What a Little Moonlight Can Do; A Foggy Day; Come Rain or Come Shine; Comes Love; He's Funny That Way; Stars Fell on Alabama; Gone With the Wind; They Can't Take That Away from Me; East of the Sun; Everything I Have Is Yours; Stormy Blues; Speak Low; April in Paris; I've Got My Love to Keep Me Warm; Some Other Spring; All the Way.
[more]
Billie Holiday wylansowała swój jedyny i niepowtarzalny styl będący do dziś inspiracją i zarazem niedoścignionym wzorcem dla wielu pieśniarek. Już w wieku zaledwie 18 lat w roku 1933 śpiewała w jednym z klubów w Harlemie. Wówczas to dostrzegł ją John Hammond, dzięki któremu otwarły się przed nią studia nagraniowe... a później pasma sukcesów -big bandy Counta Basiego, Artie Shawa ale też niestety... narkotyki, alkohol i przedwczesna śmierć związana z ich nadużywaniem. Billie Holiday zmarła w 1959 roku w wieku zaledwie 44 lat. Oprócz talentu wokalnego, obdarzona też była zdolnością pisania pięknych piosenek, jak choćby ta, która śpiewana przez wielu artystów stała się standardem: ''God Bless The Child'' z roku 1941.
Ostatnia płyta, wydana za jej życia to longplay: ''Lady In Satin'' (1958), nagrany w dniach 19-21 lutego 1958 roku w Nowym Jorku podczas sesji będących prawdziwym koszmarem dla realizatorów, producentów i oczywiście muzyków obecnych w studio. Wówczas to bowiem wokalistka notorycznie się spóźniała, przychodziła na sesje nietrzeźwa, a nawet zapominała tekstów śpiewanych utworów. To nieprawdopodobne iż w takich okolicznościach powstała jedna z najważniejszych płyt wokalistyki jazzowej wszechczasów, która ma zapewnioną zawsze jedną z najwyższych pozycji w najróżniejszych zestawieniach największych albumów jazzowych świata.
Album "Billie's Best" jest godzinnym streszczeniem obszernego 10-płytowego wydawnictwa: "The Complete Billie Holiday on Verve" i tym samym wyborem tego co w tej monumentalnej fonograficznej edycji zasługuje na szczególną uwagę. To zarazem 16 nagrań będące rzetelnym przeglądem najciekawszych utworów nagranych przez Billie Holiday w latach 1945-1959 dla wytwórni Verve.
Słuchając wcześniejszych nagrań trudno nie dostrzec jaśniejszej barwy głosu Lady Day, śpiewającej z energią i przekonaniem, natomiast w późniejszych nagraniach jej głos jest bardziej uduchowiony i niosący piętno wewnętrzych demonów z jakimi zmagała się Billie, natomiast aranżacje wokalne tych późniejszych nagrań robią wrażenie bardziej dopracowanych. Doprawdy trudno ocenić, które nagrania bardziej ujmują podczas przesłuchiwania płyty.
Wszystkie nagrania zrealizowane zostały w małych składach i daleko im do przepychu aranżacyjnego, jaki poznać mieliśmy na wspomnianym we wstępie, ponadczasowym albumie: "Lady In Satin" (1958). Ma to wielkie zalety, gdyż łatwiej tu zwrócić uwagę na wyśmienitych instrumentalistów towarzyszących artystce w poszczególnych składach: Oscara Petersona, Herba Ellisa, Raya Browna, Bena Webstera, Jimmy'ego Rowlesa, Benny'ego Cartera, Freddiego Greena czy Kenny'ego Burrella. Rozmaite składy w formie małych jazzowych combo, tworzonych przez najdoskonalszych jazzowych instrumentalistów świata czyni ten zbiór doprawdy wyjątkowym. Warto też pamiętać, iż w tych latach dokonania Billie Holiday plasowały się ściśle w ramach muzyki jazzowej, nie ocierając się o piosenkarski blichtr co miało miejsce pod koniec jej życia.
Zdecydowanie warto sięgnąć po tę płytę, jeśli nie posiadacie kompletnego 10-płytowego boxu. Chocby po to by po raz kolejny przypomnieć sobie genialne interpretacje takich m.in. tematów jak: "They Can't Take That Away from Me'' - George'a i Iry Gershwinów z świetną solówką Bena Webstera, "East of the Sun" z Oscarem Petersonem przy fortepianie, "Speak Low" - Kurta Weilla i Ogdena Nasha czy wiecznie młody temat: "April in Paris".
Robert Ratajczak
_____________________________________________________________________________________
Billie HOLIDAY: Billie's Best /CD 1992, Verve 513 943-2/
1. What a Little Moonlight Can Do
2. A Foggy Day
3. Come Rain or Come Shine
4. Comes Love
5. He's Funny That Way
6. Stars Fell on Alabama
7. Gone With the Wind
8. They Can't Take That Away from Me
9. East of the Sun
10.Everything I Have Is Yours
11.Stormy Blues
12.Speak Low
13.April in Paris
14.I've Got My Love to Keep Me Warm
15.Some Other Spring
16.All the Way
personel:
Billie Holiday - wokal
oraz:
Romeo Penque - saksofon, klarnet
Benny Carter, Willie Smith, Ben Webster, Paul Quinichette, Flip Phillips, Budd Johnson - saksofony
Harry "Sweets" Edison, Charlie Shavers, Joe Newman - trąbka
Tony Scott - klarnet
Barney Kessel, Billy Bauer, Kenny Burrell, Freddie Green, Herb Ellis - gitara
Hank Jones - fortepian, celleste
Oscar Peterson, Jimmy Rowles, Bobby Tucker, Wynton Kelly, Billy Taylor - fortepian
Janet Putnam - harfa
Ray Brown, Red Mitchell, John Simmons, Red Callender, Joe Benjamin, Aaron Bell, Leonard Gaskin, Joe Mondragon - kontrabas
Lennie McBrowne, Osie Johnson, Cozy Cole, Alvin Stoller, Chico Hamilton, Larry Bunker, Gus Johnson, Ed Shaughnessy - perkusja
_____________________________________________________________________________________
opisy innych płyt Billie Holiday:
