Call Me Lonely; Forget About The Moonlight; A Different Kind; If Dreams Are Made Of Sand; When You Make Me Smile; I Get Along; Nobody Does It Better; Stay, Stay, Valentines Day; Finally Falling In Love; Blind As A Bat; Woke Up On Sunday (In Saturday's Shoes); Let It Go; Hymn.
Szwedzka wokalistka Rigmor Gustafsson czynnie działa na jazzowej scenie już od pierwszej połowy lat 90-tych, a pod banderą wytwórni ACT zadebiutowała w roku 2002 na płycie Nilsa Landgrena "Sentimental Journey". Rok później doczekała się swojej autorskiej płyty "I Will Wait For You", której ogromny sukces ugruntował jej silną pozycję pośród europejskich wokalistek jazzowych. Kolejne jej płyty, wypełnione m.in. utworami z repertuaru Dionnie Warwick i kompozycjami Michela Legranda oscylowały między jazzem, a tradycyjną piosenką pop. Począwszy od albumu "Alone With You" (2007), artystka coraz śmielej poczęła nagrywać swoje własne piosenki. Najnowszy krążek Rigmor Gustafsson wypełniony jest w większości piosenkami Tomasa Backlunda i Ollie Olsona do jej własnej muzyki, śpiewanymi z ogromną swobodą w lekkiej jazzowej konwencji, śmiało jednak czerpiącej zarówno z tradycji bluesa i soul, jak i specyfiki właściwej przebojom pop.
Gustafsson w niebywały sposób potrafi zarówno wzbudzić głębokie emocje podczas zachwycających ballad (''Call Me Lonely''), jak i porwać słuchaczy śpiewając przebojowe, melodyjne jazzowe piosenki (''A Different Kind''). Doskonale odnajduje się w klasycznej konwencji swingu (''Blind As A Bat'') i bez kompleksów bryluje w rejonach bluesa (''Woke Up On Sunday'').
Towarzyszy jej wyjątkowe trio złożone z wieloletnich muzycznych przyjaciół: Jonasa Ostholma (fortepian), Martina Hopera (kontrabas) i Jonasa Holgerssona (perkusja), siedmioosobowy zespół wyposażony w potężną sekcję dętą i przede wszystkim jedna z czołowych szwedzkich orkiestr -blisko 30-osobowa Delasinfoniettan. Efekt połączenia na jednej płycie utworów o kameralnym brzmieniu z pełnymi rozmachu aranżacjami właściwymi drugiej grupie piosenek, sprawia iż płyta ''When You Make Me Smile'' stanowi zróżnicowaną i pełną niespodzianek całość.
Orkiestracje jakie podziwiamy już od pierwszych minut płyty (''Call Me Lonely'', ''Forget About The Moonlight''), mimo iż śmiało czerpią z wypracowanej przez Burta Bucharacha estetyki, zawierają w sobie dużą dozę świeżości, odkurzając tym samym niesłusznie w ostatnich latach zapomnianą przez wielu artystów konwencję. Doskonałym tego przykładem są choćby piękne piosenki ''If Dreams Are Made Of Sand'' i tytułowa ''When You Make Me Smile'', jakie idealnie wpasować się mogą w tę formułę. Głębokie, naturalne i potężne lecz zarazem subtelne brzmienie towarzyszącej wokalistce orkiestry bezwarunkowo olśniewa, udowadniając po raz kolejny iż prawdziwego orkiestrowego soundu nie zastąpi choćby nie wiadomo jak finezyjnie preparowana elektronika (o czym przekonała się boleśnie nawet sama Dionne Warwick ponosząc sromotną klęskę na płycie ''My Friends & Me'', 2006).
O tym jak potężną siłę posiadają własne piosenki Rigmor Gustafsson, przekonałem się słuchając po raz pierwszy tej płyty, wyczekując na piękną piosenkę Carole Bayer Sager: ''Nobody Does It Better'' (nr 7). Przy ''Stay, Stay, Valentines Day'' (nr 8), okazało się, iż własne piosenki Szwedki na tym albumie są w stanie przyćmić nawet tak niepodważalne standardy.
Na płycie bezkonfliktowo mieszają się z sobą elementy klasycznego swingu, bossa novy, bluesa, a dynamiczne utwory sąsiadują z wzruszającymi i melancholijnymi balladami.
Przebojowy duet z wokalistą Eagle-Eye Cherrym (synem trębacza Dona Cherry i bratem piosenkarki Neneh Cherry): ''Let It Go'' stanowi doskonałe uzupełnienie tej uroczej płyty, udowadniając tym samym iż rozkochana w klasycznej konwencji Rigmor Gustafsson, świetnie odnajduje się także w formule nowoczesnego przeboju.
Mało dziś na świecie powstaje Takich Płyt.
