Let's Conversate!; Dance Like No One is Watching; Three Gifts (from a Nigerian Mother to God; Across the Divide; Uppity; Ballad for Trayvon Martin
Kompozytor, dyrygent i dyrektor Universytetu Jazzowego w Pricenton, Anthony Branker stworzył wyśmienity projekt muzyczny, angażując do niego czołówkę amerykańskich muzyków jazzowych: saksofonistę Ralpha Bowena, puzonistę Andy'ego Huntera, trębacza Elisa Ashera, pianistę Jima Ridla i perkusistę Donalda Edwardsa.
Płytę otwiera utrzymany w rytmie funky temat ''Let's Conversate!'', w którym saksofon i puzon prowadzą tytułową konwersację, a w tle Kenny Davis niemal z furią szarpie struny gitary basowej przy wtórze klawiatury Fendera. Doskonałe wprowadzenie w muzyczny świat Anthony'ego Brankera!
Wysokie dęte partie unisonowe rozpoczynają temat ''Dance Like No One is Watching'', by po chwili ustąpić miejsca puzonowi, a następnie wyśmienitej solówce saksofonu tenorowego Ralpha Bowena, który od niemal czterech dekad jest niezwykle ważną postacią nowojorskiej sceny jazzowej często występując wraz z m.in. Horacem Silverem i Kennym Garrettem. Trudno nie zwrócić uwagi na wyjątkową energię jaką emanuje wspomniany wcześniej Kenny Davis, radzący sobie równie wyśmienicie z gitarą basową jak i kontrabasem, czego przykład mamy choćby właśnie w trakcie tego utworu.
Całkowitą zmianę nastroju przynosi poruszająca do głębi pieśń ''Three Gifts (from a Nogerian Mother to God)'' ozdobiona wzruszającą i uduchowioną wokalizą Charmaine Lee. Utwór opowiada tragiczną historię kobiety, która straciła trójkę dzieci w katastrofie lotniczej w 2005 roku tuż przed Świętami Bożego Narodzenia. Tytułowe ''trzy prezenty'' symbolizują zarówno czekające w domu na trójkę dzieci trzy świąteczne upominki, którymi nie zdążyły się nacieszyć, a zarazem symbolizują trójkę zmarłych podczas katastrofy dzieci jako trzy prezenty ofiarowane Bogu. Majestatycznie niemal brzmiące ''Three Gifts'' to także kolejna okazja zachwycenia się przejmującymi dźwiękami niemal żałośnie krzyczącego w tym utworze saksofonu Ralpha Bowena. Piękne, poruszające osiem minut!
''Across the Divide'' nawiązuje do tradycji lat 60-tych i brzmienia takich zespołów jak choćby Jazz Messengers Arta Blakeya. ''Kroczący'' kontrabas, świetna instrumentacja dęta i piękne solówki: najpierw klasycznego fortepianu Jima Ridla, następnie akustycznego basu.
Temat tytułowy nosi znamiona najbardziej swobodnej formy jaka znalazła się na tym albumie. Wyjątkowo rozimprowizowane partie tworzą rodzaj swobodnych dialogów i świetnych interakcji całego zespołu.
Na koniec prawdziwe ukojenie przynosi senna i nostalgiczna ballada dedykowana pamięci śmiertelnie postrzelonemu na Florydzie w 2012 niewinnemu 17-latkowi (''Ballad for Trayvon Martin'').
''Uppity'' to płyta doprawdy urzekająca, na której w równej mierze dominują elementy fusion i funky z początku lat 70-tych, jak i klasycznego brzmienia jazzowego, odwołującego się do największych mistrzów gatunku. Muzyczny geniusz Anthony'ego Brankera zaskakuje po raz kolejny. To już piąty album artysty wydany przez Origin Records -wytwórnię od lat publikującą wyjątkowe pozycje fonograficzne, ukazujące zarówno historię jak i miejsce w jakim dziś znajduje się chicagowski jazz. Katalog Origin Records to prawdziwa skarbnica autentycznego chicagowskiego jazzu, a ''Uppity'' to jeden z ostatnich wyjątkowych skarbów w katalogu.
