Cirikli; Pe ulita armaneasca; Pristana si Rada; Zuhresko suno; Lume, vai!; Me pacav; Nane tute panori; Sevdano le, lube le; lese-n codrii firul ierbii; Moroz; Ioane, Ioane!; Te astept
Na wydaną 9 lipca 2011 roku przez wytwórnię Oriente Musik (znaną choćby z wyśmienitego, pełnego odniesień do kultury romskiej ale także do jazzu i Brechta albumu Sandy Weigl ''Gypsy In A Tree'', 2012) drugą płytę lubelskiej formacji Caci Vorba, podobnie jak na debiutancki album zespołu (''Szczera mowa'', 2008) spadł dosłownie deszcz nagród i wyróżnień. Wśród tych najważniejszych wymienić należy tytuły: Folkowy Fonogram Roku 2011 Programu II Polskiego Radia i Płyta Roku 2011 w plebiscycie portalu etno.serpent (Polska) czy Nagrodę Niemieckich Krytyków Fonograficznych.
Caci Vorba to formacja, której muzykę określić można jako fuzję muzyki etno i jazzu, utrzymaną w konwencji ludowej muzyki bałkańskiej. Niewątpliwym atrybutem zespołu jest fakt, iż zarówno ludowe utwory Bułgarii, Rumunii, Słowacji czy Rosji jak i kompozycje Piotra Majczyny do słów Marii Natanson wykonywane są na tradycyjnych instrumentach ludowych, takich jak choćby: węgierska bracsa, tureckie kemence, greckie bouzouki, rumuńska kobza czy darabuka i dombek.
Istniejąca od 2006 roku grupa swym drugim albumem potwierdziła swój status na europejskiej scenie folkowej, umacniając swą markę formacji potrafiącej przetworzyć tradycyjną muzykę ludową w ramy muzyki określanej jako "bałkański twist" czy "rumuński rock'n'roll", choć sami muzycy lubią określać swój styl jako joc'n'roll ("joc" to w języku Romów rodzaj beztroskiego tańca i zabawy).
Płyta ''Tajno Biav'' to zbiór dwunastu pieśni, często skłaniających do zadumy lecz przede wszystkim emanujących niezwykłą energią i skłaniającą do, jeśli nie tańca -to na pewno do rytmicznego podrygiwania w trakcie słuchania takich utworów jak rumuńska piosenka ''Pe ulita armaneasca'' czy kończącej płytę pieśni ''Te astept''. Urzekająca wirtuozeria i niepowtarzalne, pełne żaru interpretacje. This is joc'n'roll!
Caci Vorba to formacja, której muzykę określić można jako fuzję muzyki etno i jazzu, utrzymaną w konwencji ludowej muzyki bałkańskiej. Niewątpliwym atrybutem zespołu jest fakt, iż zarówno ludowe utwory Bułgarii, Rumunii, Słowacji czy Rosji jak i kompozycje Piotra Majczyny do słów Marii Natanson wykonywane są na tradycyjnych instrumentach ludowych, takich jak choćby: węgierska bracsa, tureckie kemence, greckie bouzouki, rumuńska kobza czy darabuka i dombek.
Istniejąca od 2006 roku grupa swym drugim albumem potwierdziła swój status na europejskiej scenie folkowej, umacniając swą markę formacji potrafiącej przetworzyć tradycyjną muzykę ludową w ramy muzyki określanej jako "bałkański twist" czy "rumuński rock'n'roll", choć sami muzycy lubią określać swój styl jako joc'n'roll ("joc" to w języku Romów rodzaj beztroskiego tańca i zabawy).
Płyta ''Tajno Biav'' to zbiór dwunastu pieśni, często skłaniających do zadumy lecz przede wszystkim emanujących niezwykłą energią i skłaniającą do, jeśli nie tańca -to na pewno do rytmicznego podrygiwania w trakcie słuchania takich utworów jak rumuńska piosenka ''Pe ulita armaneasca'' czy kończącej płytę pieśni ''Te astept''. Urzekająca wirtuozeria i niepowtarzalne, pełne żaru interpretacje. This is joc'n'roll!
