Man About A Dog; Nadal Kocham Cie; Now That You've Grown Up Son; Zelda; Red Or White; Kiss My Lady Goodbye; Something You Said; This Time You're Wrong; What Happens In The Band
Billy Neal śpiewa i występuje na scenie od piątego roku życia. Jako dziecko występował w Royal English Opera i Covent Garden Opera. Na swoim koncie ma również filmowe ''przygody'' jak choćby epizod w filmie z Sophią Loren i Richardem Burtonem. Jest z zamiłowania żeglarzem a do najbardziej ekscentrycznych jego wyczynów należy przepłynięcie Kanału Angielskiego w wannie, dzięki czemu został w 1981 roku wpisany do Księgi Rekordów Guinessa. Gdy zdecydował w pełni poświęcić się muzyce, stworzył grupę The Right Honorable Gentlemen i wyruszył w trasę koncertową po Niemczech. Kolejny zespół Billa to The Rhythm Machine, który był zapraszany na występy m.in. przez Roberta Planta i Micka Jaggera a nawet przez angielskie księżniczki: Dianę i Annę. Miał też okazję nagrywać w legendarnym londyńskim studio przy Abbey Road. W roku 1997 Bill po raz pierwszy przybył do Polski, w której do tego stopnia się zakochał iż rok później poślubił Polkę -Ewę. Od tej pory regularnie przylatuje do Polski co roku, gdzie ma swój drugi dom i teściów, a od kilku lat również nagrywa i koncertuje.
Po raz pierwszy na polskiej płycie głos Neala pojawił się w 2011 roku w trzech utworach albumu określanego mianem ''encyklopedii bluesa''. Mowa o płycie Zespołu Jarka Śmietany i Wojtka Karolaka: ''I Love The Blues'' (2011). Od czasu historycznego spotkania z Jarkiem na plaży w Myślenicach latem 2010 roku, Billy Neal podczas każdego pobytu w Polsce koncertował wraz z Jarkiem Śmietaną. W roku 2011 pojawił się m.in. na Festiwalu ''Jazz w lesie'' w Sulęczynie, oraz choćby podczas Koncertu Benefisowego Jarka Śmietany w Krakowie (03.09.2011) czy dwukrotnie w klubie Blue Note w Poznaniu (25.11.2011 i 11.05.2012). W roku 2012 ukazała się płyta będąca zapisem jednego z wspaniałych koncertów Billa i Jarka Śmietany: ''Live! At Impart'' (2012). Dopiero jednak rok 2013 przynosi nagrany w sierpniu 2012 roku w Krakowie w pełni autorski album Billy'ego Neala: ''I Believe''. Tytuł płyty firmowanej jako: Billy Neal & The Jarek Smietana Band w dniach kiedy docierają do nas informacje o ciężkiej chorobie Jarka niesie z sobą głęboki przekaz. Także jedyny utwór na płycie o polskim tytule (''Nadal Kocham Cie'') Bill zadedykował właśnie Jarkowi, a na odwrocie okładki widnieje informacja o tym, iż 50% dochodu ze sprzedaży płyty Artysta przeznacza na poczet fundacji wspomagającej Jarka Śmietanę w tych trudnych chwilach. To doprawdy wielki i szlachetny gest a zarazem wyraz wielkiej przyjaźni jaka łączy obu Artystów.
Billy Neal mówi o tej płycie:
''Ta płyta jest dla mnie naprawdę wyjątkowa. Została nagrana niemal na żywo. Zabrałem polskich muzyków do Radia Kraków, zagrałem im demo każdego utworu, dałem nuty i ruszyliśmy z nagrywaniem. Śpiewalem na żywo i muzycy grali na żywo. Nagranie ma minimalną ilość poprawek, nie tak jak dużo ''przeprodukowanych'' płyt, które tracą przez to pasje i emocje. Nasze nagrywanie było proste: nagraliśmy każdy utwór trzy razy i wybraliśmy najlepszą wersję każdej z piosenek.
Wiedziałem że mogę oczekiwać bardzo wysokiego standardu gry od Jarka, Wojtka (Wojtek Karolak -przyp.aut) i Adama (Adam Czerwiński -przy.aut),bo grałem już z Nimi wiele razy. Wiedziałem że wniosą do mojego projektu geniusz i inspiracje. Natomiast byłem pozytywnie zaskoczony mało mi znanym basistą Robertem Szewczugą, który przekroczył moje najśmielsze oczekiwania''.
