[more]
Z okazji 25-lecia pracy artystycznej Piotra Lemańczyka, na kilka specjalnych koncertów nasz czołowy kontrabasista powołał do życia wyjątkowy kwartet.
Na saksofonie zagrał amerykański muzyk, dysponujący wyjątkowym, głębokim soundem Walter Smith III, przy fortepianie nikt inny jak Dave Kikoski, niezwykle kreatywna postać współczesnego jazzu, artysta angażowany przez największych, a rytmiczne wsparcie, oraz niezwykle kreatywną podstawę perkusyjną zapewnił międzynarodowemu kwartetowi Colin Stranahan, laureat prestiżowego konkursu Thelonious Monk Drum w 2012 roku. Dodatkowo podczas koncertu jaki odbył się w gdańskim klubie Żak w ramach Jazz Jantar Festival 2016, w składzie pojawił czołowy polski puzonista Grzegorz Nagórski. Właśnie nagrania z Żaka wypełniają płytę firmowaną jako: Piotr Lemańczyk Quart-er, która ukazała się w formie CD oraz pod postacią stylowo wydanego i doskonale wytłoczonego longplaya.
Muzyka
Poza autorskimi kompozycjami Lemańczyka w programie płyty znajdziemy świetną wersję tematu "Alone Together" Arthura Schwartza z 1932 roku, po który muzyk sięgnął na płycie już 12 lat temu, na tak właśnie zatytułowanym albumie
Doskonale prezentuje się przy saksofonie Walter Smith III, pełen wyjątkowej ekspresji i zdolności kreowania w czasie rzeczywistym porywających partii, w nieoceniony sposób budujących dramaturgię płyty.
Ekspresja i niecodzienna dynamika towarzyszą także grze Dave'a Kikoskiego, wielokrotnie fundującego nam rozbudowane, pełne nieoczekiwanych zwrotów solówki przy wtórze sekundującej mu sekcji rytmicznej.
Wyjątkowe popisy instrumentalne obojga artystów oraz niezrównanego Grzegorza Nagórskiego znajdziemy podczas najdłuższego na płycie (15 minut), genialnego tematu "Gonz", ozdobionego także jedną z najwspanialszych solówek lidera składu.
Świetnie wpasował się w skład Colin Stranahan, w intuicyjny sposób współpracujący z liderem, a także serwujący nam porywające solówki. Jego pełna fantazji oprawa towarzysząca zdominowanemu przez świetne partie puzonu i saksofonu "Alone Together", to prawdziwe mistrzostwo.
Na "Live In Klub Żak" Piotr Lemańczyk, zdaje się znajdować w idealnym dla siebie składzie, złożonym z muzyków spośród których każdy odcisnął własne, niepowtarzalne piętno na docierającej do nas muzyce. Po konstelacjach kontrabasisty z młodszymi, mniej doświadczonymi jazzmanami, doczekaliśmy się albumu, na którym mamy okazję usłyszeć go w idealnym "sosie", w którym każdy ze składników w nieoceniony sposób wpływa na smak całości.
W ciągu 25 lat działalności artystycznej Piotr Lemańczyk miał okazję współpracować z naprawdę największymi muzykami zarówno z polskiej jak światowej czołówki. Doskonale się stało, iż w ramach obchodzonego jubileuszu muzyk powołał do życia skład jaki wpisze się zapewne grubą czcionką w jego dotychczasową biografię. Świetnie, że doczekaliśmy płyty, która śmiało konkurować może z genialnym albumem kontrabasisty: "Amhran" z 2013 roku.
Realizacja
Płyta analogowa wytłoczona jest wzorcowo. Brak jakichkolwiek dodatkowych szumów, bądź trzasków po opuszczeniu igły na winyl.
Doskonale brzmią partie kontrabasu, które zapewne z oczywistych względów realizatorzy otoczyli szczególnym priorytetem. Każda solówka charakteryzuje się pełnym przestrzeni brzmieniem odsłaniając szeroki zakres niskich tonów. W partiach saksofonu tenorowego oszczędzono nam irytujących efektów przesterowania właściwych wielu koncertowym nagraniom realizowanym w małych klubach. Jedynie partie fortepianu robią wrażenie pozbawionych przestrzeni, a niejednokrotnie brzmią wręcz płasko i syntetycznie. Być może przyczyna tkwi w samym instrumencie, co tłumaczyłoby ten dźwiękowy dyskomfort.
Na analogowej płycie pominięto 2 utwory, które znalazły się na kompakcie ("Instead Of Mops" oraz "Double Escape / From Żak"), oraz zmieniono kolejność nagrań, by zachować właściwy tradycyjnym longplayom czas odtwarzania (ok. 43 minuty). Mimo to, konfrontując równolegle wydaną płytę CD z analogowym nośnikiem - wybieram płytę winylową. Muzyka z jaką mamy do czynienia, tak silnie nawiązująca do przeszłości, zdecydowanie lepiej smakuje na dużym talerzu.
Stylowa okładka płyty (dzieło firmy Acrobat) wywołuje skojarzenia z historycznymi albumami z lat 60-tych, takich wytwórni jak Blue Note czy Impulse, dla których nagrywali najwięksi jazzmani. To również rodzaj hołdu epoce i stylistyce Wielkich Mistrzów, którym Piotr Lemańczyk od zawsze pozostaje wierny.
Album ukazał się 20 stycznia 2017 roku.
Robert Ratajczak
_____________________________________________________________________
Piotr LEMAŃCZYK Quart-er: Live In Klub Żak
2016 Soliton CD SL 580-2 / LP SL 581-2
program:
CD:
1. Untiteled Story
2. Double Escape
3. Gonz
4. Instead Of Mops
5. Almost Close
6. Alone Together
7. Double Escape / From Żak
LP
str.1:
1. Untiteled Story
2. Gonz
str.2:
1. Double Escape
2. Almost Close
3. Alone Together
personel:
Walter Smith III - saksofon
David Kikoski - fortepian
Piotr Lemańczyk - kontrabas
Colin Stranahan - perkusja
oraz:
Grzegorz Nagórski - puzon
_____________________________________________________________________
opisy innych płyt Piotra Lemańczyka:
