Danny Boy; Adagio molto - L'autunno de ''L Quattro Stagioni''; Pavane pour une infant defunte; Morning - Peer Gynt; The death of Ase - Peer Gynt; Farandole - L'Arlesienne; Sonata in B minor - Tullio De Piscopo, Cesare Poggi, Franco Cerri; Battle Hymn of the Republic; Valzer dei fiori - Lo Schiaccianoci; Pomp and circumstance Nr.1; Preludio XXIV - Tullio De Piscopo Cesare Poggi, Franco Cerri; Theme from Norwegian dance Nr.1; Notturno in F Minor - Opera 55; Simphony Nr.5 - Adagietto Theme.
[more]
W pierwszej połowie 2014 roku sopocka wytwórnia Soliton opublikowała 4 płyty wydane pod wspólnym tytułem ''Spoko Jazz''. Pierwsze dwie płyty tej serii wydane pod hasłem ''Lounge'' zawierały nagrania muzyków w większości związanych z Trójmiejską Sceną Jazzową. Kolejne dwa krążki serii to nagrania tria pianisty jazzowego Massimo Farao opatrzone podtytułem: ''Classic''.
Włoski pianista Massimo Farao jakiego słuchamy na tej płycie wraz z perkusistą Roberto Facchinettim i dwoma różnymi basistami: Aldo Zunino oraz Lorenzo Contem, ma na koncie wspólne występy w zespołach takich muzyków jak choćby: Red Holloway, Tony Scott, Jack DeJohnette czy Archie Shepp. Od roku 1993 pianista nagrywa kolejne płyty wydawane m.in. przez znakomitą wytwórnię Enja wraz z powoływanymi samodzielnie składami. Jednym z największych sukcesów Farao okazał się album z 2006 roku wypełniony kompozycjami Ennio Morricone, po którego wydaniu Pianista odbył wraz z Joeyem Defrancesco tournee po Europie i Stanach Zjednoczonych.
Massimo Farao chętnie sięga zarówno po muzykę filmową jak i przeboje pop i dzieła muzyki klasycznej, każdorazowo nasycając znane z wcześniejszych interpretacji utwory, specyficznym jazzowym posmakiem.
Tak jest też na płytach wydanych ''Spoko Jazz: Classic'', gdzie znajdziemy zarówno współczesne kompozycje z wdziękiem rozpisane na trio jazzowe, jak i transkrypcje wybranych miniatur Haendla, Verdiego, Bacha, Ravela, Griega, Mahlera i Chopina i wielu innych.
Massimo Farao sięga też po melodie znane z oper ''Madame Buterfly'' Pucciniego, czy ''Rigoletto'' i ''Traviata'' Verdiego, odkrywając w nich zupełnie nową estetykę dzięki wdzięcznym adaptacjom jazzowym, stworzonym jednak z wielkim szacunkiem dla oryginałów.
Pośród klasyki i własnych premierowych kompozycji Trio Massimo Farao doskonale sprawdza się także interpretując piękną balladę Frederica Weatherly'ego ''Danny Boy'' (słynną także z tego iż wykonana została na pogrzebie Elvisa Presleya), jaka otwiera tę płytę.
W interpretacjach poszczególnych utworów lider pozostawił także dużo miejsca na wykwintne solówki towarzyszących mu muzyków. Świetne solo kontrabasu towarzyszy nam np. w trakcie ''Farandole'' George'a Bizeta.
Massimo Farao to także wyjątkowy solista potrafiący wypełnić muzyczną przestrzeń samodzielnie. Przykładem na to niech będzie choćby jego solowa interpretacja tradycyjnej amerykańskiej pieśni patriotycznej ''Battle Hymn Of The Republic'' (znanej także jako ''Glory! Glory! Hallelujah'').
Podobnie jak poprzednie albumy z serii ''Spoko Jazz'', płyty ''Classic'' wyposażono w bogato ilustrowaną wklejoną książeczkę, opatrzoną słowem wstępu przed czekającymi nas wrażeniami płynącymi z odtworzenia srebrnego krążka.
Seria płytowa ''Spoko Jazz'' to okazja do poddania się kontemplacji i relaksacyjnym wibracjom jakie towarzyszą nam przy dźwiękach kreowanych przez wyjątkowych artystów. Utwory jazzowe jakie składają się na płyty to najwyższej próby jazz będący zarazem rodzajem muzyki relaksacyjnej, w której głównym priorytetem jest stworzenie spokojnego i kojącego zmysły nastroju.
Robert Ratajczak
______________________________________________________________________________________
Spoko Jazz Vol.4: Classic - Massimo FARAO Trio /CD 2014, Soliton/
Danny Boy; Adagio molto - L'autunno de ''L Quattro Stagioni''; Pavane pour une infant defunte; Morning - Peer Gynt; The death of Ase - Peer Gynt; Farandole - L'Arlesienne; Sonata in B minor - Tullio De Piscopo, Cesare Poggi, Franco Cerri; Battle Hymn of the Republic; Valzer dei fiori - Lo Schiaccianoci; Pomp and circumstance Nr.1; Preludio XXIV - Tullio De Piscopo Cesare Poggi, Franco Cerri; Theme from Norwegian dance Nr.1; Notturno in F Minor - Opera 55; Simphony Nr.5 - Adagietto Theme.
skład:
Massimo Farao - fortepian
Aldo Zunino, Lorenzo Conte - kontrabas, gitara basowa
Roberto Facchinetti - perkusja
______________________________________________________________________________________
opis poprzednich płyt z serii ''Spoko Jazz'':
o płytach ''Spoko Jazz'' przeczytasz również:
TUTAJ
opisy innych płyt wydawnictwa Soliton:
