Unter Menschen; Brussels night I; Boviscophobia; Brussels night II; Ballade des pendus; Chimera; Solitary; Abbygail; Sah ein Knab ein Roslein stehn; A taxi will come; Jaune et vert; The weight of shadow
Urodzony w 1961 roku w Dortmundzie a mieszkający w Brukseli Andreas Schickentanz zafascynowany jest brzmieniem puzonu i zastosowaniem go w muzyce jazzowej od osiemnastego roku życia. Mimo starannego wykształcenia muzycznego, jeśli chodzi o grę na puzonie jest jednak samoukiem. Współpracował jak dotąd z tak znamienitymi postaciami współczesnej muzyki improwizowanej jak choćby: Lee Konitz, David Liebman czy Markus Stockhausen. W roku 2010 powołał do życia kwintet, w którego składzie znaleźli się tacy instrumentaliści jak saksofonista tenorowy Matthias Erlewein, pianista Lars Duppler i sekcja rytmiczna: Volker Heinze (kontrabas) i Jens Duppe (perkusja). W tej konstelacji Schickentanz odwiedził z koncertami m.in. USA, Rosję, Tunezję i 10 krajów Afryki Wschodniej.
Wiosną 2013 roku nakładem renomowanej wytwórni JazzHausMusik ukazała się płyta''Chimera'', będąca owocem pracy kwintetu Schickentanza i doświadczeń zdobytych podczas rozlicznych koncertów.
Jasne, przestronne i bogate harmonie oraz silne sekwencje melodyczne i kolaże dźwiękowe łączą się z sobą, tworząc organiczny dźwięk całej grupy. Puzon Schickentanza nie dominuje podczas utworów, stwarzając tym samym szeroką przestrzeń dla dźwiękowego zagospodarowania przez resztę zespołu. Doskonale wtapia się w tą konwencję zarówno saksofon tenorowy jednej z najważniejszych postaci współczesnego niemieckiego jazzu jaką jest Matthias Erlewein, fortepianowe akordy i pasaże Larsa Dupplera (znanego w ostatnim czasie z wyśmienitej płyty''Palindrome 6tet'') jak i wyśmienita sekcja rytmiczna.
Harmonie melodyczne puzonu, zarówno solowe jak i kreowane unisono wraz z saksofonem Erleweina stanowią o wyjątkowej sile i komunikatywności przekazu. Niejednokrotnie Erlewein pozwala sobie na bardziej rozimprowizowane i zawiłe partie. Tak jest choćby podczas stanowiącego coś w rodzaju esencji współczesnego mainsteamu utworu ''Boviscophobia''.
Gościnnie w czterech utworach na płycie kwintet wspomagany jest przez gitarzystę Johannesa Behra, a podczas przepięknego utworu ''Abbygail'' z zespołem śpiewa Filippa Gojo.
Muzyka zakorzeniona głęboko w tradycji, pełna jest jednocześnie współczesnej fantazji i nawiązań do nowoczesnych rozwiązań brzmieniowych. Mimo swego rodzaju archaizmu, jakim bez wątpienia jest wiodąca rola puzonu w utworach jazzowych,''Chimera'' stanowi ważny element podkreślający ogromne znaczenie tego instrumentu w dziejach muzyki improwizowanej.
Wiosną 2013 roku nakładem renomowanej wytwórni JazzHausMusik ukazała się płyta''Chimera'', będąca owocem pracy kwintetu Schickentanza i doświadczeń zdobytych podczas rozlicznych koncertów.
Jasne, przestronne i bogate harmonie oraz silne sekwencje melodyczne i kolaże dźwiękowe łączą się z sobą, tworząc organiczny dźwięk całej grupy. Puzon Schickentanza nie dominuje podczas utworów, stwarzając tym samym szeroką przestrzeń dla dźwiękowego zagospodarowania przez resztę zespołu. Doskonale wtapia się w tą konwencję zarówno saksofon tenorowy jednej z najważniejszych postaci współczesnego niemieckiego jazzu jaką jest Matthias Erlewein, fortepianowe akordy i pasaże Larsa Dupplera (znanego w ostatnim czasie z wyśmienitej płyty''Palindrome 6tet'') jak i wyśmienita sekcja rytmiczna.
Harmonie melodyczne puzonu, zarówno solowe jak i kreowane unisono wraz z saksofonem Erleweina stanowią o wyjątkowej sile i komunikatywności przekazu. Niejednokrotnie Erlewein pozwala sobie na bardziej rozimprowizowane i zawiłe partie. Tak jest choćby podczas stanowiącego coś w rodzaju esencji współczesnego mainsteamu utworu ''Boviscophobia''.
Gościnnie w czterech utworach na płycie kwintet wspomagany jest przez gitarzystę Johannesa Behra, a podczas przepięknego utworu ''Abbygail'' z zespołem śpiewa Filippa Gojo.
Muzyka zakorzeniona głęboko w tradycji, pełna jest jednocześnie współczesnej fantazji i nawiązań do nowoczesnych rozwiązań brzmieniowych. Mimo swego rodzaju archaizmu, jakim bez wątpienia jest wiodąca rola puzonu w utworach jazzowych,''Chimera'' stanowi ważny element podkreślający ogromne znaczenie tego instrumentu w dziejach muzyki improwizowanej.
skład:
Andreas Schickentanz - puzon
Matthias Erlewein - saksofon
Lars Duppler - fortepian
Volker Heinze - kontrabas
Jens Duppe - perkusja
oraz:
Johannes Behr - gitara
Filippa Gojo - wokal