Po raz pierwszy na polskiej płycie głos Neala pojawił się w 2011 roku w trzech utworach albumu określanego mianem ''encyklopedii bluesa''. Mowa o płycie Zespołu Jarka Śmietany i Wojtka Karolaka: ''I Love The Blues'' (2011). Od czasu historycznego spotkania z Jarkiem na plaży w Myślenicach latem 2010 roku, Billy Neal podczas każdego pobytu w Polsce koncertował wraz z Jarkiem Śmietaną. W roku 2011 pojawił się m.in. na Festiwalu ''Jazz w lesie'' w Sulęczynie, oraz choćby podczas Koncertu Benefisowego Jarka Śmietany w Krakowie (03.09.2011) czy dwukrotnie w klubie Blue Note w Poznaniu (25.11.2011 i 11.05.2012). W roku 2012 ukazała się płyta będąca zapisem jednego z wspaniałych koncertów Billa i Jarka Śmietany: ''Live! At Impart'' (2012). Dopiero jednak rok 2013 przynosi nagrany w sierpniu 2012 roku w Krakowie w pełni autorski album Billy'ego Neala: ''I Believe''. Tytuł płyty firmowanej jako: Billy Neal & The Jarek Smietana Band w dniach kiedy docierają do nas informacje o ciężkiej chorobie Jarka niesie z sobą głęboki przekaz. Także jedyny utwór na płycie o polskim tytule (''Nadal Kocham Cie'') Bill zadedykował właśnie Jarkowi, a na odwrocie okładki widnieje informacja o tym, iż 50% dochodu ze sprzedaży płyty Artysta przeznacza na poczet fundacji wspomagającej Jarka Śmietanę w tych trudnych chwilach. To doprawdy wielki i szlachetny gest a zarazem wyraz wielkiej przyjaźni jaka łączy obu Artystów.
Billy Neal mówi o tej płycie:
''Ta płyta jest dla mnie naprawdę wyjątkowa. Została nagrana niemal na żywo. Zabrałem polskich muzyków do Radia Kraków, zagrałem im demo każdego utworu, dałem nuty i ruszyliśmy z nagrywaniem. Śpiewalem na żywo i muzycy grali na żywo. Nagranie ma minimalną ilość poprawek, nie tak jak dużo ''przeprodukowanych'' płyt, które tracą przez to pasje i emocje. Nasze nagrywanie było proste: nagraliśmy każdy utwór trzy razy i wybraliśmy najlepszą wersję każdej z piosenek.
Wiedziałem że mogę oczekiwać bardzo wysokiego standardu gry od Jarka, Wojtka (Wojtek Karolak -przyp.aut) i Adama (Adam Czerwiński -przy.aut),bo grałem już z Nimi wiele razy. Wiedziałem że wniosą do mojego projektu geniusz i inspiracje. Natomiast byłem pozytywnie zaskoczony mało mi znanym basistą Robertem Szewczugą, który przekroczył moje najśmielsze oczekiwania''.
Żartobliwy tytuł i przekaz utworu o ujmującym tytule ''Man About A Dog'' wprowadza dobry nastrój i klimat beztroskiej zabawy w rytmie rockowego boogie. Popis wyjątkowej wiruozerii w trakcie utworu daje ''boogie-woogie man'' -Mistrz Wojtek Karolak. Swoistą atrakcją nagrania jest wykorzystanie w utworze głosu ukochanej przez Jarka suczki Lucy, z którą Jarek i Bill ochoczo ...szczekają.
''Nadal Kocham Cie'' to bezwzględnie kandydat na wielki przebój, spełniający wszelkie warunki miana potencjalnego hitu i mający wielkie predyspozycje ku temu. Wpadająca w ucho, jednak bardzo subtelna i wyszukana linia melodyczna, doskonała aranżacja, świetna partia gitary (dodatkowo w tym utworze gra Sebastian Stańczyk) i tytułowe: ''nadal kocham Cie'' będące refrenem w języku polskim z uroczym akcentem Australijczyka. Myślę, iż sam Joe Cocker nie powstydziłby się tego nagrania. Czapki z głów przed Billem!
''Now That You've Grown Up Son'' Bill napisał z myślą o swym synu Leonie. Żartobliwy tekst utworu doskonale harmonizuje z brzmieniem nasączonym lekko brzmiącymi bluesowymi nutami. Świetne solo Jarka Śmietany i jak zwykle niezwykły (sic!) Wojtek Karolak.
Typowe boogie-woogie to opowiadająca o uzależnieniach od gier komputerowych''Zelda''. This is rock'n'roll!
Nieco inaczej (bardzo delikatnie) brzmi wokal Billa podczas ujmującego klimatem tematu ''Red Or White''. Zastosowanie pogłosu doskonale sprawdza się w tym przejmującym utworze, świetnie wyprodukowanym i zagranym przez tak wspaniały skład z jakim mamy do czynienia na tym albumie. Piękna, przebojowa ballada.
Utrzymany w szybkim rytmie, bluesowy ''Kiss My Lady Goodbye'' wydaje się znajdować w grupie tych utworów z ''I Believe'', w których najlepiej czują się razem Wojtek Karolak i Jarek Śmietana. Nie mogę słuchać ich gry w tym nagraniu bez skojarzeń z wyśmienitym albumem ''I Love The Blues'' (2011). Dosłownie rzuca na kolana podczas ''Kiss My Lady Goodbye'' aranżacja partii dętych i solo Roberta Szewczugi na basie.
To nie jedyna chwila, gdy basista zwraca na siebie uwagę w tak wyjątkowy sposób. Funkujący ''Something You Said'' bowiem to kolejny popis Szewczugi, którego gra wraz z tercetem: Śmietana-Karolak-Czerwiński i przejmująco zawodzącym Billem, oraz przede wszystkim rewelacyjne solo w czwartej minucie, dosłownie paraliżuje słuchacza.
Kolejny utwór w konwencji klasycznego melodyjnego bluesa to ''This Time You're Wrong''. Karolak i Śmietana z wykwintnie kreowanym tłem Adama Czerwińskiego przekomarzają się pomiędzy partiami niemal falsetującego Billa. Lepiej być nie może.
Utrzymany w średnim rytmie, żartobliwy ''What Happens In The Band'' opowiada w krzywym zwierciadle o życiu muzyków rockowych. Pulsujący rytm basu, jedna z najlepszych na płycie solówka Karolaka, piękne partie dęte i niemal wykrzykiwany rytmiczny refren.
Kończący płytę, tytułowy utwór jako jedyny nagrany został wraz z basistą Marcinem Lamchem (Coherence Quartet, Soyka Kolektyw, Tubis Trio) oraz dodatkową gitarą i klawiszami Petera Wilkinsona. Znany z koncertowej wersji na płycie ''Live! At Impart''(2012) początkowo nie miał znaleźć się na tym albumie. Tymczasem okazało się, iż ze względu na szczególne okoliczności w jakich płyta się ukazała -mało iż jest pięknym zwieńczeniem całości, od tej przejmujacej piosenki wziął się tytuł całego albumu. Ten doskonale znany z koncertów utwór napisany został pierwotnie dla siostry Billa, gdy ten dowiedział się o jej poważnej chorobie. Dziś dodaje energii i sił wielu fanom Neala nie tylko w walce z chorobą, ale też w pokonaniu rozmaitych życiowych problemów o czym kilkakrotnie Muzyk dowiedzial się podczas spotkań ze swoimi fanami. W związku z chorobą Jarka przekaz utworu nabrał wyjątkowego znaczenia. Ta utrzymana w klimacie najwspanialszych rockowych ballad, ozdobiona wspaniałym solem saksofonu tenorowego Neala i gitarą Śmietany przejmująca pieśń, to trzeci w tym zbiorze obok ''Nadal Kocham Cie'' i ''Red Or White'' potencjalny kandydat do miana wielkiego przeboju.
Płyta doskonale zrealizowana i świetnie wpasowująca się w konwencję melodyjnego rockowego bluesa. Nie sposób komentować wirtuozerii każdego z instrumentalistów, gdy mamy do czynienia z tak pomnikowymi postaciami jak Jarek Śmietana, Wojtek Karolak czy Adam Czerwiński.
Szkoda tylko, iż ''I Believe'' ukazuje się w tak trudnych dla Jarka Śmietany dniach.
''Nadal Kocham Cie'' to bezwzględnie kandydat na wielki przebój, spełniający wszelkie warunki miana potencjalnego hitu i mający wielkie predyspozycje ku temu. Wpadająca w ucho, jednak bardzo subtelna i wyszukana linia melodyczna, doskonała aranżacja, świetna partia gitary (dodatkowo w tym utworze gra Sebastian Stańczyk) i tytułowe: ''nadal kocham Cie'' będące refrenem w języku polskim z uroczym akcentem Australijczyka. Myślę, iż sam Joe Cocker nie powstydziłby się tego nagrania. Czapki z głów przed Billem!
''Now That You've Grown Up Son'' Bill napisał z myślą o swym synu Leonie. Żartobliwy tekst utworu doskonale harmonizuje z brzmieniem nasączonym lekko brzmiącymi bluesowymi nutami. Świetne solo Jarka Śmietany i jak zwykle niezwykły (sic!) Wojtek Karolak.
