[more]
Aż dwie płyty firmowane nazwiskiem czołowego polskiego trębacza młodego pokolenia - Macieja Fortuny ukazały się w listopadzie 2014 roku.
Pierwsza z płyt to już drugi album Macieja nagrany w duecie z pianistą Krzysztofem Dysem, na którym to obaj sięgneli po twórczość zmarłego w 1998 roku kompozytora Romana Maciejewskiego: ''Maciejewski Variations'' (2014). Drugi ''listopadowy'' album Macieja Fortuny to zupełnie inna muzyka - płyta ukazała się 30 listopada nakładem własnej wytwórni Macieja i jest to prawdziwa gratka. Mamy bowiem do czynienia z materiałem jaki zarejestrowany został przed rokiem w New Jersey w Hitman Studio w wyśmienitym składzie: Maciej Fortuna -trąbka, oraz trzej weterani nowojorskiej sceny jazzowej: dwukrotnie nominowany do nagrody Grammy w kategorii: „Best Improvised Jazz Solo” - saksofonista Mack Goldsbury, mistrz Organów Hammonda - Mark Minchello i perkusista Lou Grassi, którego znamy z doskonałych koncertów w roku 2012 wraz z formacją The NU Band (m.in. 10.03.2012) oraz świetnej płyty ''Relentlessness. Live At The Sunset'' (2011). Grassi ma na swym koncie poza płytami autorskimi, także kilkadziesiąt płyt nagranych z formacjami m.in.Johnny Hartmana, Williama Parkera, Burtona Greena i Perry Robinsona. Od lat prowadzi też własny kwintet oraz jest członkiem jazzowej formacji Dixie Peppers.
Płyta nosi tytuł ''The Last Of The Beboppers'' (2014) i zgodnie z tytułem zawiera muzykę w dużej części opartą na tradycji bebopu. Jednak o sile tego albumu stanowią nowe kompozycje utrzymane w klimacie opartym na jazzowej tradycji lat 60-tych. Do programu płyty swój kompozytorski wkład wnieśli wszyscy muzycy tworzący ten wyjątkowy kwartet, a saksofonista Mack Goldsbury opracował ponadto w jazzowej konwencji ''Minuet In G'' Johanna Sebastiana Bacha po raz kolejny ukazując uniwersalność jazzu jako doskonałego nośnika rozmaitych muzycznych form.
Poza jazzową transkrypcją Bacha i kompozycjami każdego z muzyków, w programie ''The Last Of The Beboppers'' znajdziemy też kompozycję: ''Dim Sum'' niemieckiego pianisty Rudy'ego Redla, jaka rozpoczyna ten cały bebopowy seans.
Trąbka Fortuny wraz z saksofonem amerykańskiego giganta jazzu jakim jest Goldsbury, kreują doskonale skonstruowane zarówno indywidualne partie, jak i te brzmiące we wspaniałych unisonach. Organy Hammonda pod palcami (i stopami - pedały basowe) Marka Minchello przyprawiają całość wyjątkowym posmakiem, a swingujący Lou Grassi zdaje się być w tej konfiguracji nieoceniony.
Wspomniany ''Minuet'' Bacha jaki znajdziemy na płycie pod numerem 6, to zarazem najbardziej rozbudowany temat na płycie i wyjątkowa perełka całego albumu. Mack Goldsbury uczynił z tej klasycznej miniaturki prawdziwy jazzowy skarb, po jaki zapewne dzięki tak wyśmienitemu opracowaniu sięgną kolejni jazzmani. Podczas dziewięciu minut znajdziemy tu wszystko za co kochamy stary dobry jazz, a jednocześnie wielki szacunek dla muzyki klasycznej wyczuwalny w grze każdego z instrumentalistów.
Nagranie przez Macieja Fortunę tak doskonałej płyty z wyjątkowymi ''ostatnimi Mohikaninami'' hardbopu to bez wątpienia jedno z największych osiagnięć polskiego muzyka za Oceanem. Chciałoby się napisać, iż niestety nikt tak już dziś nie gra - tymczasem mam przed sobą płytę, którą doprawdy jestem oczarowany, a ponieważ nagrana i wydana została z inicjatywy młodego polskiego muzyka - rozpiera mnie prawdziwa duma. To album jakim doprawdy możemy chwalić się na całym (nie tylko jazzowym) świecie!
Album ukazał się 30 listopada 2014 roku
Robert Ratajczak
____________________________________________________________________________________
FORTUNA / GOLDSBURY / MINCHELLO / GRASSI: The Last Of The Beboppers /CD 2014, Fortuna Music/
Dim Sum; Dark Dawn In Aurora; Early Morning; Toast; Night; Minuet In G; The Last Of The Beboppers; Not This Blues.
personel:
Maciej Fortuna - trąbka
Mack Goldsbury - saksofon
Mark Minchello - organy
Lou Grassi - perkusja
____________________________________________________________________________________
opisy innych płyt Macieja Fortuny:
