Well, You Needn't; Rhythm-A-Ning; Ask Me Now; I Mean You; Epistophy; Blue Monk; Round Midnight; In Walked Bud; Monk's Dream; Straight No Chaser.
Twórczość legendy muzyki improwizowanej, amerykańskiego pianisty Theloniousa Monka, szerzej została odkryta i doceniona tak naprawdę dopiero po jego śmierci w 1982 roku. Dziś Monk uznawany jest za wielką postać muzyki jazzowej, wymienianą jednym tchem obok takich sław jak Miles Davis czy John Coltrane i na stałe zapisał się tłustą czcionką w każdej encyklopedii jazzowej. Zawdzięcza to swej niepowtarzalnej stylistyce improwizacyjnej i pozostawionym kompozycjom, jakie z upływem czasu stały się standardami.
Do dziś żaden inny pianista nie potrafi zabrzmieć w sposób jaki charakteryzował grę Monka. Po jego tematy sięgają całe rzesze muzyków jazzowych, zarówno bezpośrednio czerpiąc z jego dorobku, jak i pośrednio: nawiązując do jedynej i niepowtarzalnej maniery artysty. Zawsze są to jednak własne autorskie interpretacje, a nie próba naśladownictwa monkowskiego stylu. Ta z góry skazana byłaby na porażkę.
W ostatnim czasie po twórczość Monka sięgnął m.in. saksofonista Pierick Pedron nagrywając jedną z najbardziej wartościowych pozycji fonograficznych w całości poświęconych jego muzyce: ''Kubic's Monk'' (2012), a także John Beasley powołując do życia kilkunastoosobowy skład, który nagrał doskonały album: "MONK'estra vol.1" (2016).
Z wyjątkowym repertuarem tego wyjątkowego i intrygującego muzyka i kompozytora, zmierzył się także międzynarodowy skład powołany przez trójmiejską wokalistkę i pianistkę Ilonę Damięcką oraz włoską gitarzystkę i wokalistkę Francescę Bertazzo-Hart, którym towarzyszą Paweł Urowski (kontrabas) i Eric Allen (perkusja).
Ponieważ płyta ma charakter wokalno-instrumentalny, jej repertuar ograniczono do tych tematów Monka, do których napisano teksty. Mimo to, a może właśnie dzięki temu, udało się zgromadzić bardzo popularne i rozpoznawalne utwory, które przypaść winny do gustu także odbiorcom na co dzień nie obcującym z jazzem.
Aranżacje, zachowując ogromny szacunek dla posługującego się własną koncepcją harmoniczną kompozytora, są bardzo komunikatywne, wydobywając jednocześnie z muzyki Monka samo sedno. Obie panie poza zachwycającą stylową grą na gitarze i fortepianie, są wyśmienitymi wokalistkami, zwinnie improwizującymi i świetnie posługującymi się scatem.
Sekcja rytmiczna stanowi solidny fundament dla melodyczno-harmonicznych zawirowań jakie kryją w sobie takie tematy jak m.in. "Ask Me Now", "Round Midnight" czy "Straight No Chaser".
Przypadająca w 2017 roku setna rocznica urodzin jednej z najważniejszych postaci muzyki jazzowej, jest doskonałą okazją do sięgnięcia po album z doprawdy fantastycznie brzmiącymi interpretacjami jego ponadczasowych utworów.
Płyta ukazała się w sierpniu 2016 roku.
Do dziś żaden inny pianista nie potrafi zabrzmieć w sposób jaki charakteryzował grę Monka. Po jego tematy sięgają całe rzesze muzyków jazzowych, zarówno bezpośrednio czerpiąc z jego dorobku, jak i pośrednio: nawiązując do jedynej i niepowtarzalnej maniery artysty. Zawsze są to jednak własne autorskie interpretacje, a nie próba naśladownictwa monkowskiego stylu. Ta z góry skazana byłaby na porażkę.
W ostatnim czasie po twórczość Monka sięgnął m.in. saksofonista Pierick Pedron nagrywając jedną z najbardziej wartościowych pozycji fonograficznych w całości poświęconych jego muzyce: ''Kubic's Monk'' (2012), a także John Beasley powołując do życia kilkunastoosobowy skład, który nagrał doskonały album: "MONK'estra vol.1" (2016).
Z wyjątkowym repertuarem tego wyjątkowego i intrygującego muzyka i kompozytora, zmierzył się także międzynarodowy skład powołany przez trójmiejską wokalistkę i pianistkę Ilonę Damięcką oraz włoską gitarzystkę i wokalistkę Francescę Bertazzo-Hart, którym towarzyszą Paweł Urowski (kontrabas) i Eric Allen (perkusja).
Ponieważ płyta ma charakter wokalno-instrumentalny, jej repertuar ograniczono do tych tematów Monka, do których napisano teksty. Mimo to, a może właśnie dzięki temu, udało się zgromadzić bardzo popularne i rozpoznawalne utwory, które przypaść winny do gustu także odbiorcom na co dzień nie obcującym z jazzem.
Aranżacje, zachowując ogromny szacunek dla posługującego się własną koncepcją harmoniczną kompozytora, są bardzo komunikatywne, wydobywając jednocześnie z muzyki Monka samo sedno. Obie panie poza zachwycającą stylową grą na gitarze i fortepianie, są wyśmienitymi wokalistkami, zwinnie improwizującymi i świetnie posługującymi się scatem.
Sekcja rytmiczna stanowi solidny fundament dla melodyczno-harmonicznych zawirowań jakie kryją w sobie takie tematy jak m.in. "Ask Me Now", "Round Midnight" czy "Straight No Chaser".
Przypadająca w 2017 roku setna rocznica urodzin jednej z najważniejszych postaci muzyki jazzowej, jest doskonałą okazją do sięgnięcia po album z doprawdy fantastycznie brzmiącymi interpretacjami jego ponadczasowych utworów.
Płyta ukazała się w sierpniu 2016 roku.
Robert Ratajczak
_________________________________________
Damiecka/ Bertazzo-Hart / Urowski / Allen: Monk's Midnight
CD 2016, Hevhetia HV 0128-2-331
CD 2016, Hevhetia HV 0128-2-331
program:
1. Well, You Needn't
2. Rhythm-A-Ning
3. Ask Me Now
4. I Mean You
5. Epistophy
6. Blue Monk
7. Round Midnight
8. In Walked Bud
9. Monk's Dream
10.Straight No Chaser
1. Well, You Needn't
2. Rhythm-A-Ning
3. Ask Me Now
4. I Mean You
5. Epistophy
6. Blue Monk
7. Round Midnight
8. In Walked Bud
9. Monk's Dream
10.Straight No Chaser
personel:
Francesca Bertazzo-Hart - gitara, wokal
Ilona Damiecka - fortepian, wokal
Paweł Urowski - kontrabas
Eric Allen - perkusja
Francesca Bertazzo-Hart - gitara, wokal
Ilona Damiecka - fortepian, wokal
Paweł Urowski - kontrabas
Eric Allen - perkusja
_______________________________________________
