[more]
W latach 40. Clark Terry grał w orkiestrach Counta Basiego i Duke'a Ellingtona. Wywarł ogromny wpływ na Milesa Davisa, któremu notabene udzielał lekcji. W kolejnym dziesięcioleciu kierował własnymi zespołami, współpracując m.in. z Theloniusem Monkiem. Ich wspólna płyta: „Brilliant Corners" (1957) na stałe zapisała się w kanonie muzyki jazzowej. W lata 60-te Clark Terry wkroczył wyśmienitą płytą zrealizowaną wraz z Quincy Jonesem: „Big Band Bossa Nova" (1960), by przez kilka następnych lat wspólnie koncertować z Oscarem Petersonem a także akompaniować Elli Fitzgerald i Sarze Vaughan.
W roku 2010 Clark Terry jako czwarty trębacz na świecie odebrał nagrodę Grammy za całokształt twórczości. Wcześniej nagrody te otrzymali: Louis Armstrong, Miles Davis i Dizzy Gillespie. Każde zrealizowane z jego udziałem nagranie pozostanie na zawsze fonograficzną perłą. Jedną z takich perełek jest omawiana płyta, wydana w Polsce.
Muzyk, który był także świetnym wokalistą kilkakrotnie występował w Polsce, m.in. z grupą Jimmy Smith And His Friends na festiwalu Jazz Jamboree '72 oraz w ramach gali „Trumpet Summit Jam! In Tribute To Satchmo, Clifford & Miles" na Jazz Jamboree '96, grając m.in. wraz z polskimi muzykami: Piotrem Wojtasikiem i Robertem Majewskim. Pomiędzy tymi dwoma wydarzeniami miał miejsce jeszcze jeden koncert, kiedy to Clark Terry wystąpił wraz z własnym big bandem w roku 1978 (wówczas za perkusją 17-osobowego zespołu zasiadł w Warszawie Czesław Bartkowski). Niniejsza płyta jest właśnie rejestracją tego warszawskiego koncertu z 9 kwietnia 1978 roku. Wówczas to big band Clarka Terry'ego wykonał takie m.in. utwory jak: ''Squeeze Me'' - Duke'a Ellingtona, ''Straight No Chaser'' - Theloniousa Monka czy ''Warm Hearted Mood'' Yosefa Lateefa.
Wielki ambasador światowego jazzu, wybitny trębacz i band lider - Clark Terry odszedł 21 lutego 2015 roku. Muzyk zmarł w rodzinnym Saint Louis w wieku 94 lat w wyniku powikłań związanych z cukrzycą, na którą chorował. Pozostawił po sobie olbrzymi arsenał wyśmienitych nagrań. Ciągle warto do nich wracać.
''To Clark Terry odsłonił przede mną jazzową scenę St.Louis, zabierał mnie wszędzie, gdzie sam miał jakieś gościnne granie. Słuchałem jego trąbki i sporo się uczyłem (...). Dużo mi pomógł, kiedy stawiałem pierwsze kroki'' - Miles Davis
(''Miles - Autobiografia'', przekład: F.Łobodziński - Wydawnictwo Dolnosląskie, 2013)''Terry pozostaje jedną z ważniejszych postaci w historii jazzowej gry na trąbce i jednym z bardziej szanowanych i podziwianych ambasadorów tej muzyki'' - Dionizy Piątkowski.
(''Encyklopedia Muzyki Popularnej - Jazz'' - Oficyna Wydawnicza Atena, 1999)
Robert Ratajczak
____________________________________________________________________________________
Clark TERRY /LP, Poljaz/
str.A: Blues In My Shoes; Squeeze Me; Straight No Chaser; Big Band Blues;
str.B: Une Mes; Warm Hearted Mood; Shell Game.
personel:
Clark Terry, Mike Vax, Greg Bobulinsky, Willie Cook, Willie Singleton - trąbki
Sonny Costanzo, John Gordon, Dede Shirley, Chuck Connors - puzony
Chris Woods, Charles Williams, Herman Bell, Billy Saxton, Charles Davis - saksofony
Hilton Ruiz - fortepian
Victor Sproles - kontrabas
Czesław Bartkowski - perkusja
_____________________________________________________________________________________
