Eiskremmnn; Kaufkraft; Moloch; Ratten; Grunflache; Schalentiere; Herbstschmerz; Orion Blues; Sekundentakt; Grossterzberger; Eierschneider; Trafo; Grammophil; Meteorotz; Nachtfahrt
Expressway Sketches to jazzowe trio instrumentalne złożone tworzone przez muzyków z Berlina i Kolonii: gitarzystę znanego już miłośnikom jazzu z doskonałych albumów ''Fallschirme'' (2007) i ''Fallschirme Zwei'' (2010) -Tobiasa Hoffmanna, wirtuoza instrumentów klawiszowych Benjamina Schaefera, oraz perkusistę o swojsko brzmiącym w Polsce nazwisku Max Andrzejewski. Nazywani w niemieckim środowisku muzyki improwizowanej ''młodymi jazzowymi partyzantami'' instrumentaliści prezentują na płycie z roku 2010 muzykę dość agresywną w przekazie, nie pozbawioną wpływu takich formacji jak Medeski, Martin & Wood, lecz charakteryzującą się też indywidualnym podejściem do brzmienia i materii muzycznej z jaką dane jest im się zmierzyć podczas 40 minut płyty. Debiutancki album tria zatytułowany po prostu ''Expressway Sketches'' wypełnia 15 krótkich, zwięzłych w formie utworów, mimo wszystko jednak nasyconych dużą dozą swobodnych, improwizowanych partii każdego z instrumentalistów składu. To właśnie sztuka wykreowania podczas krótkich form wypowiedzi muzycznej pełni, nie pozbawionej niuansów i spontanicznych detali stanowi o wyjątkowości tego albumu.
Szorstkie, matowe brzmienie kreowane przez dźwięki przesterowanej gitary Hoffmanna doskonale harmonizuje z dźwiękami nieco archaicznie dziś brzmiących organów.
Pośród dynamicznych utworów znajdziemy na płycie również momenty wytchnienia, takie jak choćby elektroniczna impresja ''Grossterzberger''.
W grze Tobiasa Hoffmanna znajdziemy zarówno wpływy jazzowych mistrzów gitary z Johnem Scofieldem na czele, ale także nawiązania do brzmienia gitary wykreowanego przez Roberta Frippa (np podczas trzyminutowego ''Trafo'' lub w trakcie ''Meteorotz'').
Trójka młodych instrumentalistów znalazła na albumie także miejsce na rodzaj muzycznego pastiszu jakim jest króciutki temat ''Grammophil''.
Ciekawostką jest nieodczuwalny w trakcie przesłuchiwania całego albumu brak w składzie gitary basowej.
Szorstkie, matowe brzmienie kreowane przez dźwięki przesterowanej gitary Hoffmanna doskonale harmonizuje z dźwiękami nieco archaicznie dziś brzmiących organów.
Pośród dynamicznych utworów znajdziemy na płycie również momenty wytchnienia, takie jak choćby elektroniczna impresja ''Grossterzberger''.
W grze Tobiasa Hoffmanna znajdziemy zarówno wpływy jazzowych mistrzów gitary z Johnem Scofieldem na czele, ale także nawiązania do brzmienia gitary wykreowanego przez Roberta Frippa (np podczas trzyminutowego ''Trafo'' lub w trakcie ''Meteorotz'').
Trójka młodych instrumentalistów znalazła na albumie także miejsce na rodzaj muzycznego pastiszu jakim jest króciutki temat ''Grammophil''.
Ciekawostką jest nieodczuwalny w trakcie przesłuchiwania całego albumu brak w składzie gitary basowej.
skład:
Tobias Hoffmann - gitara
Benjamin Schaefer - instr.klawiszowe
Max Andrzejewski - perkusja
