Kleiner Derrick lebt!; Elyptica; Das verlassene Dorf; Endlichkeit; Mr. Right; Die Stadttaube; Espressomaschine; Basilikum; Der letzte Blick.
[more]
Trio Das Letzte Kanguru to kolejny doskonały przykład na to, iż za Odrą dzieje się naprawdę wiele dobrego w muzyce jazzowej. Europa w ostatnich latach zdominowana jest przez skandynawskie brzmienie i ogólnoświatowe sukcesy tamtejszych muzyków, jednak trudno nie dostrzec reprezentującej wyjątkowo wysoki poziom niemieckiej nowej fali jazzu, reprezentowanej przez wykonawców pokroju gitarzystów Johannesa Schmitza i Tobiasa Hoffmanna, braci Petera i Bernharda Meyerów, saksofonisty Sebastiana Buschera czy takich formacji jak Expressway Sketches i Krassport.
W roku 2014 albumem: ''Absprung'' zadebiutowało fonograficznie trio Das Letzte Kanguru, którego brzmienie mimo iż oparte na klasycznym instrumentarium (saksofon / kontrabas / perkusja), dalece wykracza poza ustalone schematy. Zespół tworzą bardzo młodzi muzycy niemieckiej sceny jazzowej: urodzony w 1986 roku saksofonista tenorowy Christoph Beck (muzyk współpracujący także z big bandem Tobiasa Beckera i orkiestrą Bujazoo), kontrabasista Sebastian Schuster (rocznik 1982, muzyk współpracujący z Bundesjugendorchester), oraz rówieśnik saksofonisty - perkusista Felix Schrack (laureat festiwalu "Next Generation" w Aidlingen). Muzycy swój repertuar opierają na własnych kompozycjach, czerpiących z wielu źródeł lecz wyraźnie akcentujących indywidualny sposób interpretacji zjawiska zwanego jazzem.
Słuchając płyty ''Absprung'' (''Skok''), niejednokrotnie trafiamy na intrygujące fragmenty odwrócenia ról poszczególnych instrumentów, kiedy na przykład saksofon przejmuje funkcję basu. Kontrabasista składu - Sebastian Schuster, korzysta z loopów w bardzo subtelny i przemyślany sposób, udowadniając tym samym iż nie ma nic złego w wykorzystywaniu tego typu efektów w konwencji akustycznego jazzowego tria, o ile robi się to w inteligentny i nie naruszający struktury dźwiękowej sposób.
Poza rytmicznymi tematami, niejednokrotnie opartymi na agresywnej linii basu, na debiutanckiej płycie absolwentów Akademii Muzycznej w Stuttgarcie znajdziemy też rozległe, pełne sennych impresji tematy w rodzaju świetnie eksponującego walory altu Christopha Becka: ''Das verlassene Dorf'' czy następującą po tej kompozycji świetną balladę: ''Endlichkeit'', w dużej mierze zawdzięczającą swój sugestywny przekaz kapitalnie kreowanej linii kontrabasu.
W jak doskonałej symbiozie funkcjonuje sekcja rytmiczna przekonać się możemy niemal w każdym z dziewięciu utworów zgromadzonych na płycie. Świetnym przykładem integracji kontrabasu z doskonale pracującą perkusją jest temat: ''Mr. Right''.
Świetnym przykładem swobody improwizacyjnej Das Letzte Kanguru jest pełen spontanicznych partii utwór: ''Espressomaschine''. Mimo, iż zamknięty w ramach zaledwie 6 minut, doprawdy w pełni wykorzystany przez każdego z muzyków.
Efektywne wykorzystanie olbrzymich predyspozycji warsztatowych każdego z trzech instrumentalistów idzie w parze z zachowaniem jednolitego kolektywnego brzmienia.
Kompozycja, aranżacja, improwizacja i harmonia - to właśnie Das Letzte Kanguru.
Płyta ukazała się 17 kwietnia 2014 roku
Robert Ratajczak
płytę kupisz: TUTAJ
_____________________________________________________________________________________
Das LETZTE KANGURU: Absprung /CD 2014, JazzHaus Musik JHM 222/
1. Kleiner Derrick lebt!
2. Elyptica
3. Das verlassene Dorf
4. Endlichkeit
5. Mr. Right
6. Die Stadttaube
7. Espressomaschine
8. Basilikum
9. Der letzte Blick
personel:
Christoph Beck - saksofon
Sebastian Schuster - kontrabas, loops
Felix Schrack - perkusja
_____________________________________________________________________________________
opisy innych płyt z katalogu JazzHaus Musik: