Zestaw utworów na wiolonczelę i fortepian współczesnych kompozytorów polskich jaki znajdujemy na tej płycie obejmuje swym spektrum zarówno kompozycje powstałe jeszcze w latach 50-tych ub. wieku, jak i utwory najnowsze, powstałe w roku realizacji tych nagrań. Od trzyczęściowej ''Sonaty'' jednego z najważniejszych przedstawicieli europejskiego nurtu awangardowego - Witolda Szalonka, poprzez ''Metamorfozy'' Witolda Lutosławskiego, a na ''Bagatelach na wiolonczelę solo'' skomponowanych już w XXI wieku przez związanego ze środowiskiem jazzowym młodego saksofonistę i klarnecistę Bartosza Smorągiewicza zakończywszy.
Przeglądu tak zróżnicowanych tematów podjęli się wyjątkowi poslcy instrumentaliści klasyczni: wiolonczelistka Izabela Buchowska oraz pianista Jakub Tchorzewski - wirtuozi, którzy poszczycić się mogą znaczącymi sukcesami na światowych scenach muzycznych.
Izabela Buchowska jest absolwentką Akademii Muzycznej w Poznaniu, studiów podyplomowych w Musikhochschule Lübeck (Niemcy) oraz studiów profesjonalnych w Mannes College of Music (Nowy Jork- USA). Jak dotąd miała okazję współpracować z takimi znakomitościami jak choćby: Kazimierz Michalik, Lynn Harrel, Andrzej Bauer, Pierre Laurent- Aimard, Tomasz Strahl, czy Roman Jabłoński. Jest laureatką wielu znaczących nagród i stypendiów, oraz uczestniczką rozmaitych festiwali muzycznych, jak np.: Schlezwig-Holstein Festival w Niemczech i Chopin and Friends Festival w Nowym Jorku. Wiolonczelistka poszczycić się może występami w tak prestiżowych salach koncertowych jak: słynna Carnegie Hall czy rzymskie Auditorium Parco della Musica.
Muzycznym partnerem, z którym Izabela Buchowska współpracuje od kilku już lat jest znakomity pianista Jakub Tchorzewski, który w 2007 roku zadebiutował po raz pierwszy w historii fonografii nagranymi wszystkimi dziełami fortepianowymi węgierskiego kompozytora Sándora Veress’a. Album ten zapisał się grubą czcionką w katalogu najwybitniejszych płyt fortepianowych wydanych w XXI wieku. Pianista od kilku już lat jest stałym bywalcem tak ważnych festiwali muzycznych jak: Biennale Musica w Wenecji czy Rzymski Festiwal Pianistyczny, a w roku 2014 wstapił w szeregi eltarnego European Chamber Music Teachers Association. Współpracuje z najwybitniejszymi współczesnymi instrumentalistami, koncertując u boku m.in.: altwiolinisty Leszka Brodowskiego, klarnecisty Vincenzo Paci, saksofonisty Alfonso Padilla czy właśnie Izabeli Buchowskiej - wiolonczelistki, z którą zrealizował omawiany w tym miejscu cykl utworów: ''Polska muzyka na wiolonczelę i fortepian''.
Płytę otwiera energiczna ''Sonata na wiolonczelę i fortepian'', napisana w roku 1958 przez zaledwie 31-letniego wówczas Witolda Szalonka. Doskonałym kontrapunktem wobec niezwykle ekspansywnego charakteru utworu, jakiemu oddajemy się przez blisko 20 minut płyty jest pierwsza z trzech na płycie miniaturek pod postacią: ''Bagateli na wiolonczelę solo''. Figlarny i błyskotliwy klimat oraz swobodna struktura wykonanych wirtuozowsko przez Izabelę Buchowską trzech miniatur to okazja do ''wzięcia oddechu'' przed kolejnymi ''pełnowymiarowymi'' utworami zgromadzonymi na płycie: wyraźnie nawiązującej do estetyki muzyki dawnej: ''Passacagli prawie w dawnym stylu'' - Jerzego Bauera z 2003 roku, ''Grave. Metamorfozy'' - Witolda Lutosławskiego z 1981 roku, czy w końcu wieńczącej cały album, refleksyjnej i niemal dramatycznej: ''Sonaty nr 2, op.99'' - Krzysztofa Meyera z roku 2004.
Nagrań dokonano w sierpniu 2014 roku w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach. To już kolejna niezwykle wartościowa pozycja fonograficzna zarejestrowana w tym miejscu i wydana przez prestiżową wytwórnię DUX. Dla każdego miłośnika współczesnej muzyki kameralnej - pozycja obowiązkowa.
Album ukazał się w styczniu 2015 roku
Robert Ratajczak
___________________________________________
CD 2014, DUX
Witold Szalonek - Sonata na wiolonczelę i fortepian: I Allegro deciso, II Lento, III Allegro ma non troppo; Bartosz Smorągiewicz - I Bagatela na wiolonczelę solo; Jerzy Bauer - Passacaglia prawie w dawnym stylu na wiolonczelę i fortepian; Bartosz Smorągiewicz - II Bagatela na wiolonczelę solo; Witold Lutosławski - Grave. Metamorfozy na wiolonczelę i fortepian; Bartosz Smorągiewicz - III Bagatela na wiolonczelę solo; Krzysztof Meyer - Sonata nr 2 na wiolonczelę i fortepian op. 99: I Mesto – Poco piu mosso; II Delicato; III Grave; IV Feroce – Lento – Andante – Moderato – Allegro – Presto.
personel:
Izabela Buchowska - wiolonczela
Jakub Tchorzewski - fortepian
_____________________________________________
