│  B  │ C │ D │ E │ F │ G │ H │  J  K │ L│ M│ N │ O P │ Q │ R │  T  │  U  │   │ W  Y Z

15.12.16

David WISE: Till They Lay Me Down /2015/

What More Could One Man Want?; Sylvia; Here's That Rainy Day; Home; Kol Nidre; Till They Lay Me Down; Lullaby; Life is But a Song.

[more]

Amerykański saksofonista i kompozytor David Wise jest uczniem samego Gary'ego Bartza, a w Los Angeles stanowi ważny filar lokalnej sceny jazzowej. Systematycznie koncertuje także z rozmaitymi składami na całym Kontynencie, a wśród muzyków z którymi miał sposobność współtworzyć jazzowe combo warto wymienić takie nazwiska jak choćby: saksofonista Bob Sheppard, trębacz Nicholas Payton, gitarzysta Bruce Forman czy basista Rodney Whitaker.
"Till They Lay Me Down" to pierwszy album Davida Wise'a w roli lidera. Płytę wypełnia w większości autorski materiał urodzonego w Wirginii artysty, będący rodzajem muzycznego pamiętnika, którego poszczególne strony saksofonista dedykuje ważnym mu osobom i wydarzeniom. Odnajdziemy tu prawdziwą mieszankę współczesnych brzmień z dawną jazzową estetyką, bluesem i muzyką nasyconą żydowskim folklorem. Wise, zafascynowany brzmieniem swego mentora i nauczyciela Gary'ego Bartza, serwuje nam pełne zaangażowania partie grane na instrumentach tenorowym i barytonowym, a towarzyszy mu grono wyśmienitych muzyków, jak wspomniany gitarzysta Bruce Forman, basista Alex Frank i perkusista Jake Reed.
Do poszczególnych nagrań zgromadzonych na swej pierwszej autorskiej płycie, David Wise zaprosił też wielu znakomitych gości, jak m.in. doskonały kalifornijski gitarzysta rockowy Josh Smith (jego albumem "Over Your Head'', 2015, zachwycaliśmy się w ub. roku), znany z formacji The Spectacular Cover Electric soulowy wokalista Jason Joseph, czy klasyczna wiolonczelistka specjalizująca się w muzyce barokowej, Mikala Schmitz.
Rozpoczynający płytę "What More Could One Man Want?" to przebojowy kawałek r'n'b wyposażony w pełen feelingu wokal i genialną solówkę gitary.
"Sylvia" to z kolei piękna jazzowa ballada w stylu lat 40-tych, którą Wise zadedykował swoim dziadkom. Im także muzyk poświęcił jeden z najlepszych utworów na płycie; swingujący "Here's That Rainy Day", będący duetem lidera z nazywanym "gitarowym mistrzem westernowego bebopu”, niezrównanym Brucem Formanem. Wspaniałe solówki grają tu także Alex Frank i Jake Reed.
Kolejną, stylową balladą jest sentymentalny 10-minutowy temat "Home", nawiązujący do stylistyki wielkich jazzowych mistrzów tenorowych lat 60-tych. Brzmienie Davida Wise'a, genialna artykulacja i pełny, wilgotny dźwięk, sprawia iż zapominamy o tym że słuchamy debiutanckiej płyty młodego muzyka. Podobne wrażenie sprawia także bardzo rozbudowany, utrzymany w konwencji klasycznego bluesa, utwór tytułowy.
Wyjątkowo oryginalnym nagraniem jest, zagrana solo na instrumencie barytonowym, religijna melodia "Kol Nidre" związana z jednym z najważniejszych świąt żydowskich, Jom Kippur.
Innym kameralnym klejnocikiem jest na płycie duet Wise'a z Formanem o wszystko mówiącym tytule: "Lullaby".
Całość kończy trzyczęściowa forma: "Life is But a Song" ozdobiona świetnymi partiami wiolonczeli, w finale przekształcająca się w rodzaj funkującej fiesty.
Muzyczna śmietanka artystów wywodzących się z odległych od siebie muzycznych rejonów, oraz rzadko spotykana różnorodność stylistyczna poszczególnych kompozycji, sprawia że album "Till They Lay Me Down" stanowi rodzaj dźwiękowego kalejdoskopu, mieniącego się rozmaitymi barwami i zmiennym klimatem. Każdy z utworów doskonale sprawdza się jako pojedynczy track, gdyby tak przyrządzony koktajl okazał się niestrawny dla konserwatywnych odbiorców jazzu.
Premiera płyty 6 stycznia 2017 roku.


Robert Ratajczak


o płycie przeczytasz również: TUTAJ


_____________________________________________________________________


 


David WISE: Till They Lay Me Down
CD 2015, David's Wise Music


program:
1. What More Could One Man Want?
2. Sylvia
3. Here's That Rainy Day
4. Home
5. Kol Nidre
6. Till They Lay Me Down
7. Lullaby
8. Life is But a Song, Parts 1 & 2
9. Life is But a Song, Part 3


personel:
David Wise - saksofony, wokal
Bruce Forman - gitara
Alex Frank - bass
Jake Reed - perkusja
oraz:
Jason Joseph, Laura Mace - wokal
Mitchell Cooper - trąbka
Glenn Morrissette, R.W. Enoch - saksofony
Josh Smith - gitara
Amy K. Bormet - instr. klawiszowe
Mikala Schmitz - wiolonczela


_____________________________________________________________________