Art's Variable; Lost, Then Found; Piscean Dichotomy; Doc's Holiday; The Ungentrified Blues; Prof; BJ's Tune.
[more]
Od czasu nagrania swej pierwszej autorskiej płyty ''Eternal Journey'' (2004) amerykański trębacz i kompozytor Sean Jones, przebył długą drogę która zawiodła go do grona najbardziej cenionych jazzmanów za Oceanem. Jednogłośnie okrzyknięty największym odkryciem jazzowej trąbki Nowego Stulecia przez dziennikarzy i czytelników Down Beat, Jazz Times i Jazz Journalists Association muzyk, od początku związany jest z wytwórnią Mack Avenue dla której nagrał siedem płyt jako lider. Z kolei album ''Turned to Blue'' (2006) nagrany z Nancy Wilson, uhonorowany został największym możliwym wyróżnieniem -statuetką Grammy. Po zakończeniu współpracy z Wyntonem Marsalisem i Jazz at Lincoln Center Orchestra, Sean Jones zdaje się w większym stopniu koncentrować na własnych składach i projektach. Po genialnym albumie ''Im-pro-vise Never Before Seen'' (2014), kolejną płytą w dyskografii trębacza jest koncertowy album nagrany w Saint Louis, w prestiżowym klubie Jazz At The Bistro. Poza dotychczas towarzyszącymi mu muzykami: pianistą Orrinem Evansem, kontrabasistą Luquesem Curtisem i perkusistą Obedem Calvaire, na scenie pojawia się też saksofonista Brian Hogans i zastępujący w kilku utworach Calvaire'a, młody perkusista Mark Whitfield Jr.
Klubowa atmosfera i żywiołowo reagująca publiczność zdecydowanie sprzyjają muzykom, co słychać już od pierwszych minut płyty. Każdy z instrumentalistów zdaje się znajdować w idealnym dla siebie środowisku i w najlepszym z możliwych towarzystwie.
Wyśmienitego saksofonistę Briana Hogansa słyszymy zaledwie w czterech z siedmiu utworów, jednak jego udział w koncercie zdaje się w dużej mierze decydować o klimacie całości. Zafascynowany z jednej strony stylem Parkera, z drugiej eksperymentami Coltrane'a, Hogans prowokuje lidera do porywających dialogów, jednocześnie pozostając z nim w wyjątkowej harmonii. W trakcie "Piscean Dichotomy" i "Prof", Jones na dłużej schodzi ze sceny pozwalając saksofoniście rozwinąć improwizacyjne skrzydła.
Bezcennym skarbem składu jest pianista Orrin Evans nadający muzyce Jonesa charakterystycznej "twardoścI" i zapewniając silny fundament harmoniczny reszcie składu. Podczas "Doc's Holiday" i stylowego "The Ungentrified Blues", serwuje nam wyjątkowy popis swych możliwości. W pierwszym z tematów po wylewnym solo ustępuje miejsca Luquesowi Curtisowi. Ten znany także z współpracy z pianistą Romainem Collinem laureat Grammy, mimo młodego wieku jest dziś kontrabasistą o wyjątkowym doświadczeniu zdobywanym w składach takich muzyków jak Gary Burton, Bill O'Connell czy Christian Scott.
To najlepszy koncertowy album jazzowy od czasu genialnego "Live At The Village Vanguard" (2015) Tria Christiana McBride'a. Koncertowy żywioł o wyjątkowej sile rażenia w połączeniu z olśniewającą techniką muzyków i niecodziennym porozumieniem składu, plus: doskonała klubowa atmosfera. Takich płyt chce się słuchać bez końca.
Premiera albumu 26 maja 2017.
Robert Ratajczak
_____________________________________________________________________
Sean JONES: Live From Jazz At The Bistro
CD 2017, Mack Avenue MAC1111
program:
1. Art's Variable
2. Lost, Then Found
3. Piscean Dichotomy
4. Doc's Holiday
5. The Ungentrified Blues
6. Prof
7. BJ's Tune
personel:
Sean Jones - trąbka, flugelhorn
Brian Hogans - saksofony
Orrin Evans - fortepian
Luques Curtis - kontrabas
Obed Calvaire, Mark Whitfield Jr. - perkusja
_____________________________________________________________________
opis poprzedniego albumu Seana Jonesa:
opis innych płyt z katalogu Mack Avenue: TUTAJ