentalne i zdolność kreowania muzycznych przestrzeni. Ten wyjątkowy kolektyw duchowo-muzyczny tworzą poza pianistą: kontrabasista Rolf Denecke, oraz dwaj absolwenci Akademii Muzycznej w Los Angeles: perkusista Tobias Schulte i Stephan Emig ''obsługujący'' (jakże ważne w pełnej kolorów muzyce Edgara Knechta) perkusjonalia.
Z takim właśnie składem jesienią 2013 roku (trzy lata po debiucie "Good Morning Lilofee" -płycie na której pianista przywrócił do życia zapomniane pieśni ludowe) Edgar Knecht opublikował album o jakże intrygującym tytule: ''Dance On Deep Waters''.
Utwory wypełniające niezwykłe 53 minuty trwania płyty nasiąknięte są zarówno bebopem, stylizacjami latynoskimi jak i muzyką ludową. To prawdziwa radosna fuzja jazzowej żywiołowości, world music i klasycznej elegancji, nierzadko mieszcząca się w ramach jednego utworu. Takim właśnie mieniącym się ogromem dźwiękowych barw skarbem jest choćby 10-minutowy ''Gedankenfreiheit'' (''Wolność umysłu''), który z początku wprowadza nas w intrygujący, nieco mroczny klimat, by w środkowej części eksplodować rytmiczną muzyczną fiestą. Tu każdy z czterech instrumentalistów zdaje się być niezbędnym dla uzyskania takiego a nie innego efektu. Fortepian Knechta po otwarciu pokrywy klawiatury zdaje się być przysłowiową puszką Pandory, Rolf Denecke wyczarowuje hipnotyzujące partie zarówno ledwie muskając struny jak i je szarpiąc, bądź wzbudzając smyczkiem. Stephan Emig i jego bateria perkusjonaliów podczas tych 10 minut pulsuje szeroką paletą brzmień, a Tobias Schulte buduje rytm stosując niezwykle wyszukane magiczne synkopy.
Niewyobrażalne klasyczne piękno zaklęte jest w ''Tiefe Wasser'' (''Głębokość wody''). Nie boję się użyć wobec tej nastrojowej miniaturki określenia: arcydzieło.
Ileż subtelnego piękna kryje w sobie kołysanka ''Fenjas Lullaby'', a ile klasycznego piękna zawiera rozkwitający z każdą chwilą trwania blisko 9-minutowy temat ''Schwesterlein''! Doskonałym posunięciem okazało się rozbudowanie klasycznego tria fortepianowego do kwartetu poprzez zastosowanie perkusjonaliów. Stefan Emig zdaję się być prawdziwym magiem, a jego dźwiękowe ''przyprawy'' stanowią integralny składnik większości utworów. Dotyczy to nie tylko rytmicznych, niemal roztańczonych fragmentów forte, ale także spokojnych, wyciszonych partii, podczas których Emig roztacza na drugim planie niezwykły czarowny dźwiękowy sztafaż.
Jak może ziścić się ten muzyczny seans, jeśli nie swego rodzaju spełnieniem? ''Wiegenlied'' -jeden z najpięniejszych utworów muzycznych jakie kiedykolwiek powstały. Brahms byłby zachwycony słysząc tę transkrypcję, zagraną po upływie półtora wieku w realiach muzycznych, w jakich nie dane mu było żyć i tworzyć.
Muzykalność i ogromna kreatywność, hipnotyzująca intensywność i orzeźwiające podejście do rytmicznych schematów. To dźwiękowa magia i skrzydła dla wyobraźni, które pozwalają świadomości oderwać się od czasu i przestrzeni. Ile tak naprawdę jest płyt, które tak jak ''Dance On Deep Water'' potrafią ująć nas bez reszty i zdziałać takie cuda?
To Muzyka silnie uzależniająca, lecz pozwólmy się jej porwać. Naprawdę warto.
Robert Ratajczak
____________________________________________________________________________________
Edgar KNECHT: Dance On Deep Waters /CD 2013, Ozella/
Lilofee; Gedankenfreiheit; Tiefe Wasser; Nachttraum; Fenjas Lullaby; Schwesterlein; Fruhling; Wiegenlied.
skład:
Edgar Knecht - fortepian
Rolf Denecke - kontrabas
Tobias Schulte - perkusja
Stephan Emig - perkusjonalia
_____________________________________________________________________________________
opisy innych płyt wytwórni Ozella:
_____________________________________________________________________________________
