Equinox for Ken Aldcroft; Autumn Revelations.
Simon Vincent to znany z niekonwencjonalnych projektów muzycznych, kompozytor, pianista i wykonawca eksperymentalnej muzyki elektronicznej, obecny na muzycznej scenie od początku lat 90-tych. Znamy go m.in. z dokonań ekscentrycznego duetu Charlotte & Mr.Stone, płyty "Opening Lines" (2015) formacji The Occasional Trio współtworzonej z Rolandem Fideziusem i Rudim Fischerlehnerem, albumu nagranego z trębaczem Tomem Arthursem: "Real-Time Sound Sculpture" (2016), oraz wyjątkowej płyty "Stations Of The Cross" (2016) stanowiącej przeniesienie na język muzyczny emocji i uniesień związanych z Drogą Krzyżową.
Nowy album pianisty w dużej mierze kojarzonego z muzyką eksperymentalną, nasączoną minimalizmem i eksponującą możliwości improwizacyjne elektronicznego przetwarzania dźwięku: "Autumn Revelations", wypełniają dwa kontrastujące z sobą utwory: 5-minutowy "Equinox for Ken Aldcroft", oraz stanowiąca główny punkt programu, inspirowana twórczością Karlheinza Stockhausena, tytułowa 35-minutowa forma.
Pierwszy z utworów to rodzaj fortepianowej impresji, którą Simon Vincent zadedykował kanadyjskiemu gitarzyście Kenowi Aldcroftowi. Pianista rozwija temat dodając co chwila jedną nutę, aż do uzyskania pełnej linii melodycznej. Uzyskany efekt prowokuje kontemplację i zasłuchanie, a rezonans instrumentu zdaje się przemawiać własnym językiem.
Zupełnie inna jest 35-minutowa tytułowa forma elektroakustyczna, przygotowana przez Vincenta jeszcze w 1999 roku. Wówczas to młody artysta podczas letnich kursów kompozytorskich w Kürten miał okazję poznać jedną z najbardziej prominentnych postaci współczesnej awangardy muzycznej, Karlheinza Stockhausena. Twórczość zmarłego w 2007 roku kompozytora, ze względu na swą niepowtarzalną strukturę i przekaz niejednokrotnie prowokowała muzyków do czerpania z niej inspiracji. Do fascynacji jego twórczością przyznawali się niejednokrotnie choćby Miles Davis, Herbie Hancock, Yusef Lateef, Charles Mingus czy Cecil Taylor.
"Autumn Revelations" to jednak utwór, który nie tyle wykorzystuje patenty genialnego Stockhausena adaptując je na potrzeby konkretnej muzycznej formy, lecz w całości utrzymany jest w konwencji nasączonego minimalizmem eksperymentu, eksponującego elektroniczne przetwarzanie dźwięku i wydobycie tkwiących w tym procesie możliwości improwizacyjnych. Jego premiera koncertowa miała miejsce w londyńskiej Conway Hall, we wrześniu 1999 roku. Na płytę ta niezwykła dźwiękowa forma trafiła więc aż 19 lat później.
Eksperyment Simona Vincenta prowokuje rozważania nad koncepcją czasu i pojęciem tempa, ale też stanowi doskonały materiał do dźwiękowej kontemplacji i medytacyjnego zasłuchania. Punktem wyjścia jest fala dźwiękowa, która następnie poddawana jest subtelnym harmonicznym przesunięciom i przekształceniom. Towarzyszą jej dodatkowe, elektronicznie generowane efekty, wobec których przewodni sygnał nie pozostaje obojętny.
Płyta ukazała się 12 października 2018.
Nowy album pianisty w dużej mierze kojarzonego z muzyką eksperymentalną, nasączoną minimalizmem i eksponującą możliwości improwizacyjne elektronicznego przetwarzania dźwięku: "Autumn Revelations", wypełniają dwa kontrastujące z sobą utwory: 5-minutowy "Equinox for Ken Aldcroft", oraz stanowiąca główny punkt programu, inspirowana twórczością Karlheinza Stockhausena, tytułowa 35-minutowa forma.
Pierwszy z utworów to rodzaj fortepianowej impresji, którą Simon Vincent zadedykował kanadyjskiemu gitarzyście Kenowi Aldcroftowi. Pianista rozwija temat dodając co chwila jedną nutę, aż do uzyskania pełnej linii melodycznej. Uzyskany efekt prowokuje kontemplację i zasłuchanie, a rezonans instrumentu zdaje się przemawiać własnym językiem.
Zupełnie inna jest 35-minutowa tytułowa forma elektroakustyczna, przygotowana przez Vincenta jeszcze w 1999 roku. Wówczas to młody artysta podczas letnich kursów kompozytorskich w Kürten miał okazję poznać jedną z najbardziej prominentnych postaci współczesnej awangardy muzycznej, Karlheinza Stockhausena. Twórczość zmarłego w 2007 roku kompozytora, ze względu na swą niepowtarzalną strukturę i przekaz niejednokrotnie prowokowała muzyków do czerpania z niej inspiracji. Do fascynacji jego twórczością przyznawali się niejednokrotnie choćby Miles Davis, Herbie Hancock, Yusef Lateef, Charles Mingus czy Cecil Taylor.
"Autumn Revelations" to jednak utwór, który nie tyle wykorzystuje patenty genialnego Stockhausena adaptując je na potrzeby konkretnej muzycznej formy, lecz w całości utrzymany jest w konwencji nasączonego minimalizmem eksperymentu, eksponującego elektroniczne przetwarzanie dźwięku i wydobycie tkwiących w tym procesie możliwości improwizacyjnych. Jego premiera koncertowa miała miejsce w londyńskiej Conway Hall, we wrześniu 1999 roku. Na płytę ta niezwykła dźwiękowa forma trafiła więc aż 19 lat później.
Eksperyment Simona Vincenta prowokuje rozważania nad koncepcją czasu i pojęciem tempa, ale też stanowi doskonały materiał do dźwiękowej kontemplacji i medytacyjnego zasłuchania. Punktem wyjścia jest fala dźwiękowa, która następnie poddawana jest subtelnym harmonicznym przesunięciom i przekształceniom. Towarzyszą jej dodatkowe, elektronicznie generowane efekty, wobec których przewodni sygnał nie pozostaje obojętny.
Płyta ukazała się 12 października 2018.
Robert Ratajczak
_________________________________________________
Simon Vincent: Autumn Revelations
CD 2018, Vision Of Sound VOSCD-004
CD 2018, Vision Of Sound VOSCD-004
program:
1. Equinox for Ken Aldcroft
2. Autumn Revelations, electroacoustic music for 2-channel playback
1. Equinox for Ken Aldcroft
2. Autumn Revelations, electroacoustic music for 2-channel playback
Simon Vincent - fortepian, elektronika
_________________________________________________
