Cut to the Chase; Eagle's Way; Long Way; Funky Girl; Now and Then; You make me smile; Love again; Moving on
Gitarzysta i kompozytor Albare (Albert Dadon) urodził się w Maroku, lecz od lat mieszka, tworzy i nagrywa w Australii. Koncertuje jednak na wielu kontynentach biorąc udział w rozlicznych festiwalach jazzowych jak choćby Umbria Jazz Festival we Włoszech. W 2011 na Korsyce spotkał się z Matthiasem Winckelmannem z wytwórni płytowej Enja i wówczas właśnie powstał pomysł stworzenia projektu pod szyldem Albare iTD. Grupa iTD (International Travel Diary) z założenia w swej muzyce odwołuje się do kultury Afryki, Bliskiego Wschodu i Europy połączonej z tradycjami i dziedzictwem światowego jazzu.
Ostatecznie projekt zrealizowano w styczniu 2012 roku, a ujrzał światło dzienne w sierpniu na płycie ''Long Way'', którą wypełniło osiem kompozycji Albare napisanych wspólnie z pochodzącym z Cypru basistą Evripidisem Evripidou.
Oprócz gitary Albare bardzo znaczącym instrumentem solowym w wielu utworach jest harmonijka ustna Hendrika Meurkensa. Tak jest choćby w otwierającym płytę''Cut to the Chase'', gdzie prym wiodą gitara, harmonijka i impresyjna linia basu Evripidisa Evripidou, ''Eagle's way'' czy w ''You make me smile'' i kończącym płytę ''Moving on''. Meurkens regularnie zwycięża w najróżniejszych rankingach międzynarodowych krytyków plasując się obecnie obok Gregoire Mareta w czołówce wirtuozów harmonijki.
Linia basu przykuwa uwagę słuchacza niemal w każdym utworze. Basista Evripidis Ervipidou pochodzi z Cypru, jednak już w wieku 15 lat osiadł na stałe w Australii. W jego grze z łatwością dostrzeżemy wpływy kultury śródziemnomorskiej na rytm i melodie wygrywane z zachowaniem niezwykłej dyscypliny i elegancji właściwej muzyce klasycznej i flamenco.
Utwór tytułowy z płyty ''Long Way'' sklasyfikować można jako skrzyżowanie klasycznego smooth jazzu z estetyką i wrażliwością właściwą takim gitarzystom jak George Benson. Lekkie, z wdziękiem malowane pasaże gitary Albare, wyśmienity saksofon tenorowy znanego z wpółpracy z MIchaelem Breckerem, Jackiem DeJohnette, Johnem Abercrombie, Joe Lovano czy samym Chickiem Corea -George'a Garzone i dynamiczny rytm perkusji.
Również na szczególną uwagę zasługuje na ''Long Way'' fortepian, na którym częstokroć bardzo skomplikowane partie solowe wygrywa Argentyńczyk Leo Genovese. Ten niezwykły pianista (absolwent Berklee College w Bostonie) znany jest z wspólnych występów z Esperanza Spalding w legendarnej Carnegie Hall, oraz twórczości solowej z pogranicza awangardy i free jazzu.
Do brzmień mogących kojarzyć się z Bensonem Albare wraca podczas ''Funky Girl'', gdzie poza jego gitarą na pierwszym planie usłyszeć też można kolejną wyśmienitą solówkę saksofonu tenorowego Garzone. W funkującym klimacie pogrywa tu też niezwykły Evripidou.
''Now and Then'' pozwala na wytchnienie tworząc relaksacyjny, impresyjny klimat. Pięknie tworzone przez gitarę i saksofon pastelowe barwy dźwiękowe, doskonała melodyka i wspaniała struktura utworu stwarzają nastrój zadumy i refleksji.
Nie inaczej jest podczas ''You make me smile''. Tu jednak subtelna melodyka gitary przeciwstawiona jest niemal agresywnym akordom fortepianu i pełnej animuszu gry perkusji. Meksykański perkusista Antonio Sanchez jest obecnie jednym z najbardziej rozchwytywanych muzyków sesyjnych i koncertowych. Z jego usług niejednokrotnie korzystali m.in. Pat Metheny, Chick Corea, Gary Burton, Charlie Haden czy Diane Reeves. Niejednokrotnie na płycie ''Long Way'' nasyca utwory gorącym południowym duchem.
Spokojna ballada ''Love again'', podczas której basista E.Evripidou sięga po gitarę klasyczną to doskonały przykład tego jak Albare potrafi znaleźć się w stylistyce muzyki niemal kameralnej, grając w niezwykle subtelny, intymny i wyciszony sposób.
