Dead Dog On Asphalt; I Wish I Knew; Face To Face; Asleep; Sex Nerve; Then What; Quicksand; I Know Now; Happiness; Sunlight.
[more]
Do czasu sięgnięcia po ten album, nie miałem okazji głębiej zasłuchać się w poczynania doskonale mi znanego z szeregów King Crimson, Adriana Belew. Muzyk stanowił bardzo ważny filar legendarnej formacji Roberta Frippa od początku lat 80-tych, bedąc też współtwórcą repertuaru Karmazynowego Króla. Takie albumy formacji jak choćby: ''Beat'' (1982), ''Three of a Perfect Pair'' (1984), ''Thrak'' (1995), ''The ConstruKction Of Light'' (2000) czy ''The Power To Believe'' (2003) nie brzmiały by tak jak brzmią, gdyby nie nieoceniony wkład Adriana Belew. Warto pamiętać też, iż muzyk wszechstronnie udziela się w wielu projektach, a usłyszeć możemy go na płytach takich m.in. artystów jak: Frank Zappa, David Byrne, Joe Cocker, Mike Oldfield, Paul Simon czy Herbie Hancock.
Album ''Side Two'' z 2005 roku jest niejako kontynuacją płyty "Side One'', wydanej rok wcześniej. W przeciwieństwie jednak do tamtego krążka, niemal wszystkie partie instrumentalne zarejestrował sam Belew, a trzech muzyków wyszczególnionych na okładce pojawia się w trakcie albumu okazjonalnie.
Melancholijna a jednocześnie nasączona niepokojem muzyka wypełniająca ten krótki, zaledwie 33-minutowy album intryguje od pierwszej chwili. Okładka płyty zaprojektowana została przez muzyka, a zdobi ją obraz jaki Adrian Belew namalował zainspirowany widokiem martwego, potrąconego przez samochód psa na szosie. ''Dead Dog On Asphalt'' to także tytuł otwierającego zbiór utworu.
Wykorzystanie w nagraniach elektronicznie preparowanego beatu i zapętlonych motywów nie irytuje podczas słuchania. Co więcej; często przyczynia się do wykreowania swego rodzaju transowego klimatu. Tak jest choćby w przypadku "Sunlight''.
Oparty na motywie gitary basowej utwór "Asleep" charakteryzujący się narastajacym napięciem nawiązuje do tragedii z 11 września 2001 roku, potwierdzając tym samym, iż Belew jest muzykiem czerpiącym inspirację zewsząd. Raz jest to martwy pies na drodze, innym razem największy w historii zamach terrorystyczny. Każdorazowo jednak jest to wypowiedź szczera, pełna emocji i nie pozostawiająca złudzeń co do intencji jej autora.
Nie słuchając wcześniej tego albumu, przekonany byłem iż zapewne jest to osobliwa ciekawostka muzyczna, mogąca stanowić ciekawe choć niekonieczne uzupełnienie płytowej kolekcji. Po kilkakrotnym przesłuchaniu "Side Two'', album ten stawiam na półce jako płytę samodzielnie stanowiącą o swej wartości, a kolejnych płyt Adriana Belew wypatrywał będę od tej pory intensywniej.
Robert Ratajczak
____________________________________________________________________________________
Adrian BELEW: Side Two /CD 2005, Sanctuary/
Dead Dog On Asphalt; I Wish I Knew; Face To Face; Asleep; Sex Nerve; Then What; Quicksand; I Know Now; Happiness; Sunlight.
personel:
Adrian Belew - wokal, gitara, pozostałe intrumenty
oraz:
Erick Cole - gitara, bałałajka
Peter Hyrka - skrzypce
Gary Tussing - wiolonczela
_____________________________________________________________________________________