Lullaby of Birdland; Cry Me A River; Fly Me to the Moon; Hey There; I’m Walkin’; You Don’t Know Me; In the Still of the Night; The Thrill is Gone; A Summer Place; Love Potion #9; Teach Me Tonight; After the Lights Go Down Low; Misty; The Party’s Over; The Man I Love.
Śpiewającą i tańczącą Lyn Stanley w 2010 roku odkrył światowej klasy pianista jazzowy Paul Smith zapraszając ekscytującą wokalistkę do współpracy ze swoim trio. Jej głos krytycy poczęli określać ''seksownym i uwodzicielskim'', a interpretacje klasycznych tematów w jej interpretacjach zaczarowały bywalców klubów jazzowych niezwykłą zmysłowością i uczuciem.
Po wielkim sukcesie jej debiutanckiego albumu "Lost in Romance" (2013), kolejny rok przyniósł drugi album wokalistki: ''Potions'' eksponujący potencjał wielkich przebojów lat 50-tych w wdzięcznych jazzowych interpretacjach.
''Potions'' to nie tylko jazzowe piosenki i klasyka American Songbook, ale także utwory znane z kręgu rock'n'rolla i bluesa. Pośród tytułów znajdziemy bowiem obok: ''Lullaby Of Birdland'', ''Fly Me To The Moon'', ''Cry Me A River'' i dodanej jako bonus ''The Man I Love'' George'a i Iry Gershwinów, także utwory w rodzaju ''I'm Walkin''' Fatsa Domino i ''The Thrill Is Gone'' - tematu znanego z repertuaru B.B.Kinga. Wyjątkowe interpretacje Lyn Stanley otoczone świetnymi instrumentalnymi aranżacjami i doskonałą produkcją Kenny'ego Wernera sprawiają jednak, iż płyta brzmi wyjątkowo spójnie, a każda spośród 15 piosenek robi wrażenie przygotowanej specjalnie pod dysponującą wyjątkowymi predyspozycjami wokalistkę.
''Lista płac'' na płycie doprawdy olśniewa. Pośród kilkunastu nazwisk muzyków towarzyszących Lyn Stanley w różnych konfiguracjach w poszczególnych utworach znajdziemy bowiem takie choćby nazwiska jak: laureat Grammy -pianista Bill Cunliffe (ostatnio odpowiedzialny za powrót wielkiej Fredy Payne - album: ''Come Back To Me Love'', 2014, oraz świetną płytę Big Bandu Dave'a Slonakera: ''Intrada'', 2013), doskonały kontrabasista Johannes Weidenmueller i perkusista Ari Hoenig (obaj znani z płyty: ''411'', 2011 - nagranej wraz z Diego Barberem, Hugo Cipresem i Seamusem Blake'm), czy jeden z najlepszych i najbardziej aktywnych perkusistów jazzowych na świecie - Joe La Barbera, znany z zespołów Woody'ego Hermana, Chucka Mangione, Arta Farmera, Billa Evansa, Gary'ego Burtona, Johna Scofielda, Toma Warringtona (''The Mountain'', 2008, ''Nelson'', 2011), Claya Jenkinsa (''Good Signs'', 2011) oraz własnych doskonałych albumów takich jak m.in.: ''Silver Streams'' (2012).
''Potions'' to zarówno energetyzujące, dynamiczne wersje starych amerykańskich przebojów sprzed półwiecza, jak i dawka pełnych zmysłowości interpretacji takich standardów z opasłej księgi American Songbook jak: ''You Don't Know Me''.
Mimo typowo wokalnego charakteru całego albumu, na plycie znajdziemy mnóstwo fascynujących partii instrumentalnych, jak choćby zachwycająca partia trąbki i uwodzicielskie solo kontrabasu podczas ''Hey There'', pełna żaru solówka gitary i wciągająca partia fortepianu w ''I'm Walkin''' czy ponownie świetna trąbka podczas ''In The Still Of The Night''. Nic dziwnego skoro wokalistkę otoczyli tak doskonali instrumentaliści.
''Potions'' to godzina prawdziwej jazzowej magii, emanującej wdziękiem i uczuciem. Krystalicznie czysty wokal sięga głęboko do serca i zakamarków duszy działając niczym soundtrack naszego życia. Doskonały, świetnie skonstruowany album!