Gustafsson w niebywały sposób potrafi zarówno wzbudzić głębokie emocje podczas zachwycających ballad (''Call Me Lonely''), jak i porwać słuchaczy śpiewając przebojowe, melodyjne jazzowe piosenki (''A Different Kind''). Doskonale odnajduje się w klasycznej konwencji swingu (''Blind As A Bat'') i bez kompleksów bryluje w rejonach bluesa (''Woke Up On Sunday'').
Towarzyszy jej wyjątkowe trio złożone z wieloletnich muzycznych przyjaciół: Jonasa Ostholma (fortepian), Martina Hopera (kontrabas) i Jonasa Holgerssona (perkusja), siedmioosobowy zespół wyposażony w potężną sekcję dętą i przede wszystkim jedna z czołowych szwedzkich orkiestr -blisko 30-osobowa Delasinfoniettan. Efekt połączenia na jednej płycie utworów o kameralnym brzmieniu z pełnymi rozmachu aranżacjami właściwymi drugiej grupie piosenek, sprawia iż płyta ''When You Make Me Smile'' stanowi zróżnicowaną i pełną niespodzianek całość.
Orkiestracje jakie podziwiamy już od pierwszych minut płyty (''Call Me Lonely'', ''Forget About The Moonlight''), mimo iż śmiało czerpią z wypracowanej przez Burta Bucharacha estetyki, zawierają w sobie dużą dozę świeżości, odkurzając tym samym niesłusznie w ostatnich latach zapomnianą przez wielu artystów konwencję. Doskonałym tego przykładem są choćby piękne piosenki ''If Dreams Are Made Of Sand'' i tytułowa ''When You Make Me Smile'', jakie idealnie wpasować się mogą w tę formułę. Głębokie, naturalne i potężne lecz zarazem subtelne brzmienie towarzyszącej wokalistce orkiestry bezwarunkowo olśniewa, udowadniając po raz kolejny iż prawdziwego orkiestrowego soundu nie zastąpi choćby nie wiadomo jak finezyjnie preparowana elektronika (o czym przekonała się boleśnie nawet sama Dionne Warwick ponosząc sromotną klęskę na płycie ''My Friends & Me'', 2006).
O tym jak potężną siłę posiadają własne piosenki Rigmor Gustafsson, przekonałem się słuchając po raz pierwszy tej płyty, wyczekując na piękną piosenkę Carole Bayer Sager: ''Nobody Does It Better'' (nr 7). Przy ''Stay, Stay, Valentines Day'' (nr 8), okazało się, iż własne piosenki Szwedki na tym albumie są w stanie przyćmić nawet tak niepodważalne standardy.
Na płycie bezkonfliktowo mieszają się z sobą elementy klasycznego swingu, bossa novy, bluesa, a dynamiczne utwory sąsiadują z wzruszającymi i melancholijnymi balladami.
Przebojowy duet z wokalistą Eagle-Eye Cherrym (synem trębacza Dona Cherry i bratem piosenkarki Neneh Cherry): ''Let It Go'' stanowi doskonałe uzupełnienie tej uroczej płyty, udowadniając tym samym iż rozkochana w klasycznej konwencji Rigmor Gustafsson, świetnie odnajduje się także w formule nowoczesnego przeboju.
Mało dziś na świecie powstaje Takich Płyt.
Premiera płyty: 29 sierpnia 2014
Robert Ratajczak
__________________________________________________
Rigmor Gustafsson: When You Make Me Smile
CD 2014, ACT
Call Me Lonely; Forget About The Moonlight; A Different Kind; If Dreams Are Made Of Sand; When You Make Me Smile; I Get Along; Nobody Does It Better; Stay, Stay, Valentines Day; Finally Falling In Love; Blind As A Bat; Woke Up On Sunday (In Saturday's Shoes); Let It Go; Hymn.
skład:
Rigmor Gustafsson - wokal
Max Schulz - gitara
Jonas Östholm - fortepian
Jesper Nordenström - organy
Martin Höper - kontrabas
Jonas Holgersson - perkusja
Calle Rasmusson - instr. perkusyjne
Delasinfoniettan (dyr. Jonas Nydesjo)
oraz:
Magnus Lindgren - saksofon, klarnet, flet
Patrick Skogh - trąbka, flugelhorn
Karin Hammar, Anders Wiborg - puzon
gościnnie:
Eagle-Eye Cherry - wokal
Rigmor Gustafsson - wokal
Max Schulz - gitara
Jonas Östholm - fortepian
Jesper Nordenström - organy
Martin Höper - kontrabas
Jonas Holgersson - perkusja
Calle Rasmusson - instr. perkusyjne
Delasinfoniettan (dyr. Jonas Nydesjo)
oraz:
Magnus Lindgren - saksofon, klarnet, flet
Patrick Skogh - trąbka, flugelhorn
Karin Hammar, Anders Wiborg - puzon
gościnnie:
Eagle-Eye Cherry - wokal
________________________________________________
