Cycle; Green Tea; Wind; Change; Painting A Picture; Key Clicks; Seven Up; The Real Guitarist; Magic City; Endlich Urlaub.
Z muzyką niemieckiej flecistki i kompozytorki Stephanie Wagner, miałem okazję zetknąć się dzięki jej oryginalnemu projektowi Jeeep opartemu na dość nietypowym instrumentarium: flet, gitara i kontrabas. Quinsch z kolei to skład pięcioosobowy, w którym poza fletem słyszymy saksofon i klarnety (Steffen Weber), instrumenty klawiszowe (Steffen Stutz), kontrabas (Udo Brenner) i perkusję (Jens Biehl).
Płyta "Fade In" jaka ukazała się nakładem JazzHaus Musik w roku 2008 to zbiór 10 utworów scalających sobą klasyczny hard bop z współczesnym językiem jazzu. Poza własnymi kompozycjami Stephanie Wagner do programu płyty włączyła kompozycje Johna Scofielda ("Green Tea") i Steve'a Kuhna ("The Real Guitarist"), które dzięki wyjątkowym aranżacjom doskonale wpasowane zostały w klimat całości.
Okazuje się że stosunkowo rzadko słyszany w jazzie flet, to instrument o ogromnym improwizacyjnym potencjale, wyzwalanym dzięki połączeniu z brzmieniem saksofonu, fortepianu, basu i bębnów, z powodzeniem zastępujący często spotykaną w ramach kwintetu trąbkę. Wyraźnie dostrzeżemy to w takich utworach jak choćby wspomniany wcześniej "Green Tea", gdzie flet genialnie dialoguje z saksofonem Steffena Webera.
Album "Fade In" to także prawdziwy skarbiec kunsztownie ułożonych melodii, pośród których wyjątkową urodą wyróżniają się, pełen wyczuwalnej przestrzeni i ulotności temat "Wind" z świetnym solem kontrabasu, oraz rytmiczny "Seven Up".
Szaleństwo improwizacji to z kolei domena "Painting A Picture", w którym z rodzaju spontanicznych wariacji po czterech minutach wyłania się subtelny temat, wieńczący utwór. Rozwinięciem formy dźwiękowych eksperymentów jest zagrany przez Stephanie Wagner solo "Key Clicks" z zastosowaniem znanej tylko jej techniki,
Starannie wykształcona Stephanie Wagner (Musikhochschule Mainz i Berklee College of Music) odkrywa w swej grze pełne spektrum dźwięków korzystając z nowoczesnych technik gry i efektów elektronicznych. Każda z kompozycji na płycie to wyjątkowa perełka, precyzyjnie dopasowana do możliwości składu. Artystka z wdziękiem porusza się w formule, której prekursorem przed laty był Herbie Mann, uzupełniając ją o własne rozwiązania i nadając tej muzyce nowych barw.
Po kilku latach od wydania płyty, ciągle warto po nią sięgać i ponownie zachwycać się jej wyjątkowym klimatem.
Płyta "Fade In" jaka ukazała się nakładem JazzHaus Musik w roku 2008 to zbiór 10 utworów scalających sobą klasyczny hard bop z współczesnym językiem jazzu. Poza własnymi kompozycjami Stephanie Wagner do programu płyty włączyła kompozycje Johna Scofielda ("Green Tea") i Steve'a Kuhna ("The Real Guitarist"), które dzięki wyjątkowym aranżacjom doskonale wpasowane zostały w klimat całości.
Okazuje się że stosunkowo rzadko słyszany w jazzie flet, to instrument o ogromnym improwizacyjnym potencjale, wyzwalanym dzięki połączeniu z brzmieniem saksofonu, fortepianu, basu i bębnów, z powodzeniem zastępujący często spotykaną w ramach kwintetu trąbkę. Wyraźnie dostrzeżemy to w takich utworach jak choćby wspomniany wcześniej "Green Tea", gdzie flet genialnie dialoguje z saksofonem Steffena Webera.
Album "Fade In" to także prawdziwy skarbiec kunsztownie ułożonych melodii, pośród których wyjątkową urodą wyróżniają się, pełen wyczuwalnej przestrzeni i ulotności temat "Wind" z świetnym solem kontrabasu, oraz rytmiczny "Seven Up".
Szaleństwo improwizacji to z kolei domena "Painting A Picture", w którym z rodzaju spontanicznych wariacji po czterech minutach wyłania się subtelny temat, wieńczący utwór. Rozwinięciem formy dźwiękowych eksperymentów jest zagrany przez Stephanie Wagner solo "Key Clicks" z zastosowaniem znanej tylko jej techniki,
Starannie wykształcona Stephanie Wagner (Musikhochschule Mainz i Berklee College of Music) odkrywa w swej grze pełne spektrum dźwięków korzystając z nowoczesnych technik gry i efektów elektronicznych. Każda z kompozycji na płycie to wyjątkowa perełka, precyzyjnie dopasowana do możliwości składu. Artystka z wdziękiem porusza się w formule, której prekursorem przed laty był Herbie Mann, uzupełniając ją o własne rozwiązania i nadając tej muzyce nowych barw.
Po kilku latach od wydania płyty, ciągle warto po nią sięgać i ponownie zachwycać się jej wyjątkowym klimatem.
Robert Ratajczak
________________________________________
Stephanie WAGNERs Quinsch: Fade In
CD 2008, JazzHaus Musik JHM 173
CD 2008, JazzHaus Musik JHM 173
program:
1. Cycle
2. Green Tea
3. Wind
4. Change
5. Painting A Picture
6. Key Clicks
7. Seven Up
8. The Real Guitarist
9. Magic City
10.Endlich Urlaub
1. Cycle
2. Green Tea
3. Wind
4. Change
5. Painting A Picture
6. Key Clicks
7. Seven Up
8. The Real Guitarist
9. Magic City
10.Endlich Urlaub
personel:
Stephanie Wagner - flety
Steffen Weber - saksofon, klarnety
Steffen Stutz - instr. klawiszowe
Udo Brenner - kontrabas
Jens Biehl - perkusja
Stephanie Wagner - flety
Steffen Weber - saksofon, klarnety
Steffen Stutz - instr. klawiszowe
Udo Brenner - kontrabas
Jens Biehl - perkusja
_____________________________________
