Kontrabasista Dieter Ilg pracował na swą pozycję jednego z najbardziej cenionych muzyków w Europie jako partner m.in.: Randy'ego Breckera, Nguyena Le, Dave'a Liebmana, Alberta Mangelsdorffa, Nilsa Landgrena, Wolfganga Muthspiela czy Charlie Mariano.
Zafascynowany muzyką klasyczną i możliwościami tkwiącymi w transkrypcjach opartych na jazzowych fundamentach, "bierze na warsztat" utwory kolejnych wielkich kompozytorów, odkrywając ich nieznany dotąd potencjał.
Najpierw był Giuseppe Verdi i ''Otello live at Schloss Elmau'', później album ''Parsifal'' (2013) odwołujący się do 3-aktowej opery Richarda Wagnera, a rok 2015 przyniósł wariacje na temat utworów wybranych z dorobku Ludwiga van Beethovena ("Mein Beethoven", 2015).
Nic dziwnego, że prędzej czy później Dieter Ilg najzwyczajniej musiał zmierzyć się z muzyczną materią Johanna Sebastiana Bacha. Album "B-A-C-H" wypełniają pełne jazzowego polotu wariacje na temat bardziej lub mniej znanych utworów jednego z największych kompozytorów wszech czasów.
Znajdziemy tu wielkie bachowskie "przeboje" "Air" i "Siciliano", fragmenty wybrane z słynnych "Wariacji Goldbergowskich", ale też opracowania mniej znanych przeciętnemu odbiorcy tematów. Podobnie jak na poprzednich albumach kontrabasisty, tak i na "B-A-C-H" w nagraniach basiście towarzyszą doskonale sprawdzeni muzycy: pianista Rainer Bohm i francuski perkusista Patrice Heral. Wszyscy troje instrumentaliści zdają się dysponować nieograniczonymi możliwościami warsztatowymi, oraz wyjątkową zdolnością zacierania jakichkolwiek granic pomiędzy muzyką klasyczną a jazzem. To bez wątpienia efekt starannego wykształcenia każdego z instrumentalistów studiujących w przeszłości historię muzyki klasycznej na tak znakomitych uniwersytetach jak Akademia Muzyczna we Freiburgu.
Dieter Ilg doskonale czuje Bacha, swymi opracowaniami idealnie oddając kolorystykę dźwiękową i ilustracyjny aspekt muzyki niemieckiego kompozytora. Robi to jednak w tylko sobie właściwym stylu, dodając w wielu improwizowanych wariacjach elementy właściwe swej osobistej muzycznej osobowości. Czy mimo improwizacyjnej dominacji, muzyka jakiej słuchamy na płycie to ciągle jest jazz? Jeśli tak, to nie bez powodu J.S.Bacha niektórzy uważają za największą inspirację pierwszych jazzmanów, którzy blisko 200 lat po jego śmierci wzniecili ideę kameralnej improwizacji (wariacji), wymienności instrumentów, a basso continuo zastąpili sekcją rytmiczną.
Premiera 29 września 2017.
Robert Ratajczak
_____________________________________
Dieter Ilg: B-A-C-H
CD 2017, ACT9844-2
program:
1. 931
2. Goldberg B
3. Siciliano
4. Air
5. Goldberg C
6. Praludium XII
7. Sarabande
8. Praludium VII
9. Goldberg A
10.1052
11.Goldberg H
12.924
personel:
Rainer Bohm - fortepian
Dieter Ilg - kontrabas
Patrice Heral - perkusja
____________________________________
