[more]
Piąta już płyta amerykańskiego saksofonisty Toma Gulliona to album nagrany w kwintecie, za perkusją którego zasiada Ernie Adams, doskonale znany publiczności poznańskiego Made In Chicago Festival. Adamsa tak niedawno słuchaliśmy również na płycie Orberta Davisa i Chicago Jazz Philharmonic: ''Sketches Of Spain (Revisited)'' (2014), a w roku 2011 zasilił kapitalny skład Harrisona Bankheada na płycie: ''Morning Sun Harvest Moon'' (2011). Pozostali muzycy składu to: trębacz David Cooper, pianista Tim Whalen i kontrabasista Mark Urness.
Zaczyna się bardzo przystępnie - fajnie zrealizowaną jazzową transkrypcją: ''Message In A Bottle'' - The Police, dalej Billy Strayhorn i blisko 11-minutowa interpretacja: ''A However Is A Lovesome Thing'' z ciekawymi dialogami saksofonu Gulliona i trąbki Davida Coopera i standard Rodgersa i Harta: ''I Didn't Know What Time It Was'' wyróżniający się kapitalną partią fortepianu Tima Whalena i świetnymi kreacjami kontrabasu Marka Urnessa (saksofon lidera oscyluje tu jednak niebezpiecznie wokół smooth jazzowej estetyki).
Wreszcie pod numerem 4 - pierwsza z trzech autorskich kompozycji Toma Gulliona: ''Ting Jing'' rozpoczęta i zakończona niemal mantrycznym rytmem perkusji wybijanym przez fantastycznego Erniego Adamsa. Lider gra tutaj na flecie altowym, który decyduje o wyjątkowym klimacie tej kapitalnej miniaturki. Jednak niezwykle ciekawie brzmi tu ponownie fortepian, który wraz z intrygującą partią basu zabiera nas w środku utworu w ciekawą muzyczną wycieczkę. Świetna kompozycja - doskonałe wykonanie!
Jeśli dotychczas było zbyt delikatnie, podczas ''Mingle In The Mincing Machine'' Esbjorna Svenssona, Gullion udowadnia iż potrafi naprawdę ''dołożyć drwa do ognia''. Interpretacja europejskiej kompozycji po jaką sięgnął amerykański muzyk wyzwala mnóstwo energii zarówno podczas szaleńczych partii solowych saksofonu jak i unisonowych struktur kreowanych wraz z trąbką Coopera. Również w tym utworze niezwykłą wirtuozerią po raz kolejny błyszczy pianista składu - Tim Whalen, ''malujący'' wciągającą impresję w połowie nagrania. Nad całością trzyma pieczę nieoceniony Adams, świetnie akcentujący przekaz utworu.
O ile w pierwszej części płyty Tom Gullion poruszał się w obszarze niemal ''przebojowej'' konwencji, druga część ''Time It Is'' (rozpoczęta Svenssonem), zmierza ku bardziej zaangażowanym klimatom ku uciesze piszącego ten tekst. Najdłuższy fragment albumu: ''Rainy Days and Mondays'' dosłownie urzeka głębią i artyzmem ukrytym w niewyobrażalnych możliwościach techniczno - interpretacyjnych tego wyjątkowego kwintetu, a następująca po nim kolejna własna kompozycja Saksofonisty: ''Mahwah'' to niemal opus magnum całego albumu. Zakręcone, orientalne partie fletu przeciwstawione są tu mantrycznej pracy kontrabasu Marka Urnessa (wywołującej skojarzenia z "A Love Supreme'' Coltrane'a).
Na koniec wracamy do przyswajalnej melodyki (''Soul Love Soup''), tym samym zdając sobie sprawę z tego iż muzyczna podróż jaką zafundował nam na swej kolejnej płycie Tom Gullion, dobiegła końca.
Podsumowując: na ''Time It Is'' coś dla siebie powinni znaleźć wszyscy lubiący muzykę jazzową; zarówno słuchający jej lekkiej, relaksacyjnej odmiany, jak i hołdujący bardziej rozwiniętym improwizacyjnie formom. Po raz kolejny słuchając współczesnych dokonań chicagowskiego jazzu, dostrzegam wielką przepaść wobec podobnych produkcji z Europy - ''Tak to się robi w Chicago''.
Album ukazał się 25 listopada 2014 roku
Robert Ratajczak
____________________________________________________________________________________
Tom GULLION: Time It Is /CD 2014, Ting Jing Music/
Message In A Bottle; A Flower Is A Lonesome Thing; I Didn't Know What Time It Was; Ting Jing; Mingle In The Mincing Machine; Rainy Days and Mondays; Mahwah; Soul Love Soup.
personel:
Tom Gullion - saksofony, flet
David Cooper - trąbka, flugelhorn
Tim Whalen - fortepian
Mark Urness - kontrabas
Ernie Adams - instr. perkusyjne
____________________________________________________________________________________
przeczytaj również:
