Ogrodzie oliwny; Ludu mój, ludu; Krzyżu święty; Stabat mater dolorosa; Któryś za nas cierpiał rany; Płaczcie anieli; Dobranoc głowo święta.
W pierwszych tygodniach 2016 roku trafiła do nas płyta "Stabat Mater Dolorosa" firmowana przez doskonale znanego jazzowym słuchaczom pianistę i kompozytora Witolda Janiaka, oraz wokalistę Adama Rymarza. Projekt ten stanowić może zaskoczenie dla śledzących dotychczasowe poczynania Janiaka, postrzeganego wyłącznie jako muzyka jazzowego. Album zawiera polskie pieśni pasyjne, a więc muzykę religijną, głęboko uduchowioną i sytuującą się bardzo daleko od stricte jazzowych poczynań pianisty.
Przypomnę iż Witold Janiak jest laureatem rozmaitych nagród i wyróżnień zdobytych podczas takich festiwali jak m.in.: Krokus Jazz Festival czy Bielska Zadymka Jazzowa. Jest też dwukrotnym laureatem prestiżowego Oscara Jazzowego - Nagrody Stowarzyszenia Melomani. Miał okazję współpracować ze ścisłą czołówką polskich muzyków jazzowych jak m.in.: Zbigniew Namysłowski, Krzysztof Ścierański, Piotr Baron czy Cezary Konrad. Od lat prowadzi też własne składy: Mainstreet Quartet i Witold Janiak Trio. W trzyosobowych składach Janiaka zrealizowane zostały jazzowe transkrypcje tematów filmowych opublikowane na płycie "Cinema Meets Jazz"(2013) i przetransponowane na język muzyki improwizowanej sieradzkie i łęczyckie tematy ludowe wypełniające album "Zagrajcie swoją muzykę".
Dla wokalisty Adama Rymarza płyta "Stabat Mater Dolorosa" jest pierwszą pozycją firmowaną nazwiskiem w dyskografii. Pochodzący z Krosna artysta od roku 1999 śpiewał w Kraków Gospel Choir, następnie zasilał skład grupy wokalnej Teatru Muzycznego Roma w Warszawie. Absolwent Instytutu Jazzu Akademii Muzycznej w Katowicach jest laureatem wielu nagród i wyróżnień (m.in. Grand Prix Warsaw Gospel Days w roku 2005), a poza działalnością sceniczną od kilku lat prowadzi też klasę śpiewu jazzowego w Zespole Szkół Muzycznych w Łodzi.
Pierwszy wspólny koncert Witolda Janiaka i Adama Rymarza poświęcony pieśniom pasyjnym odbył się już w 2013 roku w Europejskim Centrum Kultury Logos przy Kościele Środowisk Twórczych w Łodzi. To właśnie wówczas obaj artyści podjęli decyzję o kontynuacji współpracy, której efektem jest niniejsza płyta.
"Stabat Mater Dolorosa" (z łaciny "Stała Matka Bolejąca") to utwór dotyczący boleści Matki Boskiej po ukrzyżowaniu Chrystusa, do którego słowa napisał franciszkański mnich Jacopone da Todi w XIII wieku. Ten właśnie utwór stanowi opus magnum całego 40-minutowego krążka, a jego tytuł stanowi też wzniosłe przesłanie całego albumu. Oparty na powtarzającym się niczym mantra dźwięku, prowokuje do refleksji i głębokiej zadumy.
Od pierwszych dźwięków otwierającej zbiór pieśni "Ogrodzie oliwny" zaskakuje wyjątkowa oprawa muzyczna generowana przy użyciu syntezatorów wraz z tradycyjnym fortepianem.
Trudno nazwać wszystkie interpretacje tych osobliwych utworów jazzowymi. W przeważającej bowiem części mamy do czynienia z wersjami dość tradycyjnymi, wykonanymi z pełną pokorą wobec ich wzniosłości.
Są jednak fragmenty doskonale wpisujące się w jazzową konwencję. Do nich niewątpliwie zaliczyłbym ponad 7-minutową wersję "Ludu mój, ludu", opartą na rytmicznym podkładzie fortepianowym z doskonałymi wokalizami scatującego Adama Rymarza i rozbudowanymi instrumentalnymi improwizacjami Janiaka. Świetnie słucha się też instrumentalnego fragmentu zdominowanego elektroniczną klawiaturą dzielącego niejako na dwie części pieśń "Krzyżu święty", czy wręcz porywających improwizacji pianisty w trakcie "Płaczcie anieli", nasyconej też elementami ludowego folkloru.
Wyjątkowy nastrój panuje podczas "Któryś za nas cierpiał rany". Elektronicznym pasażom generowanym na tle mantrycznych uderzeń klawiszy fortepianu towarzyszy intrygujący szept modlącego się. Efekt doprawdy przejmujący.
Polskie pieśni pasyjne to prawdziwa skarbnica pięknych przejmujących melodii i poruszających do głębi tekstów dotyczących tematów najtrudniejszych: niesprawiedliwości, cierpienia i śmierci. Prawdziwą sztuką jest ukazanie tego wyjątkowego repertuaru w sposób potrafiący przekonać nawet odbiorcę, dla którego przekaz czysto religijny nie stanowi wystarczającego bodźca do zagłębienia się w tę muzykę. Witoldowi Janiakowi i Adamowi Rymarzowi sztuka ta niewątpliwie się udała, czego ta płyta jest niewątpliwym dowodem. "Stabat Mater Dolorosa" to płyta ponadczasowa o wyjątkowym refleksyjnym klimacie i ogromnym ładunku emocjonalnym.
