OBERG / SCHUBERT / de JOODE / SANDERS: Rope /2015/

Drifter; Skipper; Over.

[more]

Nakładem kanadyjskiej wytwórni Red Toucan pod koniec 2015 roku ukazał się album firmowany czterema nazwiskami: saksofonisty Franka Paula Schuberta, pianisty Uwe Oberga, basisty Wilberta de Joode i perkusisty Marka Sandersa. Album zatytułowany "Rope" (2015) wypełniają trzy utwory zarejestrowane podczas festiwalu Just Music w Wiesbaden w lutym 2015 roku.
Spośród czterech nazwisk najbliższa zdaje się mi postać jednego z najaktywniejszych basistów na holenderskiej scenie jazzowej, Wilberta de Joode, którego znam z współpracy z saksofonistą Janem Klare i dwóch fajnych albumów "1000" (2011) i "Butterfly Garden" (2014), oraz perkusisty Marka Sandersa, którego muzyczna osobowość stanowi dziś niezwykle mocny atut londyńskiej jazzowej sceny awangardowej. Sandersa słyszeliśmy ostatnio na płycie "Tatterdemalion" (2012) nagranej z Rachel Musson i Liamem Noble, a na żywo dał się poznać jako wyjątkowy improwizator podczas koncertu "Mikołaj Trzaska Mówi Movie" jaki odbył się 26.07.2013 w Poznaniu w ramach Tzadik Poznań Festival.
Od razu należy zaznaczyć iż podobnie jak w przypadku wszystkich wydawnictw Red Toucan Records mamy do czynienia z muzyką bardzo elitarną, skierowaną do słuchaczy otwartych na muzykę niemal w stu procentach opartą na formule improwizowanych kreacji instrumentalnych. O ile jednak spontaniczne wariacje jazzowe tworzone dzięki wzajemnemu porozumieniu pomiędzy artystami nie zawsze owocują podobną percepcją ze strony odbiorcy, album "Rope" zdaje się poprzez wyjątkowy koncept i orientację, zawierać muzykę mimo wszystko przyswajalną i potrafiącą dotrzeć nawet do słuchaczy na co dzień nie obcujących z tak wyszukaną materią dźwiękową. Słuchamy artystów jacy doskonale opanowali idiom improwizacji, której za podstawę każdorazowo służą formy stanowiące konsekwentną implikację pierwotnego kształtu.
Trzon płyty stanowi bardzo rozbudowana 35-minutowa forma "Drifter", w której dominująca rola przypada klawiszom fortepianu Uwe Oberga, będącego spiritus movens całego projektu. Saksofon sopranowy Franka Paula Schuberta zdaje się tu być zaledwie sekundantem i dyskretnym komentatorem rozległych kreacji fortepianowych. Struny kontrabasu (Wilbert de Joode) raz szarpane palcami - raz poruszane smyczkiem, niejednokrotnie zdają się dialogować z klawiaturą Oberga, a niezwykłe kreacje perkusyjne Marka Sandersa w osobliwy sposób napędzają całą formę zwieńczoną cichnącymi dźwiękami żalącego się saksofonu.
"Skipper" to konsekwentna kontynuacja pierwszej części płyty (nie próbujcie słuchać nagrań w innej kolejności!). 14-minutowe rozwinięcie idei rozpoczyna się niejako z pozycji wybudowanej na kanwie wcześniejszych 35 minut. W większym stopniu do głosu dochodzi Frank Paul Schubert, przez pierwszych klika minut hipnotyzujący nas przy wtórze genialnej pracy perkusji, dyskretnie zaznaczającego swą rolę kontrabasu i rozszalałego fortepianu Oberga w tle. Mniej więcej w połowie "Skippera" proporcje zmieniają się, sytuując na planie pierwszym fortepian, po czym w entuzjastycznym finale bieguny ponownie odwracają się.
Króciutki "Over" to rodzaj postscriptum, bądź bisu (wszak mamy do czynienia z zapisem koncertowym), stanowiącego zarazem zgrabną pointę wieńczącą niezwykłe kilkadziesiąt minut.
"Rope" stanowi przykład żywiołowej i kreatywnej improwizacji na najwyższym z możliwych poziomie. To muzyka, której każda kolejna minuta wynika z poprzedniej, a każdy jej fragment zdaje się być niepowtarzalnym.
Płyta ukazała się w grudniu 2015