Maciek WOJCIESZUK Quintet: MWQ

Arper; Koncert-Pitch; MarRacz; Prosto-nieprosto; Blueskwa; Dominikana; Niezbyt blisko domu.

[more]

Swój kwintet perkusista Maciek Wojcieszuk (uczeń samego Czesława Bartkowskiego) uformował wraz z absolwentami i studentami Katowickiego Instytutu Jazzu: pianistką Pauliną Atmańską, trębaczem Pawłem Palcowskim, saksofonistą Kubą Łepą i basistą Adamem Tadlem. Sukces w postaci zdobycia Grand Prix podczas hiszpańskiego festiwalu w Getxo i związana z tym nagroda finansowa, skłoniły muzyków do zainwestowania w nagranie albumu w prestiżowym RecPublica Studio.
Lider MWQ jest nie tylko doskonale czującym jazz perkusistą, ale też wyśmienitym kompozytorem, na którego utworach oparty jest autorski repertuar Kwintetu. W perfekcyjnie rozpisanych na pięć instrumentów utworach poza wpływem jazzowej klasyki, dostrzeżemy inspirację rockiem oraz folklorem celtyckim i bałkańskim.
Ciekawe kompozycje wypełniajace album mienią się w równej mierze ujmującą melodyką jak dużą przestrzenią wypełnioną improwizacjami.
Otwierający program temat "Arper" oparty na mantrycznym riffie kontrabasu, to muzyczna dedykacja dla jednego z idoli Wojcieszuka, saksofonisty Billy'ego Harpera.
Również na zainicjowanym przez kontrabas fundamecie zbudowany jest "Koncert-Pitch", mnogi w wyłaniające się z konstrukcji solówki: trąbki, fortepianu i saksofonu altowego.
Do tradycji be bopu nawiązuje "MarRacz" dedykowany przez Wojcieszuka rysownikowi Markowi Raczkowskiemu.
Z kolei przepiękną balladą w programie jest "Prosto-nieprosto". Wyjątkową solówką błyszczy tu Adam Tadel stwarzając tym samym rodzaj dźwiękowego "obrazu w obrazie".
Również w spokojnym nastroju utrzymana jest "Blueskwa". Ponownie szczególną uwagę przykuwa partia kontrabasu, ale też bardzo rozbudowane solo trąbki Pawła Palcowskiego, w którym uważni doszukają się zgrabnie wplecionego cytatu z "My Funny Valentine". Doczekaliśmy się też dłuższej solówki samego lidera umieszczonej pod koniec tego 10-minutowego tematu.
Album stanowi świetnie przemyślaną całość; po trzech energetyzujących tematach następuje kojące wytchnienie w połowie płyty, po czym z nowymi siłami oddajemy się pełnej fajerwerków "Dominikanie", by zakończyć słuchanie w niemal nostalgicznym klimacie jaki niesie z sobą refleksyjny "Niezbyt blisko domu".
Wszyscy członkowie zespołu to bardzo silne muzyczne indywidualności, dlatego równie znaczący wpływ na ostateczny kształt albumu ma bez wyjątku każdy z młodych muzyków tworzących WMQ. Maciek Wojcieszuk pozostawił bardzo dużo miejsca dla każdego instrumentu, a forma wykorzystania tej przestrzeni naznaczona jest osobistym piętnem danego instrumentalisty.
Na uwagę zasługuje ciekawa oprawa graficzna, za którą odpowiedzialny jest znany grafik Wojciech Korkuć.
Płytę dołączoną do numeru Jazz Forum 6/2016 w wersji dla prenumeratorów wydała wytwórnia SJ Records.