Metalog 6; Metalog 8; There Is No Greater Love; Metalog 7; Riff 3; Lonely Woman; Abisag Abisag; Schnecke Turtur; Redlock; Metalog 9; The Windmills Of Your Mind.Urodzony w 1953 roku Georg Ruby to dziś jeden z najbardziej znanych europejskich pianistów jazzowych. Jest mistrzem wolnej formy i muzykiem obdarzonym niezwykłą wyobraźnią improwizacyjną, a także cenionym kompozytorem i aranżerem oraz założycielem wytwórni płytowej JazzHaus Musik. Dał się poznać jako znakomity artysta doskonale potrafiący odnaleźć się w rozmaitych konfiguracjach, od duetu z Michelem Pilzem (genialna płyta ''Deuxieme Bureau'', 2011), poprzez jazzowe tria, kwartety a na big bandzie zakończywszy. W roku 2009 pianista postanowił zmierzyć się z konwencją solo piano, samodzielnie nagrywając album "Personal Songbook", złożony w równej mierze ze swoich ukochanych standardów jazzowych jak własnych kompozycji. Rok 2017 przynosi kolejną płytę utrzymaną w tej konwencji.
Album "Windmills" swój tytuł zawdzięcza kończącej go kompozycji Michela Legranda. To jeden z czterech spośród jedenastu utworów na płycie, zaadaptowany przez Georga Ruby. Pozostałe tematy to autorskie utwory pianisty, będące w równej mierze efektem pracy kompozytorskiej jak improwizacji tworzonej w czasie rzeczywistym. Dysponujący własnym, od razu rozpoznawalnym stylem gry pianista gra na "Windmills" jednak nieco inaczej niż na wydanej osiem lat wcześniej "Personal Book", przez co przekaz muzyczny zdaje się być również odmiennym. Być może wrażenie to wynika z faktu, iż Ruby podobnie jak w ostatnich latach wielu innych pianistów, uległ pokusie eksperymentowania z brzmieniem instrumentu. Preparowanie fortepianu, polegające na zmianie barwy dźwięku poszczególnych strun to zjawisko mające równie wielu zwolenników, co przeciwników. Na szczęście w przypadku "Windmills" mamy do czynienia z subtelnym zastosowaniem tej techniki, a muzyk w mniejszym stopniu uległ tej fascynacji, jak choćby inny europejski pianista, Hans Ludemann.
Kompozycje Georga Ruby to zgrabne miniaturki, w większości nie przekraczające 5 minut. Pianista hołduje zwartym, treściwym formom, które mimo to zawierają w sobie tresci, do których przekazania inny muzyk potrzebowałby przynajmniej kilkunastu minut. Zwarta forma nie powoduje przy tym nieczytelności, czy choćby zamglenia treści.
Poza tematem Legranda, Georg Ruby wplótł pomiędzy swe własne kompozycje także "There Is No Greater Love" Marty Symesa, "Lonely Woman" Ornette Colemana i utwór "Schnecke Turtur" pochodzący z dorobku niemieckiego saksofonisty i współpracownika pianisty Wollie Kaisera, znanego m.in. z kwartetu Deep Schrott, oraz projektu Village Zone.
W przypadku wielu jazzowych pianistów, dopiero zmierzenie się z formułą gry solowej ukazuje wyjątkowy potencjał i możliwości muzyka. Georg Ruby to muzyk, który dysponując imponującym dorobkiem budowanym przez wiele lat, nie musi dzisiaj nic udowadniać. "Windmills" jest albumem wolnym od ekwilibrystycznych popisów i karkołomnych rozwiązań, czytelnych tylko dla odbiorców legitymujących się dyplomem wyższej uczelni muzycznej. To muzyka bardzo przyjazna i otwarta, a jednocześnie bardzo ambitna i wyjątkowa.
Album ukazał się 18 października 2017.
Album "Windmills" swój tytuł zawdzięcza kończącej go kompozycji Michela Legranda. To jeden z czterech spośród jedenastu utworów na płycie, zaadaptowany przez Georga Ruby. Pozostałe tematy to autorskie utwory pianisty, będące w równej mierze efektem pracy kompozytorskiej jak improwizacji tworzonej w czasie rzeczywistym. Dysponujący własnym, od razu rozpoznawalnym stylem gry pianista gra na "Windmills" jednak nieco inaczej niż na wydanej osiem lat wcześniej "Personal Book", przez co przekaz muzyczny zdaje się być również odmiennym. Być może wrażenie to wynika z faktu, iż Ruby podobnie jak w ostatnich latach wielu innych pianistów, uległ pokusie eksperymentowania z brzmieniem instrumentu. Preparowanie fortepianu, polegające na zmianie barwy dźwięku poszczególnych strun to zjawisko mające równie wielu zwolenników, co przeciwników. Na szczęście w przypadku "Windmills" mamy do czynienia z subtelnym zastosowaniem tej techniki, a muzyk w mniejszym stopniu uległ tej fascynacji, jak choćby inny europejski pianista, Hans Ludemann.
Kompozycje Georga Ruby to zgrabne miniaturki, w większości nie przekraczające 5 minut. Pianista hołduje zwartym, treściwym formom, które mimo to zawierają w sobie tresci, do których przekazania inny muzyk potrzebowałby przynajmniej kilkunastu minut. Zwarta forma nie powoduje przy tym nieczytelności, czy choćby zamglenia treści.
Poza tematem Legranda, Georg Ruby wplótł pomiędzy swe własne kompozycje także "There Is No Greater Love" Marty Symesa, "Lonely Woman" Ornette Colemana i utwór "Schnecke Turtur" pochodzący z dorobku niemieckiego saksofonisty i współpracownika pianisty Wollie Kaisera, znanego m.in. z kwartetu Deep Schrott, oraz projektu Village Zone.
W przypadku wielu jazzowych pianistów, dopiero zmierzenie się z formułą gry solowej ukazuje wyjątkowy potencjał i możliwości muzyka. Georg Ruby to muzyk, który dysponując imponującym dorobkiem budowanym przez wiele lat, nie musi dzisiaj nic udowadniać. "Windmills" jest albumem wolnym od ekwilibrystycznych popisów i karkołomnych rozwiązań, czytelnych tylko dla odbiorców legitymujących się dyplomem wyższej uczelni muzycznej. To muzyka bardzo przyjazna i otwarta, a jednocześnie bardzo ambitna i wyjątkowa.
Album ukazał się 18 października 2017.
Robert Ratajczak
_________________________________________
Georg Ruby Piano Solo: Windmills
CD 2017, JazzHaus Musik JHM 249
CD 2017, JazzHaus Musik JHM 249
program:
1. Metalog 6
2. Metalog 8
3. There Is No Greater Love
4. Metalog 7
5. Riff 3
6. Lonely Woman
7. Abisag Abisag
8. Schnecke Turtur
9. Redlock
10.Metalog 9
11.The Windmills Of Your Mind
1. Metalog 6
2. Metalog 8
3. There Is No Greater Love
4. Metalog 7
5. Riff 3
6. Lonely Woman
7. Abisag Abisag
8. Schnecke Turtur
9. Redlock
10.Metalog 9
11.The Windmills Of Your Mind
_______________________________________
