│  B  │ C │ D │ E │ F │ G │ H │  J  K │ L│ M│ N │ O P │ Q │ R │  T  │  U  │   │ W  Y Z

29.10.16

Carol ROBBINS: Taylor Street /2017/

The Flight; Deep Canyon; Taylor Street; Full Circle; Trekker; Smooth Ride; The Chill; Grey River; The Local.

[more]

Mimo upowszechnienia harfy w muzyce popularnej przez szalenie popularnego szwajcarskiego wirtuoza Andreasa Vollenweidera, jej dźwięki wyjątkowo rzadko eksponowane są w muzyce jazzowej. Jednak i ten, piękny, oferujący zmysłowe i ciepłe brzmienie instrument, okazuje się bardzo wdzięcznym narzędziem improwizacji. Przekonuje o tym płyta zatytułowana "Taylor Street", będąca piątym już albumem amerykańskiej harfistki Carol Robbins, wypełnionym jej dziewięcioma premierowymi kompozycjami. Warto zwrócić uwagę na wielkie jazzowe nazwiska muzyków towarzyszących solistce; są wśród nich bowiem m.in. saksofonista Bob Sheppard, gitarzysta Larry Koonse, perkusista Gary Novak, a także muzyk z którym w ramach Jazz Chamber Ensemble harfistka współpracuje już od 1999 roku, pianista Billy Childs i doskonały polski kontrabasista (od wielu lat osiadły za Oceanem) Darek "Oles" Oleszkiewicz.
Urodzona w Chicago, Carol Robbins dorastała w Los Angeles, gdzie od dziecka pobierała lekcje gry na fortepianie. Jako dziesięciolatka zaczęła grać także na harfie stając się jedną z nielicznych uczennic przyjętych przez legendarną mistrzynię instrumentu, Dorotę Ashby. Po kilku latach stała się cenioną instrumentalistką tego osobliwego instrumentu, a zaproszenia na sesje nagraniowe oraz wspólne koncerty zaczęly do niej napływać od takich artystów jak Frank Sinatra, Nina Simone, Dianne Reeves, Linda Ronstadt, Brian Wilson, Bjork, czy legendarny kwartet Manhattan Transfer. W roku 2005 płyta "Lyric" nagrana wraz z zespołem Billy Childs' Jazz Chamber Ensemble nominowana została do Nagrody Grammy, w kategorii: Najlepszy Album Jazzowy. Poza współpracą z wieloma artystami i równolegle prowadzoną działalnością solową, muzyka grana przez Carol Robbins niejednokrotnie ilustruje programy telewizyjne i filmy fabularne. Warto wymienić tu głośny film "Diabeł ubiera się u Prady" ("The Devil Wears Prada", 2006), w którego dwóch scenach wykorzystano improwizowane partie artystki.
Tytuł albumu nawiązuje nazwy chicagowskiej ulicy w dzielnicy Little Italy, gdzie Carol Robbins przyszła na świat, a koncepcja całej płyty hołduje miejscom i zdarzeniom z jakimi artystka czuje się szczególnie związana. Harfa nie tylko zapewnia wyjątkową barwę brzmieniu, będąc stylowym tłem dla zapierających dech w piersi solówek trąbki, saksofonu, gitary i fortepianu, ale zdaje się być pełnoprawnym instrumentem kreującym indywidualne partie solowe. Jako odbiorca, już po kilku minutach przestałem postrzegać na tej płycie dźwięki harfy jako niecodzienną osobliwość, a po prostu jako oferujący wyjątkowe brzmienie naturalny składnik instrumentarium.
Mimo niebywałych możliwości improwizacyjnych każdego z instrumentalistów, muzyce wypełniającej "Taylor Street" daleko do elitarnego charakteru przyswajalnego jedynie przez zaawansowanych odbiorców. Kompozycje kryją w sobie ogrom ilustracyjnej melodyjności i witalności. Carol Robbins w nowocześnie opracowanych utworach odwołuje się jednocześnie do jazzowej tradycji, zahaczając o funk (utwór tytułowy), swing ("Full Circle"), czy modną estetykę chilloutu ("The Chill"). W poszczególnych utworach odnajdziemy też pastelowe impresje ("Smooth Ride") i piękny hołd dla stylistyki jazzowej ballady pod postacią cudownego i pełnego magii tematu "Grey River".
"Taylor Street" to album oferujący 52 minuty muzyki przynoszącej relaks i wytchnienie, a jednocześnie pełen głębi i inteligentnych rozwiązań, podanych przez muzyków o wyjątkowych możliwościach.
Premiera płyty 6 stycznia 2017 roku.


Robert Ratajczak


o płycie przeczytasz również: TUTAJ


_____________________________________________________________________


 


Carol ROBBINS: Taylor Street
CD 2017, Jazzcats JCTS 109


program:
1. The Flight
2. Deep Canyon
3. Taylor Street
4. Full Circle
5. Trekker
6. Smooth Ride
7. The Chill
8. Grey River
9. The Local


personel:
Carol Robbins - harfa
Bob Sheppard - saksofon, klarnet
Chris Taylor - trąbka
Larry Koonse - gitara
Billy Childs - instr. klawiszowe
Darek Oles - kontrabas
Ben Shepherd - gitara basowa
Gary Novak - perkusja


_____________________________________________________________________