Niezwykły kunszt gitarowy Albare oraz doskonale dobrany skład iTD złożony z wybitnych wirtuozów pochodzących z różnych zakątków świata sprawia, iż płyta''Long Way'' jest jedynym w swoim rodzaju jazzowo -kulturowym kolażem. Muzyka najwyższej próby.
Ostatecznie projekt zrealizowano w styczniu 2012 roku, a ujrzał światło dzienne w sierpniu na płycie ''Long Way'', którą wypełniło osiem kompozycji Albare napisanych wspólnie z pochodzącym z Cypru basistą Evripidisem Evripidou.
Oprócz gitary Albare bardzo znaczącym instrumentem solowym w wielu utworach jest harmonijka ustna Hendrika Meurkensa. Tak jest choćby w otwierającym płytę''Cut to the Chase'', gdzie prym wiodą gitara, harmonijka i impresyjna linia basu Evripidisa Evripidou, ''Eagle's way'' czy w ''You make me smile'' i kończącym płytę ''Moving on''. Meurkens regularnie zwycięża w najróżniejszych rankingach międzynarodowych krytyków plasując się obecnie obok Gregoire Mareta w czołówce wirtuozów harmonijki.
Linia basu przykuwa uwagę słuchacza niemal w każdym utworze. Basista Evripidis Ervipidou pochodzi z Cypru, jednak już w wieku 15 lat osiadł na stałe w Australii. W jego grze z łatwością dostrzeżemy wpływy kultury śródziemnomorskiej na rytm i melodie wygrywane z zachowaniem niezwykłej dyscypliny i elegancji właściwej muzyce klasycznej i flamenco.
Utwór tytułowy z płyty ''Long Way'' sklasyfikować można jako skrzyżowanie klasycznego smooth jazzu z estetyką i wrażliwością właściwą takim gitarzystom jak George Benson. Lekkie, z wdziękiem malowane pasaże gitary Albare, wyśmienity saksofon tenorowy znanego z wpółpracy z MIchaelem Breckerem, Jackiem DeJohnette, Johnem Abercrombie, Joe Lovano czy samym Chickiem Corea -George'a Garzone i dynamiczny rytm perkusji.
Również na szczególną uwagę zasługuje na ''Long Way'' fortepian, na którym częstokroć bardzo skomplikowane partie solowe wygrywa Argentyńczyk Leo Genovese. Ten niezwykły pianista (absolwent Berklee College w Bostonie) znany jest z wspólnych występów z Esperanza Spalding w legendarnej Carnegie Hall, oraz twórczości solowej z pogranicza awangardy i free jazzu.
Do brzmień mogących kojarzyć się z Bensonem Albare wraca podczas ''Funky Girl'', gdzie poza jego gitarą na pierwszym planie usłyszeć też można kolejną wyśmienitą solówkę saksofonu tenorowego Garzone. W funkującym klimacie pogrywa tu też niezwykły Evripidou.
''Now and Then'' pozwala na wytchnienie tworząc relaksacyjny, impresyjny klimat. Pięknie tworzone przez gitarę i saksofon pastelowe barwy dźwiękowe, doskonała melodyka i wspaniała struktura utworu stwarzają nastrój zadumy i refleksji.
Nie inaczej jest podczas ''You make me smile''. Tu jednak subtelna melodyka gitary przeciwstawiona jest niemal agresywnym akordom fortepianu i pełnej animuszu gry perkusji. Meksykański perkusista Antonio Sanchez jest obecnie jednym z najbardziej rozchwytywanych muzyków sesyjnych i koncertowych. Z jego usług niejednokrotnie korzystali m.in. Pat Metheny, Chick Corea, Gary Burton, Charlie Haden czy Diane Reeves. Niejednokrotnie na płycie ''Long Way'' nasyca utwory gorącym południowym duchem.
Spokojna ballada ''Love again'', podczas której basista E.Evripidou sięga po gitarę klasyczną to doskonały przykład tego jak Albare potrafi znaleźć się w stylistyce muzyki niemal kameralnej, grając w niezwykle subtelny, intymny i wyciszony sposób.
Niezwykły kunszt gitarowy Albare oraz doskonale dobrany skład iTD złożony z wybitnych wirtuozów pochodzących z różnych zakątków świata sprawia, iż płyta''Long Way'' jest jedynym w swoim rodzaju jazzowo -kulturowym kolażem. Muzyka najwyższej próby.
skład:
Albare - gitary
George Garzone - saksofon
Hendrik Meurkens - harmonijka ustna
Leo Genovese - fortepian
Evripidis Evripidou - gitara basowa, gitara akustyczna
Antonio Sanches - perkusja
