Call Me; No Moon At All; Young At Heart; Black And Gold; Too Marvelous For Words; Fifty Ways To Leave Your Lover; All Or Nothing At All; Easy To Love; The Hard Way; Please, Please, Please Let Get What I Want / Last Night I Dreamt; Jump For Jpy; All The Way
Zafascynowany legendą Billie Holiday i Tonyego Benneta, młody wokalista Alexander Stewart z nieocenioną pomocą pianisty i dyrektora muzycznego Alexa Webba zadebiutował wyśmienitą płytą, na której sięgnął zarówno po Cole Portera, Duke'a Ellingtona jak i ...Paula Simona, The Smiths i Blondie. Znany z doskonałych koncertów w najbardziej prestiżowych klubach jak choćby legendarny Klub Ronniego Scotta, Stewart na swym pierwszym albumie ''All Or Nothing At All'' (2013) olśniewa zarówno niezwykłym pełnym ciepła podejściem do klasyki jazzu jak i prezentuje się w specjalnie dla niego skomponowanych utworach jako pełen niezwykłej energii, obdarzony wyjątkową charyzmą artysta. Wokaliście towarzyszy 7-osobowy band pod kierownictwem znanego i cenionego na świecie kompozytora i pianisty Alexa Webba tworzony przez takie znakomitości jak choćby saksofonista tenorowy Frank Griffith (znany z współpracy z Ronem Carterem) czy puzonista Winston Rollins. Pośród nagrań na płycie znajdziemy także te dokonane wraz z zaproszonymi gośćmi jak choćby dynamiczny duet z enigmatyczną Chiną Moses (córką Dee Dee Bridgewater), znaną z niedawnej płyty ''Checking In'' (2012) nagranej wraz z Ikizem (przebój ''Insanely''), czy udział w nagraniu ''Fifty Ways To Leave Your Lover'' basisty Andrew Cleynderta.
Zaskakującym początkiem albumu jest bezceremonialnie swingująca wersja utworu spopularyzowanego ongiś przez zespół Blondie: ''Call Me''. Tą kompozycję Debbie Harry i samego Georgio Morodera, Alexander Stewart przedstawia w doskonałej interpretacji już na samym początku płyty ''nokautując'' niejako słuchacza niezwykłym potencjałem tkwiącym w młodym wokaliście z Manchesteru.
Zarówno w swingujących utworach w rodzaju ''Too Marvelous For Words'' Johhny'ego Mercera i ''Easy To Love'' Cole Portera, czy dynamicznym bluesowym ''Fifty Ways To Leave Your Lover'' Paula Simona, mamy do czynienia z robiącymi wrażenie nieograniczonych możliwości wokalnych młodego artysty.
Doskonałym, stylowym zakończeniem płyty jest przepiękna interpretacja ''All The Way'' Jimmy'ego Van Heusena ozdobiona olśniewająca partią trąbki.
Alexander Stewart nie jest kolejnym mizdżącym się w stronę słuchacza naśladowcą młodego Cheta Bakera, lecz artystą pełnym indywidualizmu, własnej osobowości i charyzmy.
Pamiętając wyśmienity debiut Haryo Sedhono sprzed roku (''Close To You'', 2012) czy oszałamiający światowy sukces Matta Duska (''Good News'', 2010), nie można przejść obojętnie wobec propozycji młodego artysty z Manchesteru, dla którego debiut pod flagą wytwórnii Herzog Records miejmy nadzieję okaże się początkiem światowych sukcesów. Zasługuje na nie bowiem z nawiązką. Premiera płyty 12 kwietnia 2013.
Zaskakującym początkiem albumu jest bezceremonialnie swingująca wersja utworu spopularyzowanego ongiś przez zespół Blondie: ''Call Me''. Tą kompozycję Debbie Harry i samego Georgio Morodera, Alexander Stewart przedstawia w doskonałej interpretacji już na samym początku płyty ''nokautując'' niejako słuchacza niezwykłym potencjałem tkwiącym w młodym wokaliście z Manchesteru.
Zarówno w swingujących utworach w rodzaju ''Too Marvelous For Words'' Johhny'ego Mercera i ''Easy To Love'' Cole Portera, czy dynamicznym bluesowym ''Fifty Ways To Leave Your Lover'' Paula Simona, mamy do czynienia z robiącymi wrażenie nieograniczonych możliwości wokalnych młodego artysty.
Doskonałym, stylowym zakończeniem płyty jest przepiękna interpretacja ''All The Way'' Jimmy'ego Van Heusena ozdobiona olśniewająca partią trąbki.
Alexander Stewart nie jest kolejnym mizdżącym się w stronę słuchacza naśladowcą młodego Cheta Bakera, lecz artystą pełnym indywidualizmu, własnej osobowości i charyzmy.
Pamiętając wyśmienity debiut Haryo Sedhono sprzed roku (''Close To You'', 2012) czy oszałamiający światowy sukces Matta Duska (''Good News'', 2010), nie można przejść obojętnie wobec propozycji młodego artysty z Manchesteru, dla którego debiut pod flagą wytwórnii Herzog Records miejmy nadzieję okaże się początkiem światowych sukcesów. Zasługuje na nie bowiem z nawiązką. Premiera płyty 12 kwietnia 2013.
skład:
Alexander Stewart - wokal
Alex Webb - fortepian
Gary Crosby - kontrabas
Andy Chapman - perkusja
Nathaniel Facey - saksofon
Frank Griffith - saksofon
Freddy Gavita - trąbka
Robbie Robson - trąbka
Winston Rollins - puzon
Adrian Fry - puzon
oraz:
Andrew Cleynert - bass
China Moses - wokal
