│  B  │ C │ D │ E │ F │ G │ H │  J  K │ L│ M│ N │ O P │ Q │ R │  T  │  U  │   │ W  Y Z

18.10.15

B.B.KING: The Very Best Of /2015/

The Thrill Is Gone; Everybody's Had The Blues; Caldonia; Hummingbird; Ain't That Just Like A Woman; Sweet Sixteen; Woke Up This Morning; Sweet Little Angel; Bad Luck; Three O'Clock Blues; Don't Get Around Much Anymore; Why I Sing The Blues; Shake It Up And Go; Try A Little Tenderness; BB's Theme; All Over Again; I Need You So Bad; If I Lost You; Hard Working Woman; I Was Blind; I'm Gonna Quit My Baby; Please Accept My Love; Rock Me Baby; Whole Lotta Love; You Don't Know Me; At Last.

[more]

Seria podwójnych albumów wydanych we współpracy Ery Jazzu z Empikiem i firmą Universal w charakterystycznych czarno-biało-żółtych okładkach przybliża sylwetki najważniejszych postaci muzyki jazzowej zarówno ze świata jak i z Polski. Każdy ze starannie wydanych zestawów płyt opatrzony jest ciekawym tekstem inicjatora i autora całej serii Dionizego Piątkowskiego oraz reprodukcjami okładek albumów, z których skompilowano zestaw. Pod nr 17 ukazały się dwie płyty będące przekrojem nagrań muzyka, który uchodzi co prawda za ikonę bluesa, lecz podczas kilku dekad swej działalności wielokrotnie odwoływał się do jazzu. Mowa o nieodżałowanym B.B.Kingu.
Zmarły 14 maja 2015 roku w wieku 89 lat niekwestionowany Król Bluesa - B.B.King swe pierwsze rejestracje studyjne zrealizował jeszcze w 1949 roku, kiedy jako młody obiecujący, 24-letni muzyk wkroczył do studia wytwórni Bullet Records. Dopiero jednak, trwająca 10 lat współpraca z Modern Records przyniosła pierwsze znaczące sukcesy artysty. To właśnie w tym czasie jego utwór "Three O'Clock Blues", jaki znajdziemy na pierwszej płycie tego dwupłytowego zestawu, przez 15 tygodni z rzędu znajdował się na 1 miejscu listy tygodnika Billboard, a muzyk rozpoczął koncertową trasę, jaka trwać miała do końca jego życia. Wówczas też pojawiła się najważniejsza kobieta w życiu B.B.Kinga pod postacią pięknej pozłacanej i wysadzanej perłami gitary o imieniu Lucille. Każdy kolejny instrument gitarzysty nosić miał właśnie to imię, jakie stało się dzięki Kingowi jednym z najbardziej rozpoznawalnych na świecie symboli bluesa.
B.B.King był nie tylko genialnym gitarzystą, ale również (o czym stosunkowo rzadko się wspomina) wyśmienitym wokalistą, co jest zjawiskiem nieczęsto spotykanym u bluesmanów. Dysponując silnym niskim głosem o czystej barwie mógł z powodzeniem konkurować z największymi gwiazdami soulu. Również teksty znacznej części jego piosenek charakteryzowała nieco inna tematyka, niż typowe czarne bluesy, poruszając tematy miłości i problemów współczesnego człowieka.
Artysta już w ciągu pierwszych 20 lat, trwającej niemal siedem dekad kariery zdobył status muzyka kultowego. Świadczyć o tym może fakt, iż już w roku 1968 podczas koncertu w Filmore West w San Francisco, Johnny Winter i Mike Bloomfield przedstawili go na scenie jako "największego żyjącego gitarzystę bluesowego".
Życie jakie prowadził nieustannie koncertujący B.B.King, było rodzajem misji propagującej potęgę bluesa, jaki dzięki niemu trafiał do coraz szerszej grupy odbiorców. Podczas występów mimo statusu wielkiej gwiazdy, artysta nawiązywał wyjątkowy kontakt z publicznością, rozbrajając słuchaczy ogromną serdecznością i humorem. Podobnie jak Louis Armstrong, potrafił bezwstydnie, choć z wyjątkowym wdziękiem, mizdżyć się do publiczności podczas występów.
B.B.King należał do nielicznych artystów jacy osiągając ogromny sukces komercyjny, potrafili jednocześnie pozostać sobą do końca. Będąc wielką Gwiazdą muzycznej sceny, bez trudu zapełniającą największe sale koncertowe a nawet stadiony, Riley B. King (tak brzmialo jego prawdziwe nazwisko) pozostał do końca chłopakiem z plantacji w Missisippi, który po prostu ...zakochał się w bluesie.
Do najsłynniejszych utworów B.B.Kinga należą niewątpliwie w równym stopniu jego własne kompozycje jak i klasyczne interpretacje tematów innych artystów. Pośród najważniejszych tytułów warto wymienić choćby: "The Thrill Is Gone", "Rock Me Baby" czy "Woke Up This Morning". Wszystkie te utwory znajdziemy pośród 26 nagrań wypełniających to wydawnictwo. Pomiędzy utwory studyjne w program płyt wpleciono fragmenty historycznych koncertów B.B.Kinga jakie odbyły się m.in. w Apollo Theater (1990) i tokijskiej Sankei Hall (1971), a przegląd nagrań Króla Bluesa urozmaicają duety artysty z Joe Louisem Walkerem i Diane Schuur.
Album ukazał się 7 kwietnia 2015.


Robert Ratajczak


____________________________________________________________________


 


B.B.KING: The Very Best Of B.B.King - Empik Jazz Club Vol. 17 /2CD's 2015, Magic Records 535 659 5/


program:
CD1:
1.  The Thrill Is Gone
2.  Everybody's Had The Blues
3.  Caldonia
4.  Hummingbird
5.  Ain't That Just Like A Woman
6.  Sweet Sixteen
7.  Woke Up This Morning
8.  Sweet Little Angel
9.  Bad Luck
10.Three O'Clock Blues
11.Don't Get Around Much Anymore
12.Why I Sing The Blues
13.Shake It Up And Go
14.Try A Little Tenderness
CD2:
1.  BB's Theme
2.  All Over Again
3.  I Need You So Bad
4.  If I Lost You
5.  Hard Working Woman
6.  I Was Blind
7.  I'm Gonna Quit My Baby
8.  Please Accept My Love
9.  Rock Me Baby
10.Whole Lotta Love
11.You Don't Know Me
12.At Last


_____________________________________________________________________


opisy innych płyt B.B.Kinga:



   




opisy innych albumów z tej serii: