Blues Boys Tune; Bad Case Of Love; I'll Survive; Mean Ole' World; Blues Man; Broken Promise; Darlin' What Happened; Shake It Up And Go; Blues We Like; Good Man Gone Bad; If I Lost You; Tell Me Baby; I Got Some Outside Help I Don't Need; Blues In ''G''; If That Ain't It I Quit
Nigdy nie zapomnę koncertu B.B.Kinga w 1996 roku w Poznaniu. Od tamtej pory wytrwale gromadzę jego płyty, choć nigdy nie podjąłbym się próby skompletowania pełnej dyskografii B.B.Kinga. Ten album pochodzi z 1998 roku, a więc z okresu gdy Mistrz ''tańczył z gwiazdami'', czego dowodem są choćby płyty ''Lucille & Friends'' (1995) i ''Deuces Wild'' (1997), na których znalazły się wspólne nagrania m.in. z Stevie Wonderem, Johnem Lee Hookerem, Gary Moorem, Brandfordem Marsalisem, Ringo Starrem, Vanem Morrisonem, Dionne Warwick, The Rolling Stones, Joe Cockerem, Davidem Gilmourem czy Ericem Claptonem (także późniejsza wspólna płyta ''Riding With The King'', 2000).
''Blues On The Bayou'' to jednak klasyczny album B.B.Kinga złożony z piętnastu jego własnych kompozycji napisanych pod koniec XX wieku. Jak zwykle w przypadku nagrań B.B.Kinga z ostatnich trzech dziesięcioleci, mamy do czynienia z wyśmienitą aranżacją utworów na sekcję dętą (Melvin Jackson, James Bolden, Stanley Abernathy), świetne partie kolejnej (której to już z kolei) gitary o imieniu Lucille i głęboki, silny głos 73-letniego już wówczas B.B.Kinga.
Pięknie brzmią również partie fortepianu i organów Jamesa Sellsa Toneya, czego najjaśniejszym dowodem wydaje się choćby ballada ''Blues Man'' (fortepian) i temat''Broken Promise'' (organy Hammonda).
Dęciaki natomiast wyjątkowo dominują w wyśmienitym temacie ''Blues We Like''ozdobionym także jedynymi w swoim rodzaju Hammondami Toneya.
Gitara basowa Michaela Dostera z kolei, kreuje świetny podkład rytmiczny w nasączonym stylistyką rhythm'n'bluesa, transowym ''Blues In ''G''''.
W książeczce płyty czytamy m.in.: ''Spośród wielu nagrań wraz z Lucille jakie miałem przyjemność dokonać na przestrzeni lat, ta płyta jest szczególnie bliska mojemu sercu. Była to też jedna z najspokojniejszych sesji nagraniowych w moim życiu: nikt nie mówił nam co i jak zrobić. Nie było takiej potrzeby -grałem z najlepszym zespołem jaki udało mi się stworzyć. Chciałem wrócić do podstaw: znalazłem kilka starszych swoich utworów, dołożyłem parę zupełnie nowych kompozycji i nagraliśmy je w ciągu zaledwie czterech dni stawiając na prostotę wolną od najróżniejszych studyjnych sztuczek''. Efekt doprawdy wyśmienity! W trzech utworach pojawia się co prawda partia smyczków, ale nagrany w Luizjanie album ''Blues On The Bayou'' to rzeczywiście płyta nagrana bez dogrywek i innych technicznych zabiegów. B.B.King jest także producetem całości co potęguje wrażenie obcowania z najbardziej osobistym obliczem Bluesowego Geniusza Wszechczasów.
Album zdobył Nagrodę Grammy w 2000 roku w kategorii Najlepszy Tradycyjny Album Bluesowy.
''Blues On The Bayou'' to jednak klasyczny album B.B.Kinga złożony z piętnastu jego własnych kompozycji napisanych pod koniec XX wieku. Jak zwykle w przypadku nagrań B.B.Kinga z ostatnich trzech dziesięcioleci, mamy do czynienia z wyśmienitą aranżacją utworów na sekcję dętą (Melvin Jackson, James Bolden, Stanley Abernathy), świetne partie kolejnej (której to już z kolei) gitary o imieniu Lucille i głęboki, silny głos 73-letniego już wówczas B.B.Kinga.
Pięknie brzmią również partie fortepianu i organów Jamesa Sellsa Toneya, czego najjaśniejszym dowodem wydaje się choćby ballada ''Blues Man'' (fortepian) i temat''Broken Promise'' (organy Hammonda).
Dęciaki natomiast wyjątkowo dominują w wyśmienitym temacie ''Blues We Like''ozdobionym także jedynymi w swoim rodzaju Hammondami Toneya.
Gitara basowa Michaela Dostera z kolei, kreuje świetny podkład rytmiczny w nasączonym stylistyką rhythm'n'bluesa, transowym ''Blues In ''G''''.
W książeczce płyty czytamy m.in.: ''Spośród wielu nagrań wraz z Lucille jakie miałem przyjemność dokonać na przestrzeni lat, ta płyta jest szczególnie bliska mojemu sercu. Była to też jedna z najspokojniejszych sesji nagraniowych w moim życiu: nikt nie mówił nam co i jak zrobić. Nie było takiej potrzeby -grałem z najlepszym zespołem jaki udało mi się stworzyć. Chciałem wrócić do podstaw: znalazłem kilka starszych swoich utworów, dołożyłem parę zupełnie nowych kompozycji i nagraliśmy je w ciągu zaledwie czterech dni stawiając na prostotę wolną od najróżniejszych studyjnych sztuczek''. Efekt doprawdy wyśmienity! W trzech utworach pojawia się co prawda partia smyczków, ale nagrany w Luizjanie album ''Blues On The Bayou'' to rzeczywiście płyta nagrana bez dogrywek i innych technicznych zabiegów. B.B.King jest także producetem całości co potęguje wrażenie obcowania z najbardziej osobistym obliczem Bluesowego Geniusza Wszechczasów.
Album zdobył Nagrodę Grammy w 2000 roku w kategorii Najlepszy Tradycyjny Album Bluesowy.
skład:
B.B.King - wokal, gitara
Melvin Jackson - saksofon
James Bolden - trąbka
Stanley Abernathy - trąbka
James Sells Toney - instr.klawiszowe
Leon Warren - gitara
Michael Doster - gitara basowa
Calep Emphrey Jr. - perkusja
Tony Coleman - instr.perkusyjne
