Tears of Love; Happy Tears; Tears of Joy; Bitter Tears; Dancing Tears; Crocodile Tears; Tears of a Clown; Frozen Tears; Tears of Laughter; Endless Tears
Austriacki kompozytor, dyrygent, puzonista, pianista i ...malarz -Christian Muthspiel to niezwykle doświadczony i jak łatwo się domyśleć niezwykle wszechstronnie uzdolniony artysta. Na polu muzyki ma za sobą doświadczenia zebrane podczas wieloletniej współpracy zarówno z małymi zespołami jazzowymi jak i z dużą orkiestrą symfoniczną. Jako kompozytor doskonale potafi odnaleźć się także w estetyce muzyki chóralnej, kameralnej i teatralnej, odnosząc na tym polu rozliczne sukcesy. Jest bratem doskonale znanego gitarzysty Wolfganga Muthspiela, z którym owego czasu objechał świat wspólnie koncertując niemal na wszystkich kontynentach. W ostatnich latach muzyczne drogi braci Muthspiel rozeszły się, co stworzyło dla każdego z nich okazję do większego wyeksponowania indywidualnych ambicji twórczych. Wolfgang odniósł niebywałe sukcesy jako gitarzysta a w ostatnim czasie dzięki popularności płyty ''Vienna Naked'' (2012) również jako wokalista. Christian z kolei od roku 2009 prowadzi niezwykle cenioną formację Yodel Group, której płyta''huljo''(2011) wydana przez Material Records wzbudziła szerokie zainteresowanie słuchaczy i krytyków dalece wybiegające poza granice Europy.
Fascynacja muzyką renesansową, która towarzyszy starannie wykształconemu Christianowi Muthspielowi od dziecka znalazła swe ujście na najnowszej płycie nagranej w kwartecie, którą muzyk zadedykował Johnowi Dowlandowi (1562-1626) -angielskiemu kompozytorowi schyłku renesansu i wielkiemu wirtuozowi lutni, którego powszechnie uważa się za za najwybitniejszego kompozytora angielskiego przed Henry Purcellem.
Co łączy renesansową muzykę Johna Dowlanda z jazzem? Zapewne wolny wybór instrumentów, oraz zarys harmonicznej progresji, zapewnionej przez improwizację i możliwość dodawania lub pominięcia pewnych elementów melodycznych wykonywanych kompozycji. Utwory Dowlanda podobnie jak współczesne kompozycje jazzowe mogą być interpretowane przez różnych muzyków nadających im niejednokrotnie zupełnie nowy kształt poprzez indywidualny sposób interpretacji. Istotę tego udało się uchwycić Christianowi Muthspielowi w cyklu kompozycji będących muzycznym rozważaniem dotyczącym różnego rodzaju płaczu opartym na cyklu utworów ''Lachrimae, or Seaven Teares''. Do realizacji tego oryginalnego przedsięwzięcia Muthspiel zaprosił dwóch muzyków, współtworzących wraz z nim formację Yodel Group: trębacza Matthieu Michela i doskonałego wibrafonistę Francka Tortillera, a także wyjątkową postać na jazzowej scenie -wieloletniego współpracownika Gary'ego Burtona, Carli Bley i Arta Farmera mającego na koncie wspólne płyty z największymi artystami jazzowej sceny (jak Pat Methey, Joe Lovano czy Paul Motian) legendarnego basistę i weterana jazzu Steve'a Swallowa. Udział Swallowa w sesji nagraniowej jaka odbyła się w kwietniu 2012 roku okazał się doskonałym przedsięwzięciem, jako że ten 73-letni basista od początku lat 60-tych aż do połowy lat 80-tych był bliskim współpracownikiem mistrza wibrafonu Gary'ego Burtona. Wibrafon natomiast w instrumentacji skomponowanego przez Muthspiela cyklu ''Seaven Teares'' odgrywa niezwykle ważną rolę.
W każdej z dziesięciu spokojnych i kojących swym klimatem kompozycji jakie wypełniają płytę słychać wyraźnie rozliczne nawiązania melodyczne do stylistyki muzycznej baroku. Całość podana jest w wykwintnej impresyjnej, jazzowej konwencji sprawiając iż ''Seaven Teares'' o płyta pod wieloma względami wyjątkowa. Natomiast brak w instrumentarium perkusji przestaje dziwić już po pierwszych minutach albumu. Steve Swallow brzmi w podkładzie rytmicznym wyśmienicie, a soliści w wykwintny sposób potafią wypełnić przestrzeń solową każdego z utworów.
Co łączy renesansową muzykę Johna Dowlanda z jazzem? Zapewne wolny wybór instrumentów, oraz zarys harmonicznej progresji, zapewnionej przez improwizację i możliwość dodawania lub pominięcia pewnych elementów melodycznych wykonywanych kompozycji. Utwory Dowlanda podobnie jak współczesne kompozycje jazzowe mogą być interpretowane przez różnych muzyków nadających im niejednokrotnie zupełnie nowy kształt poprzez indywidualny sposób interpretacji. Istotę tego udało się uchwycić Christianowi Muthspielowi w cyklu kompozycji będących muzycznym rozważaniem dotyczącym różnego rodzaju płaczu opartym na cyklu utworów ''Lachrimae, or Seaven Teares''. Do realizacji tego oryginalnego przedsięwzięcia Muthspiel zaprosił dwóch muzyków, współtworzących wraz z nim formację Yodel Group: trębacza Matthieu Michela i doskonałego wibrafonistę Francka Tortillera, a także wyjątkową postać na jazzowej scenie -wieloletniego współpracownika Gary'ego Burtona, Carli Bley i Arta Farmera mającego na koncie wspólne płyty z największymi artystami jazzowej sceny (jak Pat Methey, Joe Lovano czy Paul Motian) legendarnego basistę i weterana jazzu Steve'a Swallowa. Udział Swallowa w sesji nagraniowej jaka odbyła się w kwietniu 2012 roku okazał się doskonałym przedsięwzięciem, jako że ten 73-letni basista od początku lat 60-tych aż do połowy lat 80-tych był bliskim współpracownikiem mistrza wibrafonu Gary'ego Burtona. Wibrafon natomiast w instrumentacji skomponowanego przez Muthspiela cyklu ''Seaven Teares'' odgrywa niezwykle ważną rolę.
W każdej z dziesięciu spokojnych i kojących swym klimatem kompozycji jakie wypełniają płytę słychać wyraźnie rozliczne nawiązania melodyczne do stylistyki muzycznej baroku. Całość podana jest w wykwintnej impresyjnej, jazzowej konwencji sprawiając iż ''Seaven Teares'' o płyta pod wieloma względami wyjątkowa. Natomiast brak w instrumentarium perkusji przestaje dziwić już po pierwszych minutach albumu. Steve Swallow brzmi w podkładzie rytmicznym wyśmienicie, a soliści w wykwintny sposób potafią wypełnić przestrzeń solową każdego z utworów.
skład:
Christian Muthspiel - puzon, instr.klawiszowe, recorder
Matthieu Michel - trąbka, flugelhorn
Franck Tortiller - wibrafon
Steve Swallow - gitara basowa
