Grace; Passacaglia; Miniature; Africa; I Tima; II Bla; III Violet; Swedish Song; Eilat; View From The Apple Tree; The Truth; Beatiful Darkness.
Album szwedzkiego kontrabasisty Larsa Danielssona zatytułowany ''Liberetto'' ukazał się w 2012 roku, wzbudzając ogromne uznanie zarówno w gronie krytyków muzycznych jak i pośród miłośników współczesnego klimatycznego skandynawskiego jazzu. Dwa lata później muzyk postanowił opublikować zbiór dwunastu nowych kompozycji będących kontynuacją tamtejszego albumu, skazując tym samym płytę na nieuniknione porównania z częścią pierwszą.
Kwartet jakiego słuchamy w 12 utworach wypełniających album tworzą poza Danielssonem podobnie jak w przypadku poprzedniego albumu: wyśmienity ormiański pianista Tigran Hamasyan (laureat konkursu im. Theloniousa Monka w 2006 roku), będący zarazem kompozytorem dwóch spośród wypełniających krążek kompozycji (''Swedish Song'' i ''View From The Apple Tree''), brytyjski gitarzysta John Parricelli (znany z współpracy m.in. z Kenney Wheelerem i Andym Sheppardem) i perkusista wywodzący się z tria nieodżałowanego Esbjorna Svenssona, a także z doskonałej płyty ''Searching For Jupiter'' (2013) -Magnus Öström. Przy trąbce natomiast Arve Henriksena zastąpił (oznaczony jednak jako gość obecnego składu): młody Norweg Mathias Eick. W poszczególnych utworach słyszymy także innych zacnych gości Danielssona: gitarzystę Dominica Millera (w otwierającym całość temacie: ''Grace'') znanego z większości płyt Stinga, oraz nieocenionego wkładu w ostateczny kształt albumu ''...But Seriously'' (1989) Phila Collinsa, oraz niedawno wydanej (jedenastej już) autorskiej płyty ''ad hoc'' (2014), perkusjonalistę i wokalistę Zohara Fresco (ballada ''Eilat''), oraz wokalistkę jakiej Danielsson powierzył również produkcję płyty (ciekawostka) -Caecillie Norby (piękna coda ''Beatiful Darkness'').
Podobnie jak na poprzedniej płycie Danielssona mamy do czynienia z wykwintnie skonstruowanymi utworami, z których niezmiennie promieniuje optymistyczna energia, nasycona niejednokrotnie szczyptą zadumy i refleksji. Takimi właśnie utworami są choćby: wyposażona w klasyczną melodykę kompozycja ''Passacaglia'', w jakiej odnajdziemy czystą esencję zmysłu kompozycyjnego szwedzkiego artysty, czy pełna nostalgii wzruszająca ''Miniature''.
Muzyka Danielssona ma to do siebie, iż nawet jeśli obcujemy z kompozycją na pozór łatwą i niewymagającą kontemplacyjnego zasłuchania się w docierające do nas dźwięki, mamy świadomość obcowania z charakterystycznym dla wysublimowanych utworów klimatem.
Nawet tak skoczny i chwytliwy temat jak ''Africa'', mimo swej zwiewnej specyfiki i porywającego rytmu, niesie z sobą pewnego rodzaju głębię i trójwymiarowość muzyczną, w jaką zasłuchawszy się zostajemy bezwarunkowo wciągnięci.
Melodyka w utworach Danielssona robi wrażenie wartości nadrzędnej, jakiej podporządkowany jest każdy słyszany w danej chwili dźwięk. To rama, w jakiej mieszczą się improwizacje i malowane wymyślnymi nutami wariacje wokół danego tematu.
Integralną częścią płyty jest dzieląca dwie części całego albumu trylogia: ''Tima / Bla / Violet'', przenosząca nas na 10 minut w klimat kameralnych miniatur z dominującą rolą trąbki Mathiasa Eicka.
Drugą część ''Liberetto II'' rozpoczyna jedyna w tym zbiorze w pełni autorska kompozycja pianisty składu -Tigrana, ozdobiona najbardziej rozimprowizowaną i wyszukaną partią fortepianu na całej płycie. Ormiański wirtuoz klawiatury pod postacią monumentalnego utworu "Swedish Song'' przygotował dla nas pod numerem 8, doprawdy wyjątkowy skarb.
O tandemie Danielsson-Tigran, nie bez powodu krytycy muzyczni piszą: ''dreamteam''. Obaj muzycy odnaleźli wyjątkową nić porozumienia, robiącą wrażenie dalece wybiegającej poza ramy tradycyjnych improwizacyjnych interakcji. Kontrabas, bądź wiolonczela Danielssona robi wrażenie stuprocentowego zintegrowania się z dźwiękami fortepianu, tworząc rodzaj jednego tętniącego muzyką organizmu. Mało jest dziś pośród europejskich instrumentalistów, tak przekonująco brzmiących duetów.
''Liberetto II'' wypełnia muzyka pełna uczucia i wyczuwalnej szczerości w przekazywaniu wzruszeń i uniesień. Bez ucieczek w zawiłe i czasem nieczytelne, skomplikowane improwizacje, lecz podana wprost. Z serca do serca.
Premiera płyty 29 sierpnia 2014
Robert Ratajczak
____________________________________________________
Grace; Passacaglia; Miniature; Africa; I Tima; II Bla; III Violet; Swedish Song; Eilat; View From The Apple Tree; The Truth; Beatiful Darkness.
muzycy:
Lars Danielsson - kontrabas, wiolonczela, fortepian
Tigran - instr. klawiszowe
John Parricelli - gitara
Magnus Öström - instr. perkusyjne, elektronika
gościnnie:
Mathias Eick - trąbka
oraz:
Dominic Miller - gitara
Cacilie Norby - głos
Zohar Fresco - instr. perkusyjne, wokal
______________________________________________________
