The Flirt; Given Up; Silence; Solo; The Judge; Darkness; Half-Milord
Trębacz Tom Arthurs zafascynowany twórczością Aleksandra Puszkina dał upust swemu oczarowaniu poematami rosyjskiego klasyka pisząc muzykę będącą swego rodzaju muzycznymi impresjami na temat poszczególnych utworów. Do współpracy pozyskał znanego pianistę Richarda Fairhursta, którego dźwięki Steinway & Sonsa dopełniły tego niezwykłego muzycznego przedsięwzięcia. Powstała czarowna płyta, nasycona delikatnymi, subtelnymi dźwiękami flugelhornu i fortepianu. Czasem romantyczna (''Given Up''), czasem patetyczna (''Solo''), innym razem mroczna (''The Judge'') -będąca odzwierciedleniem klimatów wierszy i opowiadań rosyjskiego pisarza i poety. Nie jest to pierwsza wspólna płyta Arthursa i Fairhursta (poprzednim wspólnym dziełem był gorąco przyjęty przez krytyków album ''Mesmer'', 2007) , jednak po raz pierwszy muzycy nagrali płytę nie złożoną z ich wspólnych kompozycji, lecz wypełnioną muzyką napisaną przez jednego z nich.
Nagrań dokonano w średniowiecznym kościele londyńskim (St Giles Barbican, Cripplegate), słynącym z doskonałej akustyki, z jakiej już w 1973 roku skorzystał Rick Wakeman nagrywając tam słynny album ''The Six Wives of Henry VIII'' (''Sześć żon Henryka VIII'').
Grę Toma Arthursa niejednokrotnie porównuje się do stylu słynnego Kenny'ego Wheelera, jednak trębacz w większym chyba stopniu zainspirowany jest współczesną muzyką klasyczną i eksperymentami z elektroniką.
''Flirt'' rozpoczynający całą płytę nagrany został z wspaniale brzmiącym naturalnym echem kościoła. R.Fairhurst gra tu z początku niezwykle oszczędnie i dyskretnie by w kolejnych minutach utworu eksplodować liryczną ekspansywnością. Już od pierwszych minut płyty instrumentaliści wykazują godną podziwu powściągliwość, smak i kontrolę sprzymierzoną z fantastyczną techniką.
Wytworna i elegancka w swej strukturze kompozycja "Given Up" obnaża klasyczne skłonności Toma Arthursa. Długa partia fortepianu brzmi lirycznie i romantycznie.
Utwór “Silence” zbudowany jest bardziej abstrakcyjne. Dźwięki flugelhornu i fortepianu dialogują z sobą w improwizacjach niczym słowik i róża z poematu Puszkina, do którego nawiązuje kompozycja.
"Solo" to utwór na flugelhorn, doskonale wykorzystujący akustykę oraz genialną wirtuozerię i technikę T.Arthursa.
Z kolei minimalistyczny i surowy ''The Judge'' to popis Richarda Fairhursta wspaniale wykorzystującego przestrzeń dźwiękową
''Darkness'' i ''Half-Milord'' kończące płytę potęgują atmosferę spokojnych refleksji jaka towarzyszy nam od początku albumu.
Piękna i nostalgiczna płyta wolna od zbędnych upiększeń i efektownych niuansów. Surowa, minimalistyczna i niemal chłodna muzyka urzekająca zarazem pięknem i subtelną delikatnością.
Płyta premierę swą miała w dniu rocznicy śmierci Aleksandra Puszkina 13.02.2012 nakładem wytwórni Babel Label
Nagrań dokonano w średniowiecznym kościele londyńskim (St Giles Barbican, Cripplegate), słynącym z doskonałej akustyki, z jakiej już w 1973 roku skorzystał Rick Wakeman nagrywając tam słynny album ''The Six Wives of Henry VIII'' (''Sześć żon Henryka VIII'').
Grę Toma Arthursa niejednokrotnie porównuje się do stylu słynnego Kenny'ego Wheelera, jednak trębacz w większym chyba stopniu zainspirowany jest współczesną muzyką klasyczną i eksperymentami z elektroniką.
''Flirt'' rozpoczynający całą płytę nagrany został z wspaniale brzmiącym naturalnym echem kościoła. R.Fairhurst gra tu z początku niezwykle oszczędnie i dyskretnie by w kolejnych minutach utworu eksplodować liryczną ekspansywnością. Już od pierwszych minut płyty instrumentaliści wykazują godną podziwu powściągliwość, smak i kontrolę sprzymierzoną z fantastyczną techniką.
Wytworna i elegancka w swej strukturze kompozycja "Given Up" obnaża klasyczne skłonności Toma Arthursa. Długa partia fortepianu brzmi lirycznie i romantycznie.
Utwór “Silence” zbudowany jest bardziej abstrakcyjne. Dźwięki flugelhornu i fortepianu dialogują z sobą w improwizacjach niczym słowik i róża z poematu Puszkina, do którego nawiązuje kompozycja.
"Solo" to utwór na flugelhorn, doskonale wykorzystujący akustykę oraz genialną wirtuozerię i technikę T.Arthursa.
Z kolei minimalistyczny i surowy ''The Judge'' to popis Richarda Fairhursta wspaniale wykorzystującego przestrzeń dźwiękową
''Darkness'' i ''Half-Milord'' kończące płytę potęgują atmosferę spokojnych refleksji jaka towarzyszy nam od początku albumu.
Piękna i nostalgiczna płyta wolna od zbędnych upiększeń i efektownych niuansów. Surowa, minimalistyczna i niemal chłodna muzyka urzekająca zarazem pięknem i subtelną delikatnością.
Płyta premierę swą miała w dniu rocznicy śmierci Aleksandra Puszkina 13.02.2012 nakładem wytwórni Babel Label
skład:
Tom Arthurs - flugelhorn
Richard Fairhurst - fortepian
