Pochodząca z Korei Południowej pianistka Sunhwa Park, jest laureatką tak prestiżowych amerykańskich konkursów i festiwali jak Międzynarodowy Konkurs Muzyki Romantycznej American Protégé, Bradshaw czy Buono. Jest też stypendystką University of Texas oraz Manhattan School of Music Scholarship. Jej talent i wrażliwośćć połączone z genialnym warsztatem instrumentalnym, doprowadziły do gorąco oklaskiwanych występów na całym świecie (poza USA także we Włoszech, Hiszpanii, Niemczech, Czechach i Bułgarii). Drugim albumem w dyskografii młodej pianistki po wydanej na Węgrzech płycie "Memories" z Koncertami Mozarta i Griega, jest nagrany w Nowym Jorku album "Dreaming", którego wydawcą szczęśliwie dla polskich melomanów okazała się wytwórnia DUX.
Album wypełniają utwory fortepianowe skomponowane przez kobiety: Fanny Mendelssohn, Clarę Schuman i Amy Beach. Dwa pierwsze nazwiska nie bez powodu brzmią bardzo znajomo.
Fanny Mendelssohn (1805-1847) była starszą siostrą Felixa Mendelssohna-Bartholdy'ego. Jako pianistka i kompozytorka zdana była na postrzeganie swej twórczości przez pryzmat dokonań brata, dlatego nigdy jej dorobek nie został właściwie doceniony. Tym samym sukces jaki odniósł jej młodszy brat okazał się dla bardzo uzdolnionej Fanny swoistym przeklęciem, rzucając cień z którego wyjść nigdy nie było jej dane.
Clara Schumann (1819-1896) to z kolei małżonka Roberta Schumanna. Jej dorobek przez długie lata (aż do początku lat 70-tych ub. stulecia) pozostawał zapomniany. Tymczasem przez 13 lat będąca żoną Roberta Schumanna, a następnie związana z Johannesem Brahmsem artystka, pozostawiła po sobie całkiem spory dorobek w postaci kompozycji zahaczających o rozmaite formy stylistyczne.
Nie znajdziemy natomiast żadnych rodzinnych powiązań ze znanymi w świecie muzyki postaciami w przypadku Amy Beach (1867-1944). Córkę amerykańskiego fabrykanta papierniczego i amatorskiej pianistki i śpiewaczki okrzyknięto w owym czasie "złotym dzieckiem". Jako siedmiolatka dawała publiczne recitale grywając obok utworów Haendla, Beethovena i Chopina, również swoje własne kompozycje.
Wschodząca gwiazda pianistyki Sunhwa Park, znakomicie odnalazła się w zróżnicowanym repertuarze obejmującym cykl 4 Pieśni Fanny Mendelssohn, dwie miniatury Clary Schumann, oraz konceptualną suitę Amy Beach. Mimo iż gra delikatnie i subtelnie, od początku do końca w pełni panuje nad instrumentem czyniąc go sobie bezwzględnie poddanym.
Mimo iż zdawać by się mogło, że dobór repertuaru złożonego z utworów stworzonych przez kobiety był jedynym kluczem dla idei tego albumu, całość kunsztownie zespala wyjątkowa gra koreańskiej pianistki. To Sunhwa Park okazuje się być na tej płycie kobietą najważniejszą, i to właśnie dzięki jej przekazowi muzyka zebrana na "Dreaming" brzmi tak przekonująco.
Album wypełniają utwory fortepianowe skomponowane przez kobiety: Fanny Mendelssohn, Clarę Schuman i Amy Beach. Dwa pierwsze nazwiska nie bez powodu brzmią bardzo znajomo.
Fanny Mendelssohn (1805-1847) była starszą siostrą Felixa Mendelssohna-Bartholdy'ego. Jako pianistka i kompozytorka zdana była na postrzeganie swej twórczości przez pryzmat dokonań brata, dlatego nigdy jej dorobek nie został właściwie doceniony. Tym samym sukces jaki odniósł jej młodszy brat okazał się dla bardzo uzdolnionej Fanny swoistym przeklęciem, rzucając cień z którego wyjść nigdy nie było jej dane.
Clara Schumann (1819-1896) to z kolei małżonka Roberta Schumanna. Jej dorobek przez długie lata (aż do początku lat 70-tych ub. stulecia) pozostawał zapomniany. Tymczasem przez 13 lat będąca żoną Roberta Schumanna, a następnie związana z Johannesem Brahmsem artystka, pozostawiła po sobie całkiem spory dorobek w postaci kompozycji zahaczających o rozmaite formy stylistyczne.
Nie znajdziemy natomiast żadnych rodzinnych powiązań ze znanymi w świecie muzyki postaciami w przypadku Amy Beach (1867-1944). Córkę amerykańskiego fabrykanta papierniczego i amatorskiej pianistki i śpiewaczki okrzyknięto w owym czasie "złotym dzieckiem". Jako siedmiolatka dawała publiczne recitale grywając obok utworów Haendla, Beethovena i Chopina, również swoje własne kompozycje.
Wschodząca gwiazda pianistyki Sunhwa Park, znakomicie odnalazła się w zróżnicowanym repertuarze obejmującym cykl 4 Pieśni Fanny Mendelssohn, dwie miniatury Clary Schumann, oraz konceptualną suitę Amy Beach. Mimo iż gra delikatnie i subtelnie, od początku do końca w pełni panuje nad instrumentem czyniąc go sobie bezwzględnie poddanym.
Mimo iż zdawać by się mogło, że dobór repertuaru złożonego z utworów stworzonych przez kobiety był jedynym kluczem dla idei tego albumu, całość kunsztownie zespala wyjątkowa gra koreańskiej pianistki. To Sunhwa Park okazuje się być na tej płycie kobietą najważniejszą, i to właśnie dzięki jej przekazowi muzyka zebrana na "Dreaming" brzmi tak przekonująco.
Robert Ratajczak
o płycie przeczytasz również: TUTAJ
Sunhwa PARK: Dreaming
CD 2018, DUX 1508
CD 2018, DUX 1508
program:
Fanny Mendelssohn - 4 Lieder for piano, Op. 8:
1. Allegro moderato
2. Andante con espressione
3. Larghetto
4. Presto
1. Allegro moderato
2. Andante con espressione
3. Larghetto
4. Presto
Clara Schumann - Sorees Musicales, Op. 6:
5. Nocturne in F major, No. 2
6. Ballade in D minor, No. 4
5. Nocturne in F major, No. 2
6. Ballade in D minor, No. 4
Amy Beach:
7. Dreaming, Op. 15 No. 3
Les Reves de Colombine, Op. 65:
8. La Fee de la Fontaine
9. Le Prince Gracieux
10. Valse Amoureuse
11. Sous les Etoiles
12. Danse d'Arlequin
7. Dreaming, Op. 15 No. 3
Les Reves de Colombine, Op. 65:
8. La Fee de la Fontaine
9. Le Prince Gracieux
10. Valse Amoureuse
11. Sous les Etoiles
12. Danse d'Arlequin
Sunhwa Park - fortepian
Istniejąca od 1992 roku firma fonograficzna DUX to dziś jedna z najbardziej prestiżowych wytwórni płytowych specjalizujących się w publikacji nagrań muzyki klasycznej. Płyty ze znakiem firmowym DUX charakteryzują się najwyższą jakością dźwięku i wyjątkowo staranną edycją, a publikowane nagrania skrupulatnie dokumentują to co najbardziej wartościowe we współczesnej muzyce klasycznej.
