More Than I Can Take; Taken What's Mine; A Long History Of Love; Jealousy; What Am I Supposed To Do; One More Time Aroun; Cn't Keep From Trying; Coming Home (Rest Your Eyes); Heavy Load; Let Love In
Ekscentryczny, pełen charyzmy, występujący zawsze w szkockim kilcie, emanujący niebywałym żarem podczas koncertów Alan Nimmo (wcześniej znany z formacji Nimmo Brothers) od lat już uważany jest za jedną z najciekawszych i najbarwniejszych postaci brytyjskiego rocka i bluesa. W skład utworzonej przed kilku laty formacji King King wchodzi basista i współtwórca większości repertuaru Lindsay Coulson, perkusista Wayne Proctor i grający na instrumentach klawiszowych a także wspomagający Alana Nimmo wokalnie Bennet Holland.
Po dwóch latach od oszałamiającego debiutu jakim w świecie brytyjskiego blues rocka okazał się album ''Take My Hand'' (2011) doczekaliśmy się drugiej płyty kwartetu King King. Zapowiedzi płytowe wytwórni Manhaton już od początku roku 2013 ostrzyły apetyt na nowy album zdobywcy w dwóch kategoriach prestiżowego tytułu The British Blues Awards 2012, którego premierę w Wielkiej Brytanii ostatecznie ustalono na 25 marca.
Podobnie jak na poprzednim albumie King King sięgneli w programie płyty także po utwory z dorobku innych artystów. Tym razem to tylko dwa utwory: ''Jealousy''Frankiego Millera (z zastosowaniem brzmienia gitary odwołując się z kolei do stylistyki Briana Maya), oraz ''Heavy Load'' pochodzące z żelaznego repertuaru Free, co jest to o tyle ciekawe, iż wokal Alana Nimmo niejednokrotnie wywołuje skojarzenia z głosem Paula Rodgersa. Podobnie jak w przypadku debiutu tak i w tym przypadku nie te utwory są siłą ''Standing In The Shadows''.
O sile nowego albumu King King decydują nowe, premierowe utwory. Takie rzeczy jak otwierający album, przebojowy ''More Than I Can Make'', kolejny potencjalny hit:''Taken What's Mine'' czy ''One More Time Around'', podczas którego zachwyca sposób wykorzystania przez Nimmo techniki wah-wah, nie pozwalają ani przez chwilę na spadek temperatury płyty.
''Standing In The Shadows'' to także mnóstwo pięknych, melodyjnych przebojów rockowych jak wspomniane wcześniej ''More Than I Can Take'' czy urokliwy, płynący w spokojnym, statecznym rytmie ''Coming Home (Rest Your Eyes)''.
Nagranie kolejnej płyty po wspaniale przyjętym debiucie stanowił dla formacji Alana Nimmo nie lada wyzwanie. Jednak już po pierwszym wysłuchaniu można stwierdzić, iż''Standing In The Shadows'' w wielu kategoriach, w jakich próbowalibyśmy płytę ocenić ''przebija'' wręcz poprzedni album podnosząc poprzeczkę jeszcze wyżej. Doskonała płyta.
Podobnie jak na poprzednim albumie King King sięgneli w programie płyty także po utwory z dorobku innych artystów. Tym razem to tylko dwa utwory: ''Jealousy''Frankiego Millera (z zastosowaniem brzmienia gitary odwołując się z kolei do stylistyki Briana Maya), oraz ''Heavy Load'' pochodzące z żelaznego repertuaru Free, co jest to o tyle ciekawe, iż wokal Alana Nimmo niejednokrotnie wywołuje skojarzenia z głosem Paula Rodgersa. Podobnie jak w przypadku debiutu tak i w tym przypadku nie te utwory są siłą ''Standing In The Shadows''.
O sile nowego albumu King King decydują nowe, premierowe utwory. Takie rzeczy jak otwierający album, przebojowy ''More Than I Can Make'', kolejny potencjalny hit:''Taken What's Mine'' czy ''One More Time Around'', podczas którego zachwyca sposób wykorzystania przez Nimmo techniki wah-wah, nie pozwalają ani przez chwilę na spadek temperatury płyty.
''Standing In The Shadows'' to także mnóstwo pięknych, melodyjnych przebojów rockowych jak wspomniane wcześniej ''More Than I Can Take'' czy urokliwy, płynący w spokojnym, statecznym rytmie ''Coming Home (Rest Your Eyes)''.
Nagranie kolejnej płyty po wspaniale przyjętym debiucie stanowił dla formacji Alana Nimmo nie lada wyzwanie. Jednak już po pierwszym wysłuchaniu można stwierdzić, iż''Standing In The Shadows'' w wielu kategoriach, w jakich próbowalibyśmy płytę ocenić ''przebija'' wręcz poprzedni album podnosząc poprzeczkę jeszcze wyżej. Doskonała płyta.
skład:
Alan Nimmo - wokal, gitary
Bennett Holland - instr.klawiszowe, chórki
Lindsay Coulson - gitara basowa
Wayne Proctor - instr.perkusyjne
oraz:
The Butler Family, Elaine Forster, Liz Lucas - chórki
