Generation Y; Doo Woop; Clara Park; Still Turning; Black Mamba; Djerba; So Far; Weiter Weg; Walze.
Pod szyldem M.E.A.N. kryje się czwórka niemieckich muzyków: trębacz Martin Auer, gitarzysta Werner Neumann, gitarzysta basowy Jacob Muller i perkusista Dominique Ehlert. Kwartet łaczy w sobie elementy tak odległych gatunków muzycznych jak jazz, rock i ska. Drugim albumem formacji (po "Helden aus einer fernen Zeit", 2013) jest płyta "Clara Park" wypełniona autorskim repertuarem zespołu. Poza podstawowym składem kwartetu w kończącym program nagraniu "Walze" słyszymy także zaproszoną sekcję dętą, w której składzie znajduje się m.in. znany puzonista Samuel Blaser.
Każdy z muzyków formacji legitymuje się własnym dorobkiem i udziałem w rozmaitych konstelacjach z udziałem światowej elity jazzu, co z M.E.A.N. czyni niemal formę supergrupy, w której dochodzi do skrzyżowania czterech różnych, odmiennych osobowości.
To muzyka pełna rozmaitych pastiszy, mieniąca się rozmaitością barw i zaskakującymi zwrotami. Cygańska estetyka w stylu Django Reinhardta przeciwstawiona jest ciężkiemu speed metalowemu brzmieniu ("Generation Y"), a jazzowy mainstream - rock'n'rollowi ("Doo-Woop").
Podczas słuchania płyty nieustannie muzycy puszczają do nas przysłowiowe oczko, wciągając w wir zaskakujących kontrastów, jednak w każdym przypadku mamy do czynienia z muzyką dokładnie przemyślaną. Mimo iż utworom towarzyszy wyjątkowa perfekcja, dostrzeżemy w nich imponującą dawkę improwizacji i wynikłych w czasie bierzącym rozwiązań.
Wyjątkowym skarbem tego albumu jest piękna nostalgiczna ballada tytułowa, ozdobiona stylową partią trąbki, której towarzyszą leniwe impresje gitary i kunsztownie opracowane linie sekcji rytmicznej.
Szczególnie zachwyca kwadrans mijający przy temacie "So Far" płynnie przechodzącym w kojący "Weiter Weg". Każdy z dźwięków gitary i trąbki wybrzmiewa niespiesznie wytwarzając klimat pełen magii i odkrywając zaskakujace rozwiązanie.
Zakończeniem płyty jest dostojny i pompatyczny "Waltze" wzbogacony rozbudowaną sekcją dętą oraz iście rockową solówką gitary Wernera Neumanna. Kapitalny finał.
Profesjonalizm i perfekcja, a jednocześnie wyśmienita zabawa konwencjami i stylami.
Premiera płyty 12 października 2016.
Każdy z muzyków formacji legitymuje się własnym dorobkiem i udziałem w rozmaitych konstelacjach z udziałem światowej elity jazzu, co z M.E.A.N. czyni niemal formę supergrupy, w której dochodzi do skrzyżowania czterech różnych, odmiennych osobowości.
To muzyka pełna rozmaitych pastiszy, mieniąca się rozmaitością barw i zaskakującymi zwrotami. Cygańska estetyka w stylu Django Reinhardta przeciwstawiona jest ciężkiemu speed metalowemu brzmieniu ("Generation Y"), a jazzowy mainstream - rock'n'rollowi ("Doo-Woop").
Podczas słuchania płyty nieustannie muzycy puszczają do nas przysłowiowe oczko, wciągając w wir zaskakujących kontrastów, jednak w każdym przypadku mamy do czynienia z muzyką dokładnie przemyślaną. Mimo iż utworom towarzyszy wyjątkowa perfekcja, dostrzeżemy w nich imponującą dawkę improwizacji i wynikłych w czasie bierzącym rozwiązań.
Wyjątkowym skarbem tego albumu jest piękna nostalgiczna ballada tytułowa, ozdobiona stylową partią trąbki, której towarzyszą leniwe impresje gitary i kunsztownie opracowane linie sekcji rytmicznej.
Szczególnie zachwyca kwadrans mijający przy temacie "So Far" płynnie przechodzącym w kojący "Weiter Weg". Każdy z dźwięków gitary i trąbki wybrzmiewa niespiesznie wytwarzając klimat pełen magii i odkrywając zaskakujace rozwiązanie.
Zakończeniem płyty jest dostojny i pompatyczny "Waltze" wzbogacony rozbudowaną sekcją dętą oraz iście rockową solówką gitary Wernera Neumanna. Kapitalny finał.
Profesjonalizm i perfekcja, a jednocześnie wyśmienita zabawa konwencjami i stylami.
Premiera płyty 12 października 2016.
Robert Ratajczak
o płycie przeczytasz również: TUTAJ
_____________________________________________________________________
M.E.A.N.: Clara Park
CD 2016, JazzHaus Musik JHM 242
CD 2016, JazzHaus Musik JHM 242
program:
1. Generation Y
2. Doo Woop
3. Clara Park
4. Still Turning
5. Black Mamba
6. Djerba
7. So Far
8. Weiter Weg
9. Walze
1. Generation Y
2. Doo Woop
3. Clara Park
4. Still Turning
5. Black Mamba
6. Djerba
7. So Far
8. Weiter Weg
9. Walze
personel:
Werner Neumann - gitary
Martin Auer - trąbka, flugelhorn
Jacob Muller - gitara basowa
Dominique Ehlert - perkusja
oraz:
Thomas Richter, Samuel Blaser, Till Krause - puzon
Michelle Perry - róg
Vikentios Gionanidis -tuba
Werner Neumann - gitary
Martin Auer - trąbka, flugelhorn
Jacob Muller - gitara basowa
Dominique Ehlert - perkusja
oraz:
Thomas Richter, Samuel Blaser, Till Krause - puzon
Michelle Perry - róg
Vikentios Gionanidis -tuba
_____________________________________________________________________
opisy innych płyt wytwórni JazzHaus Musik: TUTAJ
