Pigis; Apple S; Get Out; GC For CP; Small Pictures; Ballade de Conservatoire; Natte Worteltjes
[more]
Nakładem australijskiej wytwórni Rufus w roku 2009 ukazała się płyta będąca owocem współpracy dwóch wyjątkowych kompozytorów i wirtuozów instrumentów dętych: saksofonisty tenorowego Remco Keijzera i puzonisty Luciana McGuinessa.
Pierwszy z muzyków, urodzony w Holandii Remco Keijzer gra na saksofonie od dziewiątego roku życia. Po ukończeniu studiów stał się jedną z najbardziej kreatywnych postaci jazzowego Amsterdamu, występując w klubach z takimi muzykami jak m.in. Dick Oatts, Rick Margitza, Eric Vloeimans, Jesse Van Ruller i Benjamin Herman. Jego własna formacja Keijzers5 w roku 2005 została wyróżniona podczas festiwalu North Sea Jazz w Rotterdamie, lecz saksofonista udzielał się równolegle w składach Jazzorchestra Concertgebouw, Metropole Orchestra oraz New Super Collective. Jako lider własnej grupy z powodzeniem występował w Nowym Jorku, Anglii, Francji, Niemczech, Hiszpanii, Austrii, Szwajcarii, Włoszech, Danii, Szwecji, Tajwanie, Japonii, Korei i Australii.
Właśnie w osobie muzyka z Australii Remco Keijzer poznał "bratnią jazzową duszę". To puzonista, kompozytor i band leader Lucian McGuiness znany z tak doskonałych projektów jak The Impermanent Quartet, Salvation Street Shout czy kolektyw nazwany My Goodness, McGuiness! łączący jazzowe tradycje z muzyką nowoczesną oraz transkrypcje muzyki rockowej w ramy jazzowego brzmienia. McGuiness podobnie jak Keijzer jest twórcą niezwykle wszechstronnym, udzielającym się również w ramach własnego kabaretu ''Little Egypt’s Burlesque''. Puzonista oprócz własnych projektów działa także w różnorodnych projektach muzycznych w Australii i Holandii (m.in. The Jazzgroove Mothership Orchestra, The Crusty Suitcase Band, Orkestra of the Underground czy konstelacje Mike'a Nocka i Steve'a Huntera).
Do współpracy obaj soliści zaprosili grającego na pianie Fendera Matta McMahona, kontrabasistę o swojsko brzmiącym w Polsce nazwisku Mike'a Majkowskiego oraz znanego z współpracy z australijską gitarzystką Jess Green, perkusistę Jamesa Hauptmanna.
Po doskonale przyjętych koncertach w Europie i Australii w marcu 2008 roku kwintet zawitał do studia Linear Recording w Sydney i zarejestrował siedem kompozycji Keijzera i McGuinessa. Właśnie ten materiał znalazł się na świetnym albumie "The Seed Habit", który po kilku latach od publikacji wciąż robi ogromne wrażenie.
O charakterze muzyki wypełniającej album, w dużej mierze decyduje brzmienie elektrycznego piano Fendera, jednoznacznie nawiązujące do estetyki fusion. Jednak konstrukcja każdej z siedmiu kompozycji sytuuje się w konwencji post bopu. Genialne partie saksofonu tenorowego, przeplatane są wyjątkowo melodyjnymi liniami puzonu, a dialogi McGuinessa i Keijzera to prawdziwy jazzowy majstersztyk. Dominują utwory utrzymane w średnim tempie, a każdą z kompozycji charakteryzuje wyjątkowa dbałość o harmonię i zapadające w pamięć rozwiązania melodyczne.
Pisząc o wielu płytach ukazujących się aktualnie, niejednokrotnie można ulec zachwytowi, który po kilku latach jednak blednie i matowieje. Płyta "The Seed Habit" po siedmiu latach brzmi wciąż świeżo i ciągle odkładając ją na półkę, wiem że prędzej czy później na pewno do niej wrócę.
Robert Ratajczak
_____________________________________________________________________
KEIJZER McGUINESS Quintet: The Seed Habit
CD 2009, Rufus Records RF079
program:
1. Pigis
2. Apple S
3. Get Out
4. GC For CP
5. Small Pictures
6. Ballade de Conservatoire
7. Natte Worteltjes
personel:
Remco Keijzer - saksofon
Lucian McGuiness - puzon
Matt McMahon - fender rhodes
Mike Majkowski - kontrabas
James Hauptmann - perkusja
_____________________________________________________________________
opisy innych płyt wytwórni Rufus: TUTAJ