Płytę otwiera utrzymany w rytmie funky temat ''Let's Conversate!'', w którym saksofon i puzon prowadzą tytułową konwersację, a w tle Kenny Davis niemal z furią szarpie struny gitary basowej przy wtórze klawiatury Fendera. Doskonałe wprowadzenie w muzyczny świat Anthony'ego Brankera!
Wysokie dęte partie unisonowe rozpoczynają temat ''Dance Like No One is Watching'', by po chwili ustąpić miejsca puzonowi, a następnie wyśmienitej solówce saksofonu tenorowego Ralpha Bowena, który od niemal czterech dekad jest niezwykle ważną postacią nowojorskiej sceny jazzowej często występując wraz z m.in. Horacem Silverem i Kennym Garrettem. Trudno nie zwrócić uwagi na wyjątkową energię jaką emanuje wspomniany wcześniej Kenny Davis, radzący sobie równie wyśmienicie z gitarą basową jak i kontrabasem, czego przykład mamy choćby właśnie w trakcie tego utworu.
Całkowitą zmianę nastroju przynosi poruszająca do głębi pieśń ''Three Gifts (from a Nogerian Mother to God)'' ozdobiona wzruszającą i uduchowioną wokalizą Charmaine Lee. Utwór opowiada tragiczną historię kobiety, która straciła trójkę dzieci w katastrofie lotniczej w 2005 roku tuż przed Świętami Bożego Narodzenia. Tytułowe ''trzy prezenty'' symbolizują zarówno czekające w domu na trójkę dzieci trzy świąteczne upominki, którymi nie zdążyły się nacieszyć, a zarazem symbolizują trójkę zmarłych podczas katastrofy dzieci jako trzy prezenty ofiarowane Bogu. Majestatycznie niemal brzmiące ''Three Gifts'' to także kolejna okazja zachwycenia się przejmującymi dźwiękami niemal żałośnie krzyczącego w tym utworze saksofonu Ralpha Bowena. Piękne, poruszające osiem minut!
''Across the Divide'' nawiązuje do tradycji lat 60-tych i brzmienia takich zespołów jak choćby Jazz Messengers Arta Blakeya. ''Kroczący'' kontrabas, świetna instrumentacja dęta i piękne solówki: najpierw klasycznego fortepianu Jima Ridla, następnie akustycznego basu.
Temat tytułowy nosi znamiona najbardziej swobodnej formy jaka znalazła się na tym albumie. Wyjątkowo rozimprowizowane partie tworzą rodzaj swobodnych dialogów i świetnych interakcji całego zespołu.
Na koniec prawdziwe ukojenie przynosi senna i nostalgiczna ballada dedykowana pamięci śmiertelnie postrzelonemu na Florydzie w 2012 niewinnemu 17-latkowi (''Ballad for Trayvon Martin'').
''Uppity'' to płyta doprawdy urzekająca, na której w równej mierze dominują elementy fusion i funky z początku lat 70-tych, jak i klasycznego brzmienia jazzowego, odwołującego się do największych mistrzów gatunku. Muzyczny geniusz Anthony'ego Brankera zaskakuje po raz kolejny. To już piąty album artysty wydany przez Origin Records -wytwórnię od lat publikującą wyjątkowe pozycje fonograficzne, ukazujące zarówno historię jak i miejsce w jakim dziś znajduje się chicagowski jazz. Katalog Origin Records to prawdziwa skarbnica autentycznego chicagowskiego jazzu, a ''Uppity'' to jeden z ostatnich wyjątkowych skarbów w katalogu.
Kompozytor i dyrektor muzyczny: Anthony Branker
muzycy:
Ralph Bowen - saksofon
Andy Hunter - puzon, instr.klawiszowe
Elis Asher - trąbka, flugelhorn
Jim Ridl - instr.klawiszowe
Donald Edwards - perkusja
oraz:
Charmaine Lee - wokal
