CD2 -''Europeana'': Castle In Heaven; Black Is The Colour Of My True Love's Hair; The Shepherd Of Breton; The Ingrian Rune Song; The Groom's Sister; Norwegian Psalm; Three Angels; Heaven Has Created; She Moved Through The Fair; Crebe De Chet; Midnight Sun; Londonderry Air; Otra Jazzpana
[more]
Trudno dziś obiektywnie w pełni docenić wkład i piętno, jakie Joachim Kuhn odcisnął na światowej muzyce jazzowej ostatnich kilkudziesięciu lat. Mimo ogólnoświatowego rozgłosu, twórczość pianisty osadzona jest przez cały czas w europejskiej konwencji muzyki improwizowanej i tak właśnie Kuhn postrzegany jest w świecie jazzu.
Dorastający w Lipsku muzyk pobierając we wczesnej młodości lekcje gry na fortepianie, nie mógł nie ulec zbawiennemu piętnu muzyki tworzącego tam przed laty ''największego improwizatora muzyki klasycznej'' -Johanna Sebastiana Bacha. Być może i to sprawia, iż w grze Kuhna od zawsze znajdziemy pierwiastki europejskiej muzyki klasycznej, jakie pianista sprawnie ''przemyca'' do jazzu, już od czasu swego pierwszego koncertu w ramach legendarnego ''Newport Jazz Festival'' w roku 1966, kiedy to po raz pierwszy pojawił się na ustach światowych krytyków jazzowych.
Kuhn niejednokrotnie odwołuje się w swym sposobie postrzegania jazzu do Bacha, a spektakularny upust swej fascynacji twórczością wielkiego rodaka dał w 2002 roku nagrywając wraz z Lipskim Chórem św.Tomasza album ''Bach Now!'', w wyjątkowym stylu łącząc muzykę renesansu z współczesnym językiem jazzu.
Koncertując i nagrywając już od lat 60-tych z najwybitniejszymi jazzmanami świata (jak choćby: Alphonse Mouzon, Billy Cobham, Michael Brecker czy Ornette Coleman), Joachim Kuhn pozostaje ciągle wierny europejskiej tradycji i starokontynentalnemu sposobowi postrzegania improwizacji. Mimo, iż pianista stanowi dziś, po kilkudziesięciu latach kariery muzyka jazzowego, jeden z najważniejszych głosów światowej muzyki improwizowanej, postrzegany jest za Oceanem jako wyjątkowy ambasador i mentor europejskiego jazzu. Pianista bowiem, poza grywaniem z jazzowymi gigantami własnego pokolenia, niejednokrotnie decyduje się na współpracę z artystami bardzo młodymi wiekiem, tworząc muzykę opartą na wzajemnych dialogach i równoprawnym jej współtworzeniu. Za przykład tego niech posłużą choćby płyty nagrane z Michaelem Wollnym (''Piano Works IX'', 2009), czy wspomniana na wstępie płyta ''Moscow'' zrealizowana w duecie z Alexeyem Kruglovem.
W roku 2012 w trakcie pobytu Kuhna w Rosji i wizyty w Instytucie Goethego, przyjaciel pianisty Marc Sarrazy polecił jego uwadze młodego saksofonistę Alexeya Kruglova (ur.1979), rekomendując go jako jednego z najbardziej utalentowanych muzyków jazzowych w Rosji. Joachim Kuhn jako muzyk wciąż otwarty na muzyczne wyzwania i nowe doświadczenia, skontaktował się z Kruglovem i zaproponował spotkanie, na które saksofonista przyniósł poza instrumentem, także kilka własnych kompozycji. Okazało się, iż obu muzyków, mimo różnic pokoleniowych i kulturowych, połączyła podobna wrażliwość i sposób postrzegania muzyki, oraz ...miłość do twórczości Ornette Colemana. Chemia jaka zapanowała podczas wspólnego muzykowania sprawiła, iż obaj artyści postanowili zarejestrować efekty spotkania w warunkach studyjnych. Gdy okazało się, iż dysponująca wyśmienitymi możliwościami sala radiowa w Moskwie, w której na codzień ''rezyduje'' Moskiewska Orkiestra Symfoniczna jest następnego dnia wolna, sprawa okazała się przesądzona. Tak oto 5 listopada 2012 roku Joachim Kuhn i Alexey Kruglov pod okiem i uchem Leonida Shupika zarejestrowali materiał, jakim po upływie ponad roku cieszyć się możemy w domowym zaciszu dzięki płycie ''Moscow'', będącej kolejnym projektem, w którym Kuhn w żadnym wypadku nie starał się dominować nad muzycznym partnerem, lecz stworzył z Kruglovem muzykę opartą na wzajemnych dialogach i równoprawnym jej współtworzeniu.
Tymczasem już 14 marca 2014 roku (w przeddzień okrągłych urodzin mistrza) miłośnicy genialnego niemieckiego pianisty, mającego w swej karierze wspólne dokonania m.in. z takimi gigantami jazzu jak choćby wspomniany Coleman czy Archie Shepp otrzymali kolejne wyjątkowe płyty.
