[more]
Urodzona w Kalifornii pianistka jazzowa Connie Crothers jest cenionym muzykiem i kompozytorem, znanym choćby z współpracy z Maxem Roachem (płyta ''Swish'', 1980) oraz jako prezes ''Lennie Tristano Jazz Foundation'' utworzonej w hołdzie zmarłemu w 1978 roku, legendarnemu Lennie Tristano, który był jej nauczycielem po ukończeniu przez Crothers Uniwersytetu w Berkeley.
Michael Bisio jest z kolei jednym z najbardziej cenionych kontrabasistów na współczesnej scenie jazzowej, oraz wziętym kompozytorem zwanym przez krytyków ''ostoją jazzowej sceny i edukacji muzycznej w Seattle''. Przez wiele lat współpracował z takimi artystami amerykańskiej sceny jak: Joe McPhee (9 wspólnych albumów z lat 1996-2009), Charles Gayle, Marilyn Crispell, Stuart Dempster, Joseph Jarman, Andrew Cyrille i wieloma innymi. Ma na swym koncie kilkadziesiąt płyt wydanych dla tak znamienitych wytwórnii jak: Konnex czy Not Two Records.
Obie indywidualności muzyki improwizowanej spotkały się 31 maja 2009 roku w studio Connie Crothers mieszczącym się w słynnym brooklyńskim gmachu przy 475 Kent Avenue, a wybrane fragmenty sesji wypełniły niniejszą płytę. Większość materialu powstała na zasadzie swobodnych improwizacji tworzonych przy użyciu kontrabasu i fortepianu. Nie jest to muzyka łatwa w odbiorze; częstokroć mamy do czynienia z zawiłymi partiami melodycznymi budowanymi przez agresywne dźwięki klawiszy i kontrabas, na którym M.Bisio wygrywa swe partie, raz szarpiąc struny, innym razem grając smyczkiem.
Najdłuższym trackiem na dysku jest ponad dwudziestominutowa, jedyna kompozycja obojga artystów napisana przed przystąpieniem do nagrań. Jednak i to czteroczęściowe, monumentalne dzieło nasycone jest dźwiękami tworzonymi pod wpływem danej chwili i fantazją improwizacyjną instrumentalistów.
Duety fortepianowo - kontrabasowe coraz częściej w ciągu ostatnich lat wywołują pozytywne emocje w świecie muzyki jazzowej. Wybitną płytą nagraną przy zastosowaniu identycznej instrumentacji jest choćby album: ''Lumiere'' (2012) duetu Opalińska - Whates. W tym jednak przypadku mamy do czynienia z zgoła inną estetyką struktury całości.
Płytę wydała kultowa nowojorska wytwórnia Mutable mająca w swej ''stajni'' również takich artystów jak: Jerome Cooper, Leroy Jenkins i Sirone -znani z występów w Polsce w 2005 roku podczas festiwalu Warsaw Summer Jazz Days, czy: Fred Ho, JD Parran, Robert Dick i Thomas Buckner.
Robert Ratajczak
_____________________________________________________________________
Connie Crothers + Michael Bisio: Session At 475 Kent /CD 2009, Mutable/
program:
1. Improvisation #4
2. Improvisation #5
3. Improvisation #7
4. Resonances
personel:
Connie Crothers - fortepian
Michael Bisio - kontrabas
_____________________________________________________________________