Typowe boogie-woogie to opowiadająca o uzależnieniach od gier komputerowych''Zelda''. This is rock'n'roll!
Nieco inaczej (bardzo delikatnie) brzmi wokal Billa podczas ujmującego klimatem tematu ''Red Or White''. Zastosowanie pogłosu doskonale sprawdza się w tym przejmującym utworze, świetnie wyprodukowanym i zagranym przez tak wspaniały skład z jakim mamy do czynienia na tym albumie. Piękna, przebojowa ballada.
Utrzymany w szybkim rytmie, bluesowy ''Kiss My Lady Goodbye'' wydaje się znajdować w grupie tych utworów z ''I Believe'', w których najlepiej czują się razem Wojtek Karolak i Jarek Śmietana. Nie mogę słuchać ich gry w tym nagraniu bez skojarzeń z wyśmienitym albumem ''I Love The Blues'' (2011). Dosłownie rzuca na kolana podczas ''Kiss My Lady Goodbye'' aranżacja partii dętych i solo Roberta Szewczugi na basie.
To nie jedyna chwila, gdy basista zwraca na siebie uwagę w tak wyjątkowy sposób. Funkujący ''Something You Said'' bowiem to kolejny popis Szewczugi, którego gra wraz z tercetem: Śmietana-Karolak-Czerwiński i przejmująco zawodzącym Billem, oraz przede wszystkim rewelacyjne solo w czwartej minucie, dosłownie paraliżuje słuchacza.
Kolejny utwór w konwencji klasycznego melodyjnego bluesa to ''This Time You're Wrong''. Karolak i Śmietana z wykwintnie kreowanym tłem Adama Czerwińskiego przekomarzają się pomiędzy partiami niemal falsetującego Billa. Lepiej być nie może.
Utrzymany w średnim rytmie, żartobliwy ''What Happens In The Band'' opowiada w krzywym zwierciadle o życiu muzyków rockowych. Pulsujący rytm basu, jedna z najlepszych na płycie solówka Karolaka, piękne partie dęte i niemal wykrzykiwany rytmiczny refren.
Kończący płytę, tytułowy utwór jako jedyny nagrany został wraz z basistą Marcinem Lamchem (Coherence Quartet, Soyka Kolektyw, Tubis Trio) oraz dodatkową gitarą i klawiszami Petera Wilkinsona. Znany z koncertowej wersji na płycie ''Live! At Impart''(2012) początkowo nie miał znaleźć się na tym albumie. Tymczasem okazało się, iż ze względu na szczególne okoliczności w jakich płyta się ukazała -mało iż jest pięknym zwieńczeniem całości, od tej przejmujacej piosenki wziął się tytuł całego albumu. Ten doskonale znany z koncertów utwór napisany został pierwotnie dla siostry Billa, gdy ten dowiedział się o jej poważnej chorobie. Dziś dodaje energii i sił wielu fanom Neala nie tylko w walce z chorobą, ale też w pokonaniu rozmaitych życiowych problemów o czym kilkakrotnie Muzyk dowiedzial się podczas spotkań ze swoimi fanami. W związku z chorobą Jarka przekaz utworu nabrał wyjątkowego znaczenia. Ta utrzymana w klimacie najwspanialszych rockowych ballad, ozdobiona wspaniałym solem saksofonu tenorowego Neala i gitarą Śmietany przejmująca pieśń, to trzeci w tym zbiorze obok ''Nadal Kocham Cie'' i ''Red Or White'' potencjalny kandydat do miana wielkiego przeboju.
Płyta doskonale zrealizowana i świetnie wpasowująca się w konwencję melodyjnego rockowego bluesa. Nie sposób komentować wirtuozerii każdego z instrumentalistów, gdy mamy do czynienia z tak pomnikowymi postaciami jak Jarek Śmietana, Wojtek Karolak czy Adam Czerwiński.
Szkoda tylko, iż ''I Believe'' ukazuje się w tak trudnych dla Jarka Śmietany dniach.
skład:
Billy Neal - wokal, saksofony
Jarek Smietana - gitary
Wojtek Karolak - organy Hammonda
Adam Czerwinski - perkusja
oraz:
Robert Szewczuga, Marcin Lamch - gitara basowa
gościnie:
Tim Sayer - trąbka
Sebastian Stańczyk, Ken Raph - gitara
Peter Wilkinson - gitara i instr.klawiszowe
Lucy Smietana - wokal