Dwupłytowe wydawnictwo ''Birthday Edition'' przygotowane w roku 2014 przez Siggiego Locha (szefa i założyciela wytwórni ACT), zawiera jedno z najwybitniejszych nagrań jakie ukazały się w ponad 20-letnim już dziś katalogu monachijskiej wytwórni -symfonię jazzową ''Europeana'' z 1994 roku, oraz na osobnym dysku zapis nie publikowanych nigdy wcześniej, genialnych nagrań koncertowych Tria Joachima Kuhna z lat 1987 i 1995, zarejestrowanych podczas JazzFest Berlin.
Nagrania rozmieszczono chronologicznie, zatem pierwszy krążek przynosi fragmenty berlińskich koncertów, jakie dzieli całe 8 lat. Niemniej jednak ówczesne trio Kuhna było składem bardzo stabilnym, co sprawia iż w obu przypadkach mamy do czynienia z identyczną sekcją: Jean-Francois Jenny-Clark -przy kontrabasie, a za perkusją: Daniel Humair.
Trio Joachima Kuhna w tamtym okresie osiągnęło doprawdy wyjątkowy i nieosiągalny przez wielu mistrzów poziom zespołowej gry, który do dziś nie ma sobie równych pod względem intensywności i komunikacji, połączonej z niebywałym wręcz warsztatem i sprawnością techniczną każdego z instrumentalistów. Słuchając tych nagrań doprawdy trudno pojąć, dlaczego tak długo czekały na publikację.
Mimo, iż mamy do czynienia z nagraniami z dwóch różnych i odległych od siebie o kilka lat koncertów, na płycie udało się stworzyć wrażenie jednego, spójnego recitalu o obfitującym w dramaturgię charakterze.
Perkusyjna coda Daniela Humaira rozpoczynająca płytę, stanowi doskonałe otwarcie albumu. Po chwili dołącza wyjątkowo brzmiący kontrabas Jenny-Clarka i sam Joachim Kuhn, jakby zaledwie dyskretnie ''wtrącający'' klasycyzujące, impresyjne dźwięki.
"Pastor'' Michela Portala zaserwowany nam przez trio to także rodzaj dźwiękowych wizytówek każdego z instrumentalistów, z jakimi spędzić mamy najbliższych kilkadziesiąt minut; świetne partie solowe kontrabasu, synkopowane solówki perkusji i fortepian płynnie przechodzący z refleksyjnych, pasażowych partii po atonalne niemal akordy w finale.
Odmienny charakter ma ballada ''Easy To Read''. Tutaj przede wszystkim fortepian leadera i piękna, impresyjna linia melodyczna kreują pierwszy plan.
Wulkan improwizacji eksploduje podczas ''Heavy Birthday'', ''Heavy Hanging'' i ''Guylene''. Tu każdy z wirtuozów w wyśmienitym stylu daje upust swemu żywiołowi, ukazując tym samym niewyobrażalne wręcz możliwości.
Finałowa kompozycja pianisty ''More Tuna'' to rytmiczny, oparty na agresywnych akordach temat, w dużej mierze eksponujący zarówno możliwości leadera jak i pełnego żaru Humaira, niemal z furią eksponującego swą wirtuozerię.
Doskonale, iż te bardzo wartościowe i historyczne już dziś nagrania ujrzały wreszcie światło dzienne i dotarły do naszych uszu za pośrednictwem świetnie zrealizowanych i zmiksowanych nagrań.
Druga płyta zestawu ''Birthday Edition'' to ''Europeana'' -reedycja legendarnego już dziś albumu z zapisem nowatorskiej symfonii jazzowej z roku 1994.
To monumentalne dzieło łączy w sobie w jazzowych frazach motywy tradycyjnej europejskiej muzyki ludowej pochodzącej z tak odległych od siebie zakątków Starego Kontynentu jak Norwegia, Szkocja czy Hiszpania.
Do zarejestrowania tej wyjątkowej kompozycji zaaranżowanej przez Michaela Gibbsa, a złożonej z europejskich utworów ludowych ściągnięto do Hannoveru na przełomie października i listopada 1994 roku, poza potężną orkiestrą pod dyrekcją aranżera i muzykami NDR Big Band, także wyjątkową ''śmietankę'' doskonałych improwizatorów (m.in. Albert Mangelsdorff, Django Bates, Richard Galliano i Markus Stockhausen).
Monumentalne dzieło pełne wyjątkowych partii solowych, nad którymi dominuje ten jedyny, niepowtarzalny fortepian wyjątkowego mistrza.
Gwałtowność i wrażliwość, mistrzowska technika i wyobraźnia. Nieomylne wyczucie dynamiki i własny, niepowtarzalny styl. Po prostu: Joachim Kuhn.
Robert Ratajczak
skład:
CD1:
Joachim Kuhn - fortepian
Jean-Francois Jenny Clark - kontrabas
Daniel Humair - perkusja
CD2:
Joachim Kuhn - fortepian
Jean-Francois Jenny Clark - kontrabas
Jon Christensen - perkusja
oraz:
Radio Philharmonie Hannover NDR p/dyr.Michaela Gibbsa
soliści: Django Bates, Douglas Boyd, Klaus Doldinger, Richard Galliano, Christof Lauer, Albert Mangelsdorff, Markus Stockhausen
opis innej płyty Joachima Kuhna:
opisy innych płyt z katalogu ACT:
______________________________________________________________________________________
dystrybucja:
_________________________________________________________________________________________