Po wielkim sukcesie jej debiutanckiego albumu "Lost in Romance" (2013), kolejny rok przyniósł drugi album wokalistki: ''Potions'' eksponujący potencjał wielkich przebojów lat 50-tych w wdzięcznych jazzowych interpretacjach.
''Potions'' to nie tylko jazzowe piosenki i klasyka American Songbook, ale także utwory znane z kręgu rock'n'rolla i bluesa. Pośród tytułów znajdziemy bowiem obok: ''Lullaby Of Birdland'', ''Fly Me To The Moon'', ''Cry Me A River'' i dodanej jako bonus ''The Man I Love'' George'a i Iry Gershwinów, także utwory w rodzaju ''I'm Walkin''' Fatsa Domino i ''The Thrill Is Gone'' - tematu znanego z repertuaru B.B.Kinga. Wyjątkowe interpretacje Lyn Stanley otoczone świetnymi instrumentalnymi aranżacjami i doskonałą produkcją Kenny'ego Wernera sprawiają jednak, iż płyta brzmi wyjątkowo spójnie, a każda spośród 15 piosenek robi wrażenie przygotowanej specjalnie pod dysponującą wyjątkowymi predyspozycjami wokalistkę.
''Lista płac'' na płycie doprawdy olśniewa. Pośród kilkunastu nazwisk muzyków towarzyszących Lyn Stanley w różnych konfiguracjach w poszczególnych utworach znajdziemy bowiem takie choćby nazwiska jak: laureat Grammy -pianista Bill Cunliffe (ostatnio odpowiedzialny za powrót wielkiej Fredy Payne - album: ''Come Back To Me Love'', 2014, oraz świetną płytę Big Bandu Dave'a Slonakera: ''Intrada'', 2013), doskonały kontrabasista Johannes Weidenmueller i perkusista Ari Hoenig (obaj znani z płyty: ''411'', 2011 - nagranej wraz z Diego Barberem, Hugo Cipresem i Seamusem Blake'm), czy jeden z najlepszych i najbardziej aktywnych perkusistów jazzowych na świecie - Joe La Barbera, znany z zespołów Woody'ego Hermana, Chucka Mangione, Arta Farmera, Billa Evansa, Gary'ego Burtona, Johna Scofielda, Toma Warringtona (''The Mountain'', 2008, ''Nelson'', 2011), Claya Jenkinsa (''Good Signs'', 2011) oraz własnych doskonałych albumów takich jak m.in.: ''Silver Streams'' (2012).
''Potions'' to zarówno energetyzujące, dynamiczne wersje starych amerykańskich przebojów sprzed półwiecza, jak i dawka pełnych zmysłowości interpretacji takich standardów z opasłej księgi American Songbook jak: ''You Don't Know Me''.
Mimo typowo wokalnego charakteru całego albumu, na plycie znajdziemy mnóstwo fascynujących partii instrumentalnych, jak choćby zachwycająca partia trąbki i uwodzicielskie solo kontrabasu podczas ''Hey There'', pełna żaru solówka gitary i wciągająca partia fortepianu w ''I'm Walkin''' czy ponownie świetna trąbka podczas ''In The Still Of The Night''. Nic dziwnego skoro wokalistkę otoczyli tak doskonali instrumentaliści.
''Potions'' to godzina prawdziwej jazzowej magii, emanującej wdziękiem i uczuciem. Krystalicznie czysty wokal sięga głęboko do serca i zakamarków duszy działając niczym soundtrack naszego życia. Doskonały, świetnie skonstruowany album!
Album ukazał się 8 listopada 2014 roku.
Robert Ratajczak
________________________________________
Lyn STANLEY: Potions - from the 50's
CD 2014, A.T.Music LLC
Lullaby of Birdland; Cry Me A River; Fly Me to the Moon; Hey There; I’m Walkin’; You Don’t Know Me; In the Still of the Night; The Thrill is Gone; A Summer Place; Love Potion #9; Teach Me Tonight; After the Lights Go Down Low; Misty; The Party’s Over; bonus track: The Man I Love.
personel:
Lyn Stanley - wokal
Glenn Drewes - trąbka, flugelhorn
Rickey Woodward - saksofon
Tom Rainer - klarnet
Thom Rotella - gitara
Kenny Werner, Bill Cunliffe, Mike Lang - instr. klawiszowe
Johannes Weidermeuller, Mike Valerio - kontrabas
Joe LaBarbera, Ari Hoenig, John Robinson - perkusja
Luis Conte - instr. perkusyjne
_____________________________________
