[more]
O tym, iż formuła big bandu wciąż cieszy się wielkim powodzeniem wśród miłośników jazzu niech świadczą choćby sukcesy w 2013 roku płyt orkiestr Maxa von Moscha (''Berlin Kaboom'', 2013) czy Helge Sunde (Ensemble Denada: ''Windfall'', 2013) na Starym Kontynencie, a w USA -nominacja do Grammy Award omawianego w tym miejscu albumu Big Bandu Dave'a Slonakera: ''Intrada''. Kompozytorowi i dyrygentowi udało się tu zgromadzić orkiestrę, której skład przyprawia o zawrót głowy. W 10 utworach zgromadzonych na tym albumie słyszymy m.in. Boba Shepparda, Claya Jenkinsa i Petera Erskine.
Nad całością zarejestrowanego w grudniu 2012 roku w hollywoodzkim Capitol Studio czuwali Rich Breen i Bill Cunliffe, a materiał to znamienity! Dziewięć spośród dziesięciu utworów na ''Intrada'' to dzieła dyrygenta i aranżera od lat już mieniącego się blaskiem jednego spośród obdarzonych najbogatszą fantazją leaderów big bandu - Dave'a Slonakera.
Pośród wykonanych przez kilkunastoosobową orkiestrę tematów znajdziemy zarówno motywy nawiązujące w swej formie do tradycji, jak i ukazujące nowe, innowacyjne rozwiązania. Mimo potężnego brzmienia big bandu, w każdym niemal utworze ''wyłowić'' możemy indywidualne brzmienie każdej niemal indywidualności wchodzącej w skład Orkiestry.
Podczas tematu ''It's Only A Paper Moon'' inwencją w zakresie solowych wycieczek błyszczy, mimo niewątpliwej dominacji w tym utworze dęciaków Adama Schroedera i Billa Reichenbacha, kontrabasista Edwin Livingston. Jego lekki sposób gry zdumiewa także w trakcie dwuczęściowej 15-minutowej suity ''Labyrinth''.
Podczas ''Labyrinth'' mamy też okazję podziwiać pełną swoistego żaru grę perkusity Petera Erskine, jakiego tak niedawno słyszeliśmy w zespole Ala Di Meoli na płycie ''Pursuit of Radical Rhapsody'' (2011), a wcześniej współpracującego m.in. z Henningiem Bergiem i Wolfgangiem Muthspielem.
Niewątpliwym atutem całości są partie kreowane przez takich wirtuozów jak choćby wspomniani: Bob Sheppard (saksofony, flet, klarnet) i Clay Jenkins (trąbka, flugelhorn). Pierwszego z nich pamiętać możemy z tak doskonałych albumów jak ''The Mountain'' (2008) Tria Toma Warringtona, czy ''Silver Streams'' (2012) Kwintetu Joe La Barbery.
Z kolei trębacz Clay Jenkins, którego soczystych partii solowych słuchamy na tej płycie podczas ''Point Of Departure'' i pierwszej części suity ''Labyrinth'' jest dziś jednym z najbardziej rozchwytywanych trębaczy jazzowych, zapraszanym do współpracy przez m.in. Milta Jacksona, Billy'ego Harpera, Dr Johna, Kurta Ellinga i Dianę Krall. Jest też profesorem na Uniwersytecie Muzycznym w Rochester, a na swym koncie ma kilkanaście płyt firmowanych jako leader (pośród których wyjątkowym blaskiem mieni się płyta jego kwartetu ''Good Signs'', 2011) i niezliczoną ilość płyt zarejestrowanych w rozlicznych konstelacjach. Nieocenionie znaczenie miał udział Jenkinsa w nagrywaniu ostatniego jak dotąd albumu Kwintetu Joe La Barbery (wspomniana wcześniej płyta ''Silver Streams'', 2012).
Nie może dziwić fakt, iż płyta nagrana w tak doborowym składzie po prostu olśniewa.
Tego koniecznie trzeba posłuchać!
Robert Ratajczak
skład:
Bob Sheppard - saksofony, flet, klarnet
Brian Scanlon - saksofon, flety, klarnet
Rob Lockart, Tom Luer, Adam Schroeder - saksofon, klarnet
Wayne Bergeron, Dan Fornaro, Rick Baptist, Clay Jenkins, Ron Stout - trąbka, flugelhorn
Bill Reichenbach - puzon, trąbka
Alex Iles, Bob McChesney, Charlie Morillas - puzon
Ed Czach - fortepian
Edwin Livingston - kontrabas
Peter Erskine - perkusja
* * * * * *
Wytwórnia Origin Records od lat publikuje wyjątkowe pozycje fonograficzne, ukazujące zarówno historię jak i miejsce w jakim dziś znajduje się chicagowski jazz. Katalog Origin Records to prawdziwa skarbnica autentycznego chicagowskiego jazzu.
Poniżej opisy innych płyt Origin Records:
_____________________________________________________________________________________