Płyta ukazała się 21 stycznia 2016 i dołączona została do Magazynu "Jazz Forum" (1-2/2016).
Przypomnę iż Witold Janiak jest laureatem rozmaitych nagród i wyróżnień zdobytych podczas takich festiwali jak m.in.: Krokus Jazz Festival czy Bielska Zadymka Jazzowa. Jest też dwukrotnym laureatem prestiżowego Oscara Jazzowego - Nagrody Stowarzyszenia Melomani. Miał okazję współpracować ze ścisłą czołówką polskich muzyków jazzowych jak m.in.: Zbigniew Namysłowski, Krzysztof Ścierański, Piotr Baron czy Cezary Konrad. Od lat prowadzi też własne składy: Mainstreet Quartet i Witold Janiak Trio. W trzyosobowych składach Janiaka zrealizowane zostały jazzowe transkrypcje tematów filmowych opublikowane na płycie "Cinema Meets Jazz"(2013) i przetransponowane na język muzyki improwizowanej sieradzkie i łęczyckie tematy ludowe wypełniające album "Zagrajcie swoją muzykę".
Dla wokalisty Adama Rymarza płyta "Stabat Mater Dolorosa" jest pierwszą pozycją firmowaną nazwiskiem w dyskografii. Pochodzący z Krosna artysta od roku 1999 śpiewał w Kraków Gospel Choir, następnie zasilał skład grupy wokalnej Teatru Muzycznego Roma w Warszawie. Absolwent Instytutu Jazzu Akademii Muzycznej w Katowicach jest laureatem wielu nagród i wyróżnień (m.in. Grand Prix Warsaw Gospel Days w roku 2005), a poza działalnością sceniczną od kilku lat prowadzi też klasę śpiewu jazzowego w Zespole Szkół Muzycznych w Łodzi.
Pierwszy wspólny koncert Witolda Janiaka i Adama Rymarza poświęcony pieśniom pasyjnym odbył się już w 2013 roku w Europejskim Centrum Kultury Logos przy Kościele Środowisk Twórczych w Łodzi. To właśnie wówczas obaj artyści podjęli decyzję o kontynuacji współpracy, której efektem jest niniejsza płyta.
"Stabat Mater Dolorosa" (z łaciny "Stała Matka Bolejąca") to utwór dotyczący boleści Matki Boskiej po ukrzyżowaniu Chrystusa, do którego słowa napisał franciszkański mnich Jacopone da Todi w XIII wieku. Ten właśnie utwór stanowi opus magnum całego 40-minutowego krążka, a jego tytuł stanowi też wzniosłe przesłanie całego albumu. Oparty na powtarzającym się niczym mantra dźwięku, prowokuje do refleksji i głębokiej zadumy.
Od pierwszych dźwięków otwierającej zbiór pieśni "Ogrodzie oliwny" zaskakuje wyjątkowa oprawa muzyczna generowana przy użyciu syntezatorów wraz z tradycyjnym fortepianem.
Trudno nazwać wszystkie interpretacje tych osobliwych utworów jazzowymi. W przeważającej bowiem części mamy do czynienia z wersjami dość tradycyjnymi, wykonanymi z pełną pokorą wobec ich wzniosłości.
Są jednak fragmenty doskonale wpisujące się w jazzową konwencję. Do nich niewątpliwie zaliczyłbym ponad 7-minutową wersję "Ludu mój, ludu", opartą na rytmicznym podkładzie fortepianowym z doskonałymi wokalizami scatującego Adama Rymarza i rozbudowanymi instrumentalnymi improwizacjami Janiaka. Świetnie słucha się też instrumentalnego fragmentu zdominowanego elektroniczną klawiaturą dzielącego niejako na dwie części pieśń "Krzyżu święty", czy wręcz porywających improwizacji pianisty w trakcie "Płaczcie anieli", nasyconej też elementami ludowego folkloru.
Wyjątkowy nastrój panuje podczas "Któryś za nas cierpiał rany". Elektronicznym pasażom generowanym na tle mantrycznych uderzeń klawiszy fortepianu towarzyszy intrygujący szept modlącego się. Efekt doprawdy przejmujący.
Polskie pieśni pasyjne to prawdziwa skarbnica pięknych przejmujących melodii i poruszających do głębi tekstów dotyczących tematów najtrudniejszych: niesprawiedliwości, cierpienia i śmierci. Prawdziwą sztuką jest ukazanie tego wyjątkowego repertuaru w sposób potrafiący przekonać nawet odbiorcę, dla którego przekaz czysto religijny nie stanowi wystarczającego bodźca do zagłębienia się w tę muzykę. Witoldowi Janiakowi i Adamowi Rymarzowi sztuka ta niewątpliwie się udała, czego ta płyta jest niewątpliwym dowodem. "Stabat Mater Dolorosa" to płyta ponadczasowa o wyjątkowym refleksyjnym klimacie i ogromnym ładunku emocjonalnym.
Płyta ukazała się 21 stycznia 2016 i dołączona została do Magazynu "Jazz Forum" (1-2/2016).
Robert Ratajczak
______________________________________
Adam RYMARZ / Witold JANIAK: Stabat Mater Dolorosa
CD Witold Janiak
CD Witold Janiak
program:
1. Ogrodzie oliwny
2. Ludu mój, ludu
3. Krzyżu święty
4. Stabat mater dolorosa
5. Któryś za nas cierpiał rany
6. Płaczcie anieli
7. Dobranoc głowo święta
1. Ogrodzie oliwny
2. Ludu mój, ludu
3. Krzyżu święty
4. Stabat mater dolorosa
5. Któryś za nas cierpiał rany
6. Płaczcie anieli
7. Dobranoc głowo święta
_____________________________________
1366
