Dark Lights; Blaue Kreise; Run; Arabesque; Crum; Humpty Dumpty; Enge Bewegung; Spring Rites; One Note Shuffle; Punkte; Tanz der Mikroben; Blaue Kreise (Reprise).
Urodzony w 1961 roku w Hamburgu pianista i kompozytor Hans Lüdemann uważany jest dziś za jednego z najbardziej oryginalnych i charakterystycznych pianistów europejskich. Jego nauczycielem w klasie pianistyki jazzowej podczas studiów był sam Joachim Kühn. Karierę zawodowego muzyka jazzowego rozpoczął w 1985 roku w grupie Eberharda Webera i Jana Garbarka. Od lat pracuje nad własnymi autorskimi projektami głównie w małych składach, a do dnia dzisiejszego doczekał się ponad 20 płyt, pośród których najsłynniejszymi albumami są wydany w 2004 roku album ''African Variations'' i kontrowersyjna płyta ''Between The Keys'' (2009). Od lat gości na rozlicznych prestiżowych festiwalach jazzowych, a każdy z jego koncertów, oparty w dużej mierze na improwizacjach jest jedynym i niepowtarzalnym wydarzeniem. Lüdemann jest doskonałym i cenionym kompozytorem zarówno muzyki fortepianowej jak i orkiestrowej, a w latach 1993-2008 w Koloni był wykładowcą w Wyższej Szkole Muzycznej. W roku 2011 nakładem węgierskiej wytwórni BMC Records wydana została 6-płytowa antologia jego koncertowych nagrań dokonanych w pięciu różnych triach jazzowych stworzonych przez pianistę w latach 2007-2008 (z udziałem m.in. Erica Schaefera i Dietera Manderscheida): "Die Kunst Des Trios 1-5" (2011), a w roku 2015 również nakładem tejże wytwórni opublikowany został album nagrany przez pianistę solo w Kolonii w 2013 roku zatytułowany: "Das Reale Klavier - Ein Kolner Konzert".
Rok 2017 przynosi płytę "Blaue Kreise" firmowaną przez jedną z formacji pianisty jaką jest trio Hans Lüdemann's Rooms. Wraz z liderem tworzą je: francuski kontrabasista Sébastien Boisseau i urodzony w Bośni perkusista Dejan Terzic, znany m.in. z współpracy z Lee Konitzem i Enrico Ravą. Ta wyjątkowa sekcja stanowi dla pianisty idealne rozwinięcie brzmieniowe jego dźwiękowych wizji. O sile tego składu mogliśmy przekonać się już dzięki płycie umieszczonej we wspomnianym wcześniej 6-płytowym boksie sprzed kilku lat.
Poza premierowymi kompozycjami Lüdemanna na nowej płycie znajdziemy też ciekawą interpretację tematu Ornette Colemana "Humpty Dumpty" oraz utwór perkusisty tria, Dejana Terzica: "One Note Shuffle".
Sebastien Boisseau buduje linię basową w sposób oszczędny, lecz nieustannie przykuwający uwagę (np. świetne solo w trakcie "Humpty Dumpty" i pierwsza minuta "Enge Bewegung"), a Dejan Terzic potrafi zarówno grać w sposób "wbijający słuchacza w fotel", (np. "Crum" i "Spring Rites") jak i tworzyć subtelne stylowe pasaże.
Na szczególną uwagę zasługuje otwierający całość "Dark Lights" i impresyjna ballada "Arabesque".
Natomiast mimo zrozumienia dla skłonności Lüdemanna do preparowania (czyt. zniekształcania) dźwięków fortepianu, wielkim nieporozumieniem jest zaledwie 2-minutowy "Run", niepotrzebnie burzący klimat całego albumu. Nie przekonuje też, mimo świetnych kreacji perkusyjnych Dejana Terzica, monumentalny, ponad 11-minutowy "Crum".
Cieszy fakt że po skądinąd świetnej płycie nagranej solo w Kolonii, Hans Lüdemann wrócił do formuły tria, a więc konstelacji w jakiej pianista zawsze wypada znakomicie.
Album ukazał się 3 lutego 2017 roku.
Robert Ratajczak
__________________________________
HansLüdemann's Rooms: Blaue Kreise
CD 2017, BMC Records BMC CD 243
program:
1. Dark Lights
2. Blaue Kreise
3. Run
4. Arabesque
5. Crum
6. Humpty Dumpty
7. Enge Bewegung
8. Spring Rites
9. One Note Shuffle
10.Punkte
11.Tanz der Mikroben
12.Blaue Kreise (Reprise)
personel:
Hans Lüdemann - fortepian, virtual piano
Sébastien Boisseau - kontrabas
Dejan Terzic - perkusja
_______________________________________
Budapest Music Center już od 20 lat promuje twórczość węgierskich artystów z kręgu jazzu i muzyki klasycznej. Nakładem utworzonej przez instytucję wytwórni płytowej BMC Records, każdego roku ukazują się nowe tytuły odsłaniające olbrzymi potencjał tamtejszych artystów, oraz albumy nagrane w ciekawych międzynarodowych konstelacjach z udziałem węgierskich muzyków. Katalog wytwórni obejmujący dziś ponad 200 tytułów, stanowi jedyną w swoim rodzaju fonograficzną dokumentację najbardziej wartościowych zjawisk muzycznych na Węgrzech.