Kol Nidrei, op.47
[more]
Bardzo dużym szacunkiem darzę płyty wydawane przez amerykańską wytwórnię Concert Hall. Założona w 1946 roku przez braci Davida i Samuela Josefowitzów wytwórnia w ciągu kilku dziesięcioleci opublikowała setki longplayów bazując głównie na repertuarze muzyki klasycznej, lecz zahaczając także o folk a nawet muzykę pop. Firma zasłynęła m.in. dzięki innowacyjnej przed laty technice nazwanej: synchro stereo, oferującej bogatszą bazę odtwarzanego dźwięku. Płyty z logo Concert Hall wydawane były nie tylko w USA, ale także m.in. we Francji i Wielkiej Brytanii. Na początku lat 1970 firma przestała istnieć a jej katalog przejęła wytwórnia Pye. Do dziś jednak pośród kolekcjonerów czarnych krążków, longplaye Concert Hall cieszą się dużym uznaniem i są celem wielu poszukiwań. W ostatnim czasie udało mi się zdobyć kilka płyt tej wytwórni, zachowanych w idealnym stanie. Jakość dźwięku jest doprawdy zachwycająca.
Jedną z płyt wydaną przez Concert Hall jest longplay zawierający dwa utwory Maxa Brucha.
Sztandarową kompozycją Brucha jest Koncert skrzypcowy No.1, napisany przez niego w wieku zaledwie 30 lat. Ciekawostką jest fakt, iż nigdy później nie udało się kompozytorowi stworzyć utworu, który przebiłby popularnością ten przepiękny koncert. Żaden wrażliwy miłośnik muzyki nie jest w stanie oprzeć się pięknu i wzruszającemu nastrojowi tej kompozycji. Na tle cudnie brzmiącej orkiestry skrzypce wygrywają jedne z najpiękniejszych partii przypisanych im kiedykolwiek przez kogokolwiek. Utwór Maxa Brucha to żelazna klasyka skrzypcowa, choć warto pamiętać iż na ostateczny kształt powszechnie dziś znanej jego formy, duży wpływ miał przyjaciel kompozytora, wirtuoz skrzypiec Joseph Joachim, który w dużej mierze skorygował pierwotną partyturę Brucha.
I Koncertu Skrzypcowego słuchamy na tej płycie w genialnym wykonaniu zmarłego w 2003 roku, węgierskiego skrzypka Tibora Vargi. Muzyk przez lata współpracował z najlepszymi orkiestrami świata i dyrygentami tej klasy co Leonard Bernstein i Wilhelm Furtwängler. Jego genialne wykonania Koncertu Skrzypcowego nr. 2 Beli Bartoka i właśnie Koncertu Skrzypcowego nr. 2 Brucha, którego słuchamy na tej płycie stały się najczęściej stosowanymi przez krytyków muzycznych odniesieniami do interpretacji tych utworów.
Płytę uzupełnia powstały w latach 1880/81 utwór "Kol Nidrei" na wiolonczelę i orkiestrę inspirowany motywami hebrajskimi. Dwa motywy jakie tworzą całość odwołują się do specyfiki religijnych obrzędów, a solowe partie wiolonczeli doskonale podkreślają liturgiczny charakter utworu. Przy wiolonczeli słyszymy dysponującą wyjątkowym darem przekazywania ogromu emocji poprzez instrument, Aurorę Natolę - wiolonczelistkę chwaloną owego czasu przez samego Mścisława Roztropowicza, późniejszą małżonkę i muzę wielkiego argentyńskiego kompozytora Alberto Ginastery.
Obu solistom na płycie towarzyszy Wiedeńska Orkiestra Festiwalowa pod dyrekcją Jeana-Marie Aubersona (Koncert Skrzypcowy) i Heinza Wallberga (Kol Nidrei).
Płyta może stanowić doskonały początek przygody z muzyką Maxa Brucha, którego dorobek obejmuje m.in. trzy symfonie, utwory wokalno-instrumentalne, oraz szerokie spektrum muzyki kameralnej.
Robert Ratajczak
____________________________________________________________________
Bruch: Violin Concerto No.1 / Kol Nidrei Op.45
LP Concert Hall SMS 2587
program:
str.1
1. Bruch: Violin Concerto No.1 in G minor, op.26
a) Vorspiel - Allegro moderato
b) Adagio
str.2
1. Bruch: Violin Concerto No.1 in G minor, op.26 (conclusion)
Finale: Allegro energico
2. Bruch: Kol Nidrei, op.47
Tibor Varga - skrzypce
Aurora Natola - wiolonczela
Vienna Festival Orchestra (dyr. Jean-Marie Auberson, Heinz Wallberg)
____________________________________________________________________
