│  B  │ C │ D │ E │ F │ G │ H │  J  K │ L│ M│ N │ O P │ Q │ R │  T  │  U  │   │ W  Y Z

14.2.17

James GALWAY: The Wayward Wind /1982/

The Homecoming; Don't It Make My Brown Eyes Blue; Duelin' Banjos; Shenandoah; Montana Skies; Piper, Piper; The Wayward Wind; Winter Sunset; Drifter; Smoky Pines; Shaman (Medicine Man); Dreams.

[more]

Nazywany "człowiekiem ze złotym fletem" James Galway, to jeden z pierwszych na świecie flecistów, który zrobił światową karierę jako solista. Zanim to jednak nastąpiło, muzyk w latach 1969-1975 był cenionym instrumentalistą Orkiestry Filharmoników Berlińskich pod kierownictwem samego Herberta von Karajana. Galway ma w dorobku nagrania koncertów Mozarta, utworów Bacha, Vivaldiego, Beethovena i Prokofjewa. Po zaskakującym odejściu z szeregów prestiżowej orkiestry Karajana, flecista podpisał intratny kontrakt płytowy z wytwórnią RCA, decydując się tym samym na wykonywanie muzyki popularnej, skierowanej do szerszego grona odbiorców.
Na wydanej w 1982 roku płycie "The Wayward Wind", artysta otoczył się całą rzeszą znakomitych muzyków związanych z muzyką country, jak choćby pianista David Briggs i gitarzysta John Knowles. Aranżacje partii smyczkowych przygotował z kolei znany z współpracy z Johnnym Cashem, Bill Pursell. Dodatkowo w dwóch utworach (tytułowym, będącym ciekawą wersją bardzo znanego tematu Herba Newmana i Stana Lebowsky'ego, oraz: "Piper, Piper" wzbogaconym partiami dziecięcego chóru), Galwayowi towarzyszy popularna w latach 80-tych piosenkarka country, Sylvia.
Pośród nagrań utrzymanych w relaksacyjnym klimacie znajdziemy też m.in. ocierający się o stylistykę disco końca lat 70-tych: "Drifter" i ciekawie zaaranżowany przez flecistę standard: "On Top Of Old Smoky", tutaj zamieszczony pod tytułem "Smoky Pines".
Warto od czasu do czasu sięgnąć po tę płytę, choćby po to by przypomnieć sobie jak wspaniałym zjawiskiem przed laty było instrumentalne "middle of the road" - nurt szalenie popularny szczególnie u naszych zachodnich sąsiadów, gdzie na listach sprzedaży płyt dominowały krążki takich artystów jak Ricky King, Francis Goya czy Gheorge Zamfir. Tym bardziej, że płyta nagrana została znakomicie i świetnie broni się nawet po upływie 35 lat. Warto dodać, iż w roku 2001 ze względu na olbrzymi wkład irlandzkiego muzyka w kulturę, Królowa Elżbieta II nadała artyście tytuł szlachecki.


Robert Ratajczak


_____________________________________________________________________



James GALWAY: The Wayward Wind
LP 1982, RCA PL 70118


program:
str.1:
1. The Homecoming
2. Don't It Make My Brown Eyes Blue
3. Duelin' Banjos
4. Shenandoah
5. Montana Skies
6. Piper, Piper
str.2:
1. The Wayward Wind
2. Winter Sunset
3. Drifter
4. Smoky Pines
5. Shaman (Medicine Man)
6. Dreams


personel:
James Galway - flet
oraz:
Sylvia - wokal
Charlie McCoy - harmonijka
Jimmy Capps, Randy Scruggs, Dennis W.Morgan, John Knowles, Pete Bordonali, Reggie Young, Brent Rowan, Kenny Mims, Dale Sellers - gitary
Fred Newell - gitara, banjo
Sonny Garrish - steel guitar, dobro
David Briggs - fortepian
Shane Keister - fortepian, syntezator
Nashville String Machine, Shelly Kurland Strings - instr. smyczkowe
Joe Osborn - gitara basowa
Larrie Londin, Buster Phillips - perkusja
Lea Jane Berinati, Jacki Cusic, Bruce Dees, Kye Fleming. Larry Keith, Cindy Nelson, Duane E.West, chór dziecięcy (dyr. W.Breast) - chórki


_____________________________________________________________________