Kontrabasistę Michała Jarosa znamy z rozmaitych składów i przedsięwzięć, jak m.in. formacje Michała Wróblewskiego, Grzegorza Karnasa, Michała Przerwy-Tetmajera czy nowojorskiej wokalistki Mishy. Od czasu gdy w wieku 20 lat podczas festiwalu Jazz nad Odrą 1996 został laureatem nagrody Grand Prix w kategorii: Nowa Twarz Polskiego Jazzu, Michał Jaros miał okazję współpracować ze ścisłą czołówką polskiego jazzu - muzykami takimi jak Janusz Muniak, Zbigniew Namysłowski, Piotr Baron, Maciej Sikała, Arek Skolik czy Piotr Wojtasik, oraz całą plejadą światowych artystów, z Patricią Barber, Terencem Blanchardem i Wadada Leo Smithem na czele.
Na albumie "Floating Bridges" mamy jednak do czynienia z płytą firmowaną nazwiskiem artysty w roli lidera i kompozytora. Trzeba przyznać iż muzyk realizując swój autorski projekt otoczył się doprawdy znakomitymi muzykami. Są to: topowy saksofonista Maciej Obara, trębacz Piotr Damasiewicz, pianista Jan Smoczyński i perkusista Michał Miśkiewicz. Z wyjątkiem "With Every Breath I Take" amerykańskiego pianisty Cy Colemana, wszystkie utwory skomponowane zostały przez kontrabasistę.
Tytuł albumu "Floating Bridges" ("Ruchome mosty") jest filozoficznym nawiązaniem do obrazu dzisiejszego świata, w którym wszystko jest niestałe, ruchome i chwilowe. Utwory przygotowane przez Jarosa mienią się rozmaitymi barwami, właściwymi różnym stylistykom, którym artysta ulega na drodze muzycznej działalności. Sam Michał Jaros przyznaje się do swych fascynacji zarówno jazzem spod znaku Kenny’ego Wheeler’a, Dave'a Hollanda, Gary’ego Peacock’a, Terence’a Blancharda, czy Keitha Jarreta, jak muzyką rockową, klasyczną i filmową.
Tak duża rozpiętość stylistyczna inspiracji, którym uległ artysta, zaowocowała płytą pełną oryginalnych rozwiązań, zarówno w zakresie budowy kompozycji jak konstrukcji instrumentalnych. Każdy utwór robi wrażenie dokładnie przemyślanego i zbudowanego na bazie dojrzałej koncepcji.
Mimo, iż album nagrany został w konwencji kwintetu, muzyka na "Floating Bridges" daleka jest od instrumentalnego przepychu właściwego wielu współczesnym nagraniom jazzowym realizowanym w tej formule. Każdy dźwięk trafia w samo sedno, a muzyka brzmi chwilami wręcz bardzo kameralnie, czy wręcz intymnie, jak ma to miejsce choćby w utworze tytułowym, podczas ujmującej interpretacji "With Every Breath I Take" Cy Colemana, czy w trakcie bezpośrednio następującego po niej "A Thousand Plateaus".
Ostatni z wymienionych utworów to znakomity popis Macieja Obary, który przy wtórze czarownych dźwięków kontrabasu lidera, wygrywa dla nas doprawdy wyjątkowe partie.
Długo czekaliśmy na autorski album Michała Jarosa, a kiedy już się ukazał pozostaje mieć nadzieję, że zaangażowany w rozmaite projekty muzyk, za jakiś czas znajdzie ponownie czas na realizację kolejnej płyty, równie doskonałej jak "Floating Bridges".
Album ukazał się 20 grudnia 2018.
Na albumie "Floating Bridges" mamy jednak do czynienia z płytą firmowaną nazwiskiem artysty w roli lidera i kompozytora. Trzeba przyznać iż muzyk realizując swój autorski projekt otoczył się doprawdy znakomitymi muzykami. Są to: topowy saksofonista Maciej Obara, trębacz Piotr Damasiewicz, pianista Jan Smoczyński i perkusista Michał Miśkiewicz. Z wyjątkiem "With Every Breath I Take" amerykańskiego pianisty Cy Colemana, wszystkie utwory skomponowane zostały przez kontrabasistę.
Tytuł albumu "Floating Bridges" ("Ruchome mosty") jest filozoficznym nawiązaniem do obrazu dzisiejszego świata, w którym wszystko jest niestałe, ruchome i chwilowe. Utwory przygotowane przez Jarosa mienią się rozmaitymi barwami, właściwymi różnym stylistykom, którym artysta ulega na drodze muzycznej działalności. Sam Michał Jaros przyznaje się do swych fascynacji zarówno jazzem spod znaku Kenny’ego Wheeler’a, Dave'a Hollanda, Gary’ego Peacock’a, Terence’a Blancharda, czy Keitha Jarreta, jak muzyką rockową, klasyczną i filmową.
Tak duża rozpiętość stylistyczna inspiracji, którym uległ artysta, zaowocowała płytą pełną oryginalnych rozwiązań, zarówno w zakresie budowy kompozycji jak konstrukcji instrumentalnych. Każdy utwór robi wrażenie dokładnie przemyślanego i zbudowanego na bazie dojrzałej koncepcji.
Mimo, iż album nagrany został w konwencji kwintetu, muzyka na "Floating Bridges" daleka jest od instrumentalnego przepychu właściwego wielu współczesnym nagraniom jazzowym realizowanym w tej formule. Każdy dźwięk trafia w samo sedno, a muzyka brzmi chwilami wręcz bardzo kameralnie, czy wręcz intymnie, jak ma to miejsce choćby w utworze tytułowym, podczas ujmującej interpretacji "With Every Breath I Take" Cy Colemana, czy w trakcie bezpośrednio następującego po niej "A Thousand Plateaus".
Ostatni z wymienionych utworów to znakomity popis Macieja Obary, który przy wtórze czarownych dźwięków kontrabasu lidera, wygrywa dla nas doprawdy wyjątkowe partie.
Długo czekaliśmy na autorski album Michała Jarosa, a kiedy już się ukazał pozostaje mieć nadzieję, że zaangażowany w rozmaite projekty muzyk, za jakiś czas znajdzie ponownie czas na realizację kolejnej płyty, równie doskonałej jak "Floating Bridges".
Album ukazał się 20 grudnia 2018.
Robert Ratajczak
____________________________________________
Michał JAROS: Floating Bridges
CD 2018, Multikulti MPJ032
CD 2018, Multikulti MPJ032
program:
1. The Yard of Forgotten Toys
2. Zoom
3. Floating Bridges
4. Seven Days Only
5. With Every Breath I Take
6. A Thousand Plateaus
7. Earth Dragon
8. Floating Bridges II
1. The Yard of Forgotten Toys
2. Zoom
3. Floating Bridges
4. Seven Days Only
5. With Every Breath I Take
6. A Thousand Plateaus
7. Earth Dragon
8. Floating Bridges II
personel:
Piotr Damasiewicz -trąbka
Maciej Obara - saksofon
Jan Smoczyński - fortepian
Michał Jaros - kontrabas
Michał Miśkiewicz - perkusja
Piotr Damasiewicz -trąbka
Maciej Obara - saksofon
Jan Smoczyński - fortepian
Michał Jaros - kontrabas
Michał Miśkiewicz - perkusja
____________________________________